Mijn redding ligt in rust en inkeer

Leestijd: 3 minuten

Vorige week schreef ik dat mijn scheidingslijn tussen in de rust blijven en gefrustreerd voelen heel erg dun is bij mij. Hoe mooi is het dan weer dat ik afgelopen zondag weer een mooie boodschap mee kreeg. Een mooie bemoediging die ik net weer even nodig had! Dank U Vader!
Het thema was: Eindelijk Rust. Ja, je leest het goed. Als je denkt dat jouw Vader niet weet wat er in je omgaat? Nou, dat weet Hij dus echt wel 😉 Ik kan het beamen!

Vijf manieren hoe de Heilige Geest je kan leiden

Er werden 5 manieren genoemd hoe de Heilige Geest jou kan leiden in je rust:

In de liefdevolle zorg van jou Vader
In het volbrachte werk van Jezus
Op het fundament van Gods Woord
Onafhankelijk van mensen
Via innerlijke rust en vrede

De Heilige Geest

Laat je leiden door de Heilige Geest, vind daar jouw rust. Zoals Joseph Prince ook zegt: Rest is Holy Spirit Directed Activity. Oftewel: Rust is een activiteit geleid door de Heilige Geest. Maar hoe je dat dan, vroeg ik me af. Want ja, ik voel wel eens wat, maar is dat dan mijn eigen gevoel of is dat het gevoel vanuit de Heilige Geest? Ik vind dat best lastig. Ik denk dat het bij mij te maken heeft met het vertrouwen. Vertrouwen dat het gevoel vanuit de Heilige Geest komt en daar ook op durven varen. En dat gaan we nu ook doen! Wij zijn de boot ingestapt en gaan het avontuur aan, samen met Hem. Wij hebben namelijk vandaag “Ja” gezegd tegen een nieuwbouwwoning in Zeewolde. Ieew, spannend!!!

Afgelopen woensdag waren we in Zeewolde om daar rond te kijken. We hadden heerlijk geluncht bij een klein haventje en daarna zijn we op de bouwplaats geweest. Toen we daar beiden stonden zeiden we tegen elkaar “Ik ervaar hier rust!”. Ja, daar is het woord weer 😉

Vertrouwen op de Heer

Nu komt er een spannende, maar ook leuke tijd eraan. Bedenken wat je allemaal wilt in het huis, financiering aanvragen, etc, etc.. Mijn grootste uitdaging zal zijn: me niet te veel zorgen maken over van alles en nog wat, maar vertrouwen op de Heer dat hij ons gaat leiden en helpen.

Ik las gisteren de volgende tekst die hier mooi op aansluit:
“Zorgen maken is het nemen van verantwoording over dingen die niet voor je bedoeld zijn. Zorgen zijn een gebrek aan vertrouwen in de Schepper van dit universum. Zorgen maken je wijs dat je de dingen aankan die je simpelweg niet aankan. Je verslaat deze zorgen door je te richten op Diegene die wel wat kan doen aan deze situatie. Uiteraard is het goed om verantwoordelijkheid te nemen, maar dat betekent dat je alleen maar weet waar jij stopt en waar God begint.“

Ik maak me zorgen-modus

Ik ga deze tekst maar eens vaak lezen 😉 Want al heel snel schiet ik in de ik-maak-me-zorgen-modus, maar daardoor vergeet je ook te genieten. En onze liefdevolle Vader wil juist dat wij genieten. En Hij voorziet wel. Zoals in die tekst ook staat, je moet weten wanneer het niet aan jou is om die bepaalde situatie op te lossen, want dat lukt je toch niet. Maar Hem wel!

Zorgen maken het hart van een mens verdrietig,
maar een bemoedigend woord maakt het weer blij.
Spreuken 12:25

In rust en inkeer ligt jullie redding.
In geduld en vertrouwen ligt jullie kracht
Jesaja 30:15

Blogs

Laat je niet frustreren en zoek Zijn rust op…

Leestijd: 3 minuten

Afgelopen week heb ik veel meer Zijn rust ervaren. Daarom was er nog geen nieuwe blog van mij verschenen 🙂 Afgelopen week heb ik ervaren dat het stapje terug doen in mijn werk, geen stapje terug was, maar een stapje vooruit. Want doordat ik juist een half uurtje minder ben gaan werken per dag, kreeg mijn lichaam meer rust en voelde ik me beter. En dat is juist een stapje vooruit!

