Ik ben de enige hierin, ik hoor er niet bij of waarom heeft die wel vrienden en ik niet? Zijn één van deze gedachten voor jou herkenbaar? Hoe meer mensen ik spreek, hoe vaker ik tegenkom dat veel mensen zich eenzaam voelen. En nee, dat zijn niet persé de mensen die alleen wonen, maar mensen die naast hun gezin of partner geen aansluiting vinden bij gelijkgestemden. Om dingen te delen of om gewoon leuke dingen mee te doen.
Steeds meer mensen raken geïsoleerd
Ik herken dit voor mezelf wel. Ik heb een ontzettende lieve man en we hebben een goed huwelijk. Dus daar ligt het zeker niet aan. Alleen er ligt een verlangen om contact te hebben met gelijkgestemden om (in mijn geval) heerlijk te kunnen praten over het geloof en elkaar aan te vuren om uit te gaan stappen in geloof. Ik ben met veel geloofsonderwijs bezig en ik ervaar dat delen hierover mijn interne vuur alleen nog maar meer aanwakkert. Maar wanneer ik te maken krijg met bijvoorbeeld negativiteit, dan gaat het vuurtje snel weer uit.
Wat me opvalt, is dat steeds meer mensen geïsoleerd lijken te raken. Ze worden afgeleid met dagelijkse rompslompen, werk, lichamelijke klachten zoals vermoeidheid, etc.. Hierdoor is er weinig tijd om te spenderen in relaties en voordat je het weet zit je thuis met jezelf en/of je partner of gezin. Je hoort er niet meer bij denk je dan. De eerste negatieve gedachten krijgen grond om te gaan groeien.
Het begint heel klein
Hier speelt de vijand heel sluws op in. Het begint heel klein en het wordt steeds groter. Stapje voor stapje. Voordat je het weet ben je geïsoleerd van de buitenwereld en vind je het steeds moeilijker om überhaupt een praatje te maken of aansluiting te vinden. Je gaat bijvoorbeeld naar de kerk, ziet mensen in een groepje staan en je durft niet aan te haken, want wie ben jij dan? Zitten ze wel op je te wachten? Dus je druipt af. Niemand heeft het door en dat bevestigd alleen maar je gevoel. Je loopt de ‘deur’ uit en niemand lijkt het in de gaten te hebben en je gaat naar huis. Alleen…
Wellicht dat je op een gegeven moment niet eens meer naar de kerk gaat, want ja, wat heb je daar nu nog te zoeken? Je wordt alleen maar bevestigd in je gedachten dat niemand je ziet en je wordt jaloers op de mensen om je heen die wel in een groepje staan te praten. De vicieuze cirkel is rond en de duivel heeft je waar hij je hebben wil.
Relaties worden kapot gemaakt
Ik begrijp dit heel goed, want ik ervaar dit ook. Ondanks dat ik thuis een man heb en dus niet letterlijk alleen ben. Dit is echt een gemene manier van de vijand om afstand onderling te creëren, om zo relaties kapot te maken. Om jou in een hoekje te krijgen waar je alleen bent en op een gegeven moment aan jezelf gaat twijfelen, aan God gaat twijfelen en aan alles gaat twijfelen.
De vijand gaat rond als een brullende leeuw. Althans, hij probeert zich voor te doen alsof hij een leeuw is, om ons bang te maken. Maar eigenlijk is hij bang voor ons. Een kat in het nauw maakt rare sprongen en dat is wat je nu steeds meer ziet in de wereld. De vijand maakt rare sprongen en probeert er van alles aan te doen om verdeeldheid te zaaien en mensen uit elkaar te krijgen.
Soms ben je er klaar mee
Ik weet uit eigen ervaring dat het soms echt heel moeilijk is om die gedachten een ‘halt’ toe te roepen en te zeggen: “Tot hier en niet verder. Dit is niet van God, dit hoef ik niet te accepteren in mijn leven.” Soms ben ik ook wel eens moe van alles en ben ik er even klaar mee. Het voelt dan alsof je jezelf door de modder heen aan het slepen bent om het anders te doen, om je niet te laten verleiden en andere keuzes te maken.
Kan het nou niet eens op een makkelijke manier? Nee, helaas niet. We leven in een gebroken wereld en daar hebben we mee te dealen. Maar hoe meer we groeien in geloof, leren vertrouwen op God en in Zijn rust blijven, hoe beter we om kunnen gaan met aanvallen van de duivel en de omstandigheden om ons heen.
Het is blijven kiezen
Het is echt blijven kiezen om Gods Woord te blijven staan en te blijven geloven dat Zijn Woord dé waarheid is. Niet onze gedachten, niet wat het nieuws zegt, niet wat mensen zeggen, maar wat God zegt in Zijn Woord. En ja, je mag er wel eens doorheen zitten en er klaar mee zijn. Dat begrijpt God ook, maar blijf er niet in hangen. Want hoe meer ik erin blijf hangen, hoe meer grip die gedachten op mij krijgen, hoe eenzamer ik me ga voelen en hoe geïsoleerde ik raak. Dat is iets wat ik jou niet gun. Soms kunnen mensen zo geïsoleerd raken dat ze uit het leven stappen. Dat maakt me verdrietig.
Kijk om je heen
Laten we daarom ook onze ogen en oren open houden en goed om ons heen kijken naar onze broers en zussen. Durf een eerste stap te zetten als je een bewogenheid voor iemand voelt, of je die nu wel of niet kent. Maak een praatje en vraag oprecht hoe het met diegene gaat. Het kan zomaar zijn dat jij net die persoon bent in iemands leven die zijn of haar leven red.
Durf te delen
Maar als jij zelf iemand bent die zich herkent in dit verhaal, dan wil ik je aanmoedigen om de eerste stap te zetten en dit bij iemand kenbaar te maken dat je eenzaam bent. Als we het niet delen, dan weten de mensen om ons heen het ook niet. Jij bent kostbaar in Gods ogen en jij mag er zijn. Alles wat het tegendeel beweert is niet dé waarheid en zijn regelrechte leugens.
Spreek tegen God uit waar je mee zit en spreek je verlangens uit. Hij zal jouw verlangens vervullen, want Hij is een liefdevolle Vader die niks liever wil dan jou gelukkig zien!
Mocht je naar aanleiding van deze blog iets willen delen of vragen hebben, dan mag je me altijd een berichtje sturen. Ook heb ik online een Christenvrouwen community op Facebook waar je andere zussen kan ontmoeten en wellicht vind je daar een gelijkgestemde en groeit er een waardevolle vriendschap.