Help, want ik weet het niet…

Leestijd: 4 minuten

Op dit moment dat ik deze blog schrijf voel ik me moe, boos, gefrustreerd, verdrietig en slaat de paniek toe. Wat is de veroorzaker? Mijn hoofdpijn! die ik al een paar dagen heb. Ik ga ermee naar bed en ik word er weer mee wakker.

Ik ben boos

Ik ben boos op God, omdat Hij voor mijn gevoel mij niet hoort. Ik ben boos omdat ik afspraken af moet zeggen, omdat het anders te veel voor me is. Gefrustreerd omdat het zo lang aanhoud en ik niet weet waar ik nu goed aan doe en wat helpt. Verdrietig omdat ik me in de steek gelaten voel door Hem. De paniek slaat toe, omdat ik bang ben dat het iets blijvend gaat zijn, net zoals mijn duizeligheid.

Geen tijd aan genezing

Ik weet dat er geen tijd zit aan genezing. Maar ik ervaar wel dat ik heel veel moeite moet doen om in Zijn rust te blijven en het bij Hem neer te leggen. Want ik zie weinig resultaat. Misschien wil ik te veel, te snel. Dat zou best kunnen. Maar die duizeligheid loopt al ruim 8,5 jaar met mij mee en de laatste maanden in combinatie met hoofdpijn. Dus ik ben er eigenlijk wel goed klaar mee!

Leven en niet meer overleven

Zoals ik wel eens in mijn eerdere blog heb geschreven, ik wil LEVEN! En NIET meer overleven! Ik wil graag dingen doen en niet beperkt worden. Als ik met bepaalde grenzen moet leven, ook prima. Maar laat mij dan zien wat die grenzen zijn, want ik zie ze niet helemaal. Als ik per ongeluk mijn grens heb overschreden, laat me dan zien wat ik dan kan doen om mezelf weer te laten herstellen.

Focus op Jezus

Voor mijn gevoel doe ik soms maar wat. Vooral op het moment dat ik de grip kwijt ben, zoals nu, dan weet ik niet meer wat ik moet.
Ok, ik hoor het al iemand zeggen: “Focus je niet op jouw problemen en op jezelf, maar focus je op Jezus.” Maar nu denk ik: Hoe dan? Wat moet ik dan nu letterlijk doen? Hoe richt ik mij dan op Hem. Hij staat niet letterlijk voor me.

Gouden buizen

Ik heb een tijd geleden een preek gehoord van Joseph Prince waarin hij uitlegde over de gouden buizen in je leven. Elke buis staat voor een bepaald thema zoals: gezondheid, financieel, werk, etc…. Op het moment dat je op een bepaald vlak je erg gaat focussen dan ga je die buis zelf dichtknijpen. Maar op het moment dat je dat doet, dan kan Gods voorziening er niet meer doorheen stromen. Want Gods voorziening stroomt door die buizen, continu, in overvloed.

Ik probeer steeds vast te grijpen aan dat verhaal. Maar op dit moment, als ik die hoofdpijn ervaar, kan ik er maar moeilijk omheen en kan ik maar moeilijk die focus op gezondheid loslaten. Dus onbedoeld knijp ik toch de buis van gezondheid dicht. Maar hoe laat ik ‘m los? Hoe doe ik dat? Want ik wil ‘m helemaal niet dichthouden. Ik wil Gods zijn voorziening er doorheen laten stromen. Want ik weet heel erg goed dat ik mezelf niet kan genezen, dat kan alleen Hij.

Wat zijn mijn grenzen?

Wat ik wel kan is het bij Hem neerleggen en goed voor mezelf leren te zorgen. Maar ook daar heb ik Zijn hulp in nodig. Want ik ken nog niet alle grenzen van mezelf en ik weet ook niet wat mijn herstel-manieren zijn. Hij weet het wel! Hij heeft mij geschapen en Hij kent mij beter dan ik mezelf. Dus Vader: “Laat aan mij zien wat mijn grenzen zijn. Laat de Heilige Geest mij leiden en niet mijn eigen ik. Laat aan mij zien hoe ik mezelf kan herstellen als ik onbedoeld een grens heb overschreden. Laat ook hierin de Heilige Geest mij daarin leiden. Ik vraag U dat in Jezus’ naam, Amen!”

Lieve lezers. Mochten jullie nog tips, antwoorden of ideeën hebben op mijn vragen en verhaal, dan sta ik daar voor open. In mijn eentje lukt het niet. Misschien moet ik het ook niet allemaal in m’n eentje willen oplossen. Help….