Lichaam blij

Iedere dag dat ik thuis kwam heb ik heerlijk ontspannen in het zwembad gezeten en boeken gelezen in het warme zonnetje. Ik denk dat mijn lichaam deze week heel blij met mij was en daardoor werd ik ook weer wat blijer van mijn lichaam.

Dunne scheidingslijn tussen rust en frustratie

Ik merk wel dat de scheidingslijn tussen frustratie over mijn duizeligheid en hoe ik me voel EN in de rust blijven en me daardoor beter voelen, heeeel dun is. Ik merk dat ik heel makkelijk van rust naar frustratie schiet, maar ook andersom. Het kost me vaak veel moeite om aan de kant te blijven van rust. Gelukkig uit ik dat meer in woorden, dan vroeger, naar Sven toe en dan weet hij net de goede dingen te zeggen om zo de frustratie en stress weer los te laten. Dank U Vader dat U zo vaak via Sven spreekt.

Ergens weet ik ook wel dat frustreren niet helpend is, maar blijkbaar ben ik ook maar een mens net als vele anderen 😉

Shower of Blessings

Afgelopen dinsdag was de laatste Connect. Deze Connect-ronde was erg gaaf! Als afsluiting deden we een “Shower of Blessings”. Wauw, dat was heel mooi!

De groep werd in 2-en gedeeld, en steeds mocht er iemand in het midden staan en de mensen om die persoon heen deelde zegeningen uit. Uiteraard was dit weer even een frustratie-puntje van mij, want ja, ik durf nog steeds niet hardop een zegen uit te spreken. Maar er werd deze keer gevraagd of iemand wat kernwoorden wou opschrijven van iedere persoon, zodat diegene het mee naar huis kon nemen. Nou, dat ging me beter af! Ik schreef hele vellen vol, met woorden die gezegd werden door anderen en soms kwamen daar ook mijn eigen woorden tussen door.

Dus heb ik toch stiekem een beetje meegedaan, maar dan niet hardop. Ik kreeg mee dat ik op schema lig en dat ik mezelf niet hoef te vergelijken met andere gelovigen. Ik ben op het juiste pad. Ook werd mij verteld dat ik met mijn armen omhoog mag gaan staan en zeggen tegen de Vader “Hier ben ik”.

Hier ben ik

En dat is zo “Hier ben ik, zoals ik ben. Met mijn strubbelingen, met alles erop en eraan.” En Hij zegt: “Dat is mooi. Jij bent mooi zoals jij bent. Ik hou van jou!”

Blogs

I am who You say I am…

Leestijd: 4 minuten

Afgelopen week ging het niet allemaal vanzelf. Ik voelde me in de duisternis lopen waar ik maar niet uit kwam. Ik wou een hele hoop, maar voor mijn gevoel werkte mijn lichaam totaal niet mee en daardoor de rest van mezelf ook niet. Alles kostte moeite en energie. Ik wist dat ik in een negatieve spiraal zat, maar ik wist niet hoe ik daar uit moest komen.

I did it!

Toch had ik donderdag een overwinning behaald! Ik had moed gekregen van de liefdevolle Vader om aan mijn werkgever aan te geven dat ik toch een stapje terug wou doen qua werkuren. Ik zag een hele berg, maar mijn werkgever niet. Die reageerde: “Het is ok vanaf mijn kant. Dit is juist wat ik bedoelde. Dat jij aangeeft wat wel en niet kan. En ik steun jou in jouw dalen.” Ook mijn team reageerde er goed op: “Goed dat je voor jezelf kiest. Wij missen jou liever een half uurtje per dag, dan hele dagen per week.”
Yes! I did it! 😀

Vicieuze cirkel

Dit weekend heb ik veel rust gepakt. Ik heb geprobeerd om het naast me neer te leggen dat ik dingen zou moeten kunnen. Want als ik dat denk, dan volgt er frustratie omdat het niet lukt. En wanneer er frustratie komt, dan voel ik me nog negatiever. Kortom, ik kom dan in een vicieuze cirkel terecht wat mij nergens brengt, behalve dat ik dan in de duisternis blijf lopen en geen enkel lichtpuntje meer zie.

Richt je op het licht

Doordat ik meer rust heb gepakt, voelde ik me vanmorgen tijdens de dienst ook beter en kon ik weer uit volle borst aanbidden! Yeah! En iemand zei tegen mij: richt je op het licht. Al is het maar een streepje licht. Dat is al genoeg. En ga dingen doen waar je blij van wordt, ook al moet je jezelf er af en toe tot dwingen.

Vanmorgen werd er gesproken over de 7 mogelijk veroordelingen in je leven:

God
De duivel
De wet
Mensen
Je oude natuur
Je hart (geweten)
Je verleden en toekomst

Automatische piloot

Ik was verrast door punt 5. Ik had dat niet gekoppeld aan veroordeling. Maar het is wel iets waar ik nu vaak tegenaan loop. Dat je in de automatisch piloot schiet en reageert zoals je altijd gereageerd hebt. En dat vind ik lastig. Ik ben nu bewuster van dat het gebeurt. Bewust onbekwaam fase, werd mij onlangs verteld. Je bent bewust dat je dingen doet die niet helpend voor jezelf zijn. En dat kan me soms dan intens verdrietig maken. Een emotie die ik normaal gesproken nooit zou voelen, omdat ik dat niet toe liet.

Dat station ben ik gelukkig wel gepasseerd, al vind ik het soms zo lastig om zoveel te voelen. Er was natuurlijk een reden dat ik die emoties niet voelde, want het voelt niet fijn. En soms frustreert het me of wordt ik boos op mezelf dat ik toch weer in die automatische piloot schiet. Dan denk ik achteraf, “Waarom?”. Maar ergens weet ik ook wel dat iets wat je al jaren op manier A hebt gedaan, je niet even in 1,2,3 op manier B gaat doen.

Geduld en oefening

Ik weet dat ik het nu niet alleen hoef te doen. Hij helpt mij. Hij steekt Zijn hand naar mij uit als ik het even niet meer weet. Hij wil een goed leven voor mij, omdat Hij zielsveel van mij houdt. Want Hij heeft het leven niet bedoelt om niet te genieten of om in die duisternis te lopen. Hij heeft een plan met mijn leven, een mooi plan! Een plan die Hij weet, maar ik nog niet. Maar daar mag ik achter gaan komen. Ik heb hoge verwachtingen en ik ben nieuwsgierig naar Zijn plan. Yeah! Wat kan geloven soms zo moeilijk zijn, maar wat kan het ook zo mooi zijn!

Blogs

Rust om te aanvaarden en moed om te veranderen

Leestijd: 4 minuten

God, geef mij de rust om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, en moed om te veranderen wat ik kan veranderen, en wijsheid om onderscheid te maken tussen deze twee.

Te veel zelf aan het werk

Ik kreeg de bovenstaande gebedstekst vandaag mee van m’n therapeut. Heel mooi verwoord en eentje om over na te denken 🙂 Ik vertelde haar dat de afgelopen 2/3 weken met veel ups and downs ging. Dat ik merkte dat de laatste tijd de vermoeidheid en duizeligheid weer veel aanwezig zijn en dat ik daar van baal en het mij frustreert. “Je bent veels te veel zelf aan het werk en dat ga je niet redden”, zei ze. Tsja, daar had ze wel een goed punt. Ik red het ook niet zelf. Ik kan geen knop omzetten om mijn vermoeidheid en duizeligheid te genezen.

… om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen…

Aanvaarden dat ik moe ben, aanvaarden dat ik duizelig ben. Pfff.. Dat is moeilijk zeg! Maar door het te aanvaarden vind ik rust. Want dan stop ik met vechten. In plaats van vechten mag ik het ook bij God neerleggen. Hij wil me graag helpen, maar als ik het allemaal zelf blijf doen, dan krijgt Hij ook niet de ruimte om mij te helpen.

…en moed om te veranderen wat ik kan veranderen…

Ik kan mijn vermoeidheid en duizeligheid niet veranderen, maar ik kan wel acties ondernemen om mijn lichaam meer rust te geven. Vanmorgen kreeg ik de vraag “Wat zou jouw lichaam zeggen als die nu mocht spreken?”. Ik zei eigenlijk vrijwel meteen: “Dat het aantal uur dat ik nu per dag werk te veel is”. “Welke actie zou jij nu kunnen nemen?”, vroeg ze.

Ik zei: “Aangeven dat ik toch een stapje terug wil doen, terug naar 7u per dag”. Alleen ik heb daar erg veel moed voor nodig. Want op het moment dat ik dit denk of zeg, dan komen meteen de gedachtes omhoog “Je gaat weer achteruit. Je kan niet eens normaal een 8-urige werkdag draaien, je raakt straks nog je baan kwijt, etc etc..” Ik weet dat die gedachtes niet waar zijn en ik weet dat ik goed voor mezelf moet zorgen.

Goed voor jezelf zorgen

Het goed voor jezelf zorgen deed me denken aan een verhaal uit de bijbel. In Johannes 8:3-11. Een vrouw pleegt overspel en wordt bij Jezus gebracht. Zij staat in het midden en haar aanklagers staan om haar heen. Ze willen dat ze gestenigd wordt. Jezus zegt “Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen”. Iedereen druipt 1 voor 1 af en zij blijft alleen met Jezus. Jezus zegt “Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?”. “Niemand Heer”, zei ze. “Ik veroordeel u ook niet, zei Jezus. “Ga naar huis en zondig vanaf nu niet meer”.

Dat Hij tegen de vrouw zegt “Ga naar huis en zondig vanaf nu niet meer”, betekent niet dat ze vanaf nu geen fouten meer mag maken. Nee, Jezus is genadevol, maar Hij wil alleen dat die vrouw goed voor zichzelf gaat zorgen. Want hij weet dat die andere situatie haar geen goed deed.

Verantwoordelijkheid nemen

Jezus wil dat ik mijn ogen op Hem gericht houdt en dan zullen mijn aanklagers langzaam 1 voor 1 af gaan druipen. Ook wil Jezus dat ik goed voor mezelf ga zorgen. Ik heb dit misschien in het verleden niet gedaan en af en toe voel ik me daar nu ineens schuldig over. Maar ik denk dat God dit juist aan mij laat zien, zodat ik daar mijn verantwoordelijkheid in kan nemen maar ook zijn genade ervoor kan ontvangen.

Vragen om moed

Nu gaan we vooruit kijken en krijg ik de keuze om het anders te doen dan wat ik altijd gewend was. En ik weet dat ik het nu niet alleen hoef te doen. Hij is bij mij en Hij helpt mij. Maar dat neemt niet weg dat ik het super, super, super moeilijk vind. Ik heb altijd op manier A geleefd en gereageerd en nu ga ik het anders doen. Maar ik ga God om moed vragen en dan ga ik een stap nemen om goed voor mezelf te zorgen.

Bidden jullie weer voor mij mee?

Blogs

Zet Jezus in het midden, want Hij is het licht..

Leestijd: 3 minuten

De afgelopen week gaat het qua emoties op en neer. Het ene moment geniet ik van de kleine dingen, het andere moment ben ik erg verdrietig en frustreert het mij enorm dat ik dagelijks last heb van mijn duizeligheid. Na 7,5 jaar zou ik willen dat het niet constant aanwezig is. Ik krijg steeds vaker van die momenten dat ik er echt klaar mee ben! Ik wil leven en niet overleven. Ik wil dat de duizeligheid niet mijn dagelijks leven beïnvloed.

Jezus in het midden

De mensen om mij heen zien het niet aan de buitenkant, maar van binnen ben ik soms in gevecht om toch de dingen te kunnen die ik wil doen. En vaak betaal ik er toch een ‘prijs’ voor. Maja, wat moet ik anders? Helemaal niks meer doen? Dat is voor mij geen optie. Daarvoor wil ik dingen te graag blijven doen.

Vanmorgen kregen we te horen dat we Jezus in het midden moeten zetten en niet onszelf met alle aanklagers om ons heen. Wanneer je jezelf in het midden zet, dan ben je alleen maar bezig met jezelf en je problemen en richt je je ogen niet op Jezus.

Er is geen duisternis wanneer er licht is

Zit je diep in de duisternis? Laat Jezus erbij komen, want Hij is licht. En wanneer er licht is, dan is er geen duisternis.
Dat klinkt heel fijn en makkelijk? Alleen ik ervaar dat als heel moeilijk. Als ik in de duisternis zit, dan voel ik me steeds verder van Jezus vandaan gaan. Ik voel me dan negatief en Zijn woorden raken me dan minder in mijn hart.

Ik voel het niet

Soms heb ik het gevoel dat Hij mij in de steek laat. Ik merk geen genezing van mijn duizeligheid. En dan voel ik me alleen. Vanmorgen tijdens de aanbidding had ik het heel moeilijk en kwam er veel verdriet eruit. Ik zag iedereen blij zingen en springen en ik dacht alleen maar “Nou, leuk allemaal, maar ik voel het gewoon niet!”. Ik zong niet mee, want het kwam er niet uit.

Duisternis heeft niet het laatste woord

Ik merk dat momenteel mijn geloof heel erg op de proef gesteld wordt. Soms denk ik, het gaat toch allemaal niet werken, want ik zie niks gebeuren. Het klinkt misschien heel zwart-wit, maar dat is momenteel mijn gevoel.

Ik probeer me vast te houden aan het volgende: De duisternis heeft NIET het laatste woord. Voor mij is er licht!
Bid jij voor mij mee?

Blogs

Jij bent God’s Power Chick! Zijn diamant

Leestijd: 3 minuten

Vandaag was ik in Amersfoort bij het evenement God’s Power Chicks – I’m still here met o.a. Joyce de Vos. Wauw, wat was dat een gave dag! Vrouwen die niet gegaan zijn hebben echt wat gemist. Wat een power, energie en bemoedigingen. Hier kan ik nog wel even op teren.

Negatieve spiraal

Halverwege deze week twijfelde ik nog of ik wel zou gaan zaterdag, gezien de zware week. Maar ik ben blij dat ik gegaan ben, want anders had ik mijn boodschap gemist 😉

Van de week toen ik in een negatieve spiraal zat en een houding had van ‘laat alles maar ik heb geen vertrouwen meer-moment’, toen zei Sven tegen mij dat ik niet zoveel zelf aan het werk moest gaan, maar dat ik echt mag rusten en vertrouwen op de Heer. En ik dacht “Jaja, lekker makkelijk allemaal, maar dat lukt me nu niet en ik vind het irritant dat je dit allemaal zegt. Kun je niet wat anders zeggen of het anders formuleren zodat het minder confronterend klinkt?”

God plaatst mensen op jouw pad

En vandaag zei Joyce de Vos heel mooi: “God plaatst mensen op jouw pad om jou beter te maken. Ook al vind je de confrontatie niet altijd even fijn.” Tsja, euhmm…… ik moest toen meteen even aan dat gesprek met Sven denken van afgelopen week….

Het proces

Soms moet je door een proces en zo’n proces kan lang of kort duren. Dat weet je niet en dat kun je ook niet forceren. Het slijpen van een diamant kost ook veel tijd, ook dat kun je niet forceren. Dus totdat je een mooie, geslepen diamant bent, zul je door processen of situaties heen moeten die niet altijd even makkelijk zijn. Maar je hebt situaties nodig om te weten wat er in je hart leeft.

Vertrouw op Hem

Vertrouw op God, diegene die jou gemaakt heeft. Vertrouw erop dat hij vervelende en/of pijnlijke situaties ten goede gaat brengen. Komen die situaties vanuit Hem? Nee! Maar kan Hij ze ten goed brengen? Ja!

Durf te praten over jouw dieptepunten en bemoedig elkaar hoe het hoogtepunten kunnen worden. Want dat is wat onze liefdevolle Vader doet! En Hij zal daar nooit mee stoppen. Je bent sterker dan je denkt. Als je zwak bent, ben je sterk! Ook al voel je je niet sterk, jij bent het wel! Vergeet dat nooit en herhaal dit meerdere keren voor jezelf, elke dag, totdat je er zelf in gaat geloven. Want jij bent een Power Chick, een mooie diamant. Jij mag er zijn. En zoals een diamant licht nodig heeft om te schitteren, mag jij ook het licht in stappen om te gaan schitteren. Wees niet bang, maar durf te geloven in jezelf zoals jouw Vader in jouw geloofd! Want Hij heeft jou vast. Je bent veilig.

Dit was een greep van alle bemoedigende Woorden die ik vandaag heb mogen horen en graag met jou wil delen.

Sta op en schitter, je licht is gekomen, over jou schijnt de luister van de HEER.
Jesaja 60:1

Blogs

Laat je niet intimideren!

Leestijd: 3 minuten

Afgelopen week was best heftig. We zijn nog druk op huizenjacht, dus afspraak hier en bezichtiging daar. We hebben uiteindelijk wel knopen doorgehakt om bepaalde woningen toch te laten varen. Ik vond dat heel erg moeilijk, omdat ik dan denk “Stel dat we niks beters vinden. Stel dat we dit jaar niet kunnen passeren, dan kunnen we onze hypotheekdelen niet meenemen en zal dit consequenties hebben voor de maandlasten”.

Stel dit, stel dat

Gedachtes die je niet helpen, maar die wel door je hoofd heen gaan en je intimideren, je bang maken en voor onrust zorgen.

Deze week heb ik ook weer mijn werkuren opgeschroefd. Ik zit nu op 7,5u per dag, waar ik eerst op 4u per dag zat. Een mooie prestatie toch? Maar dat vergat ik even deze week. Ik merkte dat het erg moeizaam ging. Ik had veel meetings, druk op het werk en dan ook nog een half uurtje langer werken.

Ik voel me moe en duizelig als ik thuis kom en dan baal ik weer enorm! “Waarom is die duizeligheid niet weg? Waarom ben ik zo moe? Ik dacht dat ik dat station al gepasseerd had.” Ik voel de frustratie omhoog komen en dan zie ik niet meer wat ik wel behaald heb. En ook dan wordt ik geïntimideerd door gedachtes als “Zie je wel, het gaat nooit meer weg. Je zal er altijd in blijven zitten.”

Hoop en vertrouwen zakt in de schoenen

Al deze gedachtes zorgen ervoor dat ik onrustig wordt en dat ik het dan nog lastiger vind om mijn rust te vinden bij God. Want de hoop en vertrouwen zakt dan even in je schoenen. Juist op de momenten dat je Hem het hardste nodig hebt, vind ik het juist het moeilijkste om dicht bij Hem te komen. Het liefst ga ik in een hoekje zitten en laat ik het maar allemaal maar voor wat het is. Al weet ik dat ik daar helemaal niet beter van wordt.

Hij is er voor mij

Het kost me gewoon veel moeite om dan weer te geloven en vertrouwen te hebben dat het allemaal goed zal komen. Dat Hij zal voorzien!
Gelukkig heb ik dan mensen om me heen die dat dan weer even tegen me kunnen zeggen. Dat Hij er echt voor me is en mij echt zal helpen en me niet in de steek zal laten. En dat Hij altijd naast me loopt en wanneer ik Hem om hulp vraag dat Hij dan ook zal antwoorden.

En het is niet erg dat ik af en toe de balen erin heb, dat mag er ook zijn. En vroeger bleef ik daar veel langer in hangen, maar door naar Hem te blijven kijken, ook al lukt dat soms moeilijk, zal Hij mij eruit trekken.

Laat je niet intimideren door niet helpende gedachtes. Richt je ogen niet op jezelf, maar op Hem. Laat Hem het werk doen. Want zoals afgelopen zondag zo mooi gezegd werd: Werken werkt niet!

Blogs

Bidden.. dat is eigenlijk best spannend

Leestijd: 3 minuten

Voor jezelf bidden in je hoofd, daar heb ik niet zo veel moeite mee. Niemand hoort je dan, inclusief jezelf 😉 Maar hardop bidden, jeetje, wat vind ik dat lastig. Met de Connect-avonden wordt er elke avond wel een moment genomen waarbij in kleine groepjes voor elkaar gebeden wordt.

Ik sla dicht

Dat is heel erg mooi, maar op dit moment voel ik me op zo’n moment heel erg oncomfortabel. Want ik durf dat niet. Ik ben namelijk bang om verkeerde dingen te zeggen of juist te weinig te zeggen. Er gaan allerlei gedachtes door m’n hoofd waardoor ik juist dichtsla. En als er dan voor mij gebeden wordt, dan zeggen mensen zulke mooie dingen tegen mij en dan denk ik “Wauw, dat wil ik ook kunnen!”. Maar als ik dan ga bedenken wat ik wil zeggen, dan lijkt het blanco in mijn hoofd. Pas later denk ik “oh, ik had dit of dat kunnen zeggen”.

Een drempel

Ergens voel ik me ook schuldig dat iemand wel voor mij bid, maar dat ik niks tegen een ander zeg. Gelukkig zit je niet met z’n 2-en in een groepje, dus er is altijd wel iemand binnen het groepje die het wel durft.

Ik voel dat ik een drempel over moet. Ik vind hardop bidden in de auto al spannend. Dan duurt het soms 10 minuten voordat ik mijn moed bij elkaar geraapt heb. Ik krijg het gevoel dat het “stom” is wat ik doe. Want vroeger vond ik het ook raar dat andere mensen dat deden en nu doe ik het zelf ook?

Afgelopen zondag werd tijdens de dienst weer herhaald: Woorden is Leven! Ergens voel ik juist enorm de drang om te spreken. Ik wil het heel graag.

Nee zeggen tegen onwaarheden

Dus ik mag “nee” gaan zeggen tegen die gedachtes die niet waar zijn. Want die gedachtes proberen mij tegen te houden. Ik mag het gewoon gaan doen. Ook al zijn het maar eerst 2 woorden. Dat maakt niet uit. Het gaat God niet om hoeveel je zegt, Hij houdt toch wel van je. Een tijdje geleden zei iemand tegen mij dat je nieuwe dingen gaat leren, door het gewoon te gaan doen. En dat kan met kleine stapjes, maar uiteindelijk moet je het wel gaan Doen! Hoe spannend het ook is.

Uitstappen uit onzichtbaarheid

Een gebed of zegen over iemand uitspreken betekend ook dat ik uit mijn onzichtbaarheid ga stappen. Want je gaat spreken, iemand hoort je. En ja, dat is nog wel even een dingetje voor mij.

Een blog schrijven vond ik al lastig, maar die drempel ben ik over gegaan. Maar over een tekst kan ik nog nadenken, herschrijven, aanpassen… Maar als je tijdens een gebed woorden spreekt, dan kan je dat niet meer aanpassen. En dat is spannend. Want ontvangt de ander jouw woorden wel goed? Tegen mij is gezegd dat wanneer je vanuit de Heilige Geest spreekt en je iemand bemoedigd, je nooit verkeerde dingen kan zeggen. Maar misschien spreek ik wel vanuit mezelf?

Stoppen met denken

Ik denk dat ik gewoon moet stoppen met denken hierover en het gewoon moet gaan doen in kleine stapjes. En God zal mij hierin helpen, want Hij zou niks liever willen dan dat ik Woorden ga spreken. Bid je voor me mee dat ik hier een doorbraak in ga krijgen?

Daarom zeg ik jullie: alles waarom jullie bidden en vragen,
geloof dat je het al ontvangen hebt, en je zult het krijgen.
Marcus 11:2