Toon 2 Resultaat/Resultaten

Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ik mijn emoties toelaat?

Leestijd: 5 minuten

Ruimte maken voor je emoties en niet alleen als de emoties positief zijn, maar ook juist als ze negatief zijn. Emoties willen gehoord worden en moeten eruit. Voor heel veel mensen is dit moeilijk, ook voor mij. De afgelopen periode merkte ik op dat ik veel boosheid in mij had zitten. Dat zag ik in de kleine dingen. Ik kon soms zo boos en geïrriteerd worden over zo’n klein dingetje, dat ik echt achteraf dacht ‘Was dat nou nodig?’. En nee, ik ben niet iemand die dan snel gaat tieren. Ik ben dan intern boos of geïrriteerd. En de mensen die mij goed kennen zien dat aan mijn gezicht, maar anders zie je het niet.

Boosheid is adrenaline

Boosheid in je lichaam houden is niet het meest handige om te doen. Boosheid is adrenaline. En adrenaline moet eruit door iets fysieks te gaan doen. En nee, iemand gaan slaan is dan niet de juiste manier 😉 Maar bijvoorbeeld tegen een bal trappen, een rondje gaan rennen of met servies gaan gooien (op een veilige plek) is een beter idee. Alleen wellicht dat je even een drempel over moet. Althans, dat moest ik wel. De eerste gedachtes die bij mij boven kwamen waren: ‘Ik ga toch niet met servies gooien? Gaat dat nu echt helpen? Ik vind het maar een stom en raar idee. Ik zie het al voor me. Nee, dat ga ik echt niet doen hoor.’

Ben ik wel echt loyaal?

Naast dat ik het advies maar stom vond, stond ik mezelf ook niet toe om boos te zijn. Ik voelde de boosheid wel, alleen de echte reden waarom ik boos was, die liet ik mezelf niet toe. Ik voelde me schuldig en vond dat ik het niet kon maken. Ik had allerlei excuses en argumenten waarom ik niet boos mocht zijn. Alleen ik was het wel. Ik voel me erg loyaal, maar toen zij iemand tegen mij ‘Hoe kun je loyaal zijn naar een persoon als je eigenlijk ook boosheid voelt naar die persoon. Eigenlijk heb je dan een dubbele bodem. Dat is toch niet loyaal?’. Daar had ze een goed punt! Je bent boos, maar je doet alsof de boosheid er niet is, maar stiekem is die er gewoon. En die boosheid projecteer je dan ook nog op anderen.

Onzichtbare boosheid

Mmm… Als ik het zo opschrijf, lees ik eigenlijk ook wel dat er iets niet klopt. Het is niet eerlijk naar die persoon toe, maar ook niet naar anderen toe en ook niet naar mezelf.
Boos zijn betekent niet dat je niet meer van diegene houdt of dat de relatie dan over is. Als ik mijn boosheid erken naar mezelf toe en het de ruimte geef, dan kan het juist voor een versterkende relatie zorgen. Want die boosheid zit er dan niet meer ‘onzichtbaar’ tussen. En ik reageer dan niet meer die interne boosheid op anderen af die er eigenlijk helemaal los van stonden.

Op zoek naar ‘oud’ servies

Dus ik ging de schuur in op zoek naar ‘oud’ servies. We gaan eind dit jaar verhuizen en ik was al aan het opruimen geweest, maar ik wist dat er nog best wat servies was die we toch niet meer gebruiken. Dus het servies bij elkaar verzamelt. Toen een grote doos gepakt waar ik in kon gooien, want als ik alles zo op de grond zou gooien, dan werd het een beetje een rommeltje 😉 Toen heb ik samen met de Heer bij elk kopje, schaaltje, wat dan ook, uitgesproken waar ik boos over was en daarna gooide ik het kapot! En het voelde heerlijk! Ja, de emoties kwamen eruit, maar het luchtte daarna enorm op.

Huilen van het lachen

Diezelfde avond wou ik een bakje met nat kattenvoer op de vloer neerzetten. Voordat ik bij de vloer was aangekomen, hield ik het bakje scheef en de helft van het bakje viel over mijn hand zo over de hele vloer. Normaal gesproken zou ik echt geïrriteerd zijn geraakt en mezelf een ontzettende sukkel hebben gevonden, maar in plaats daarvan moest ik keihard lachen totdat de tranen over mijn wangen rolde. En de kat vond het niet erg om van de vloer te eten 😉

Wees niet bang

Wees niet bang om de emoties toe te laten en laat je niet wijsmaken dat het raar, stom of niet loyaal is. Want door het tegen te houden beroof je jezelf van blijdschap en vreugde. En dat is niet hoe God het bedoelt heeft. Hij geniet ervan als jij geniet. Maar als je met opgekropte emoties blijft rondlopen, dan kun je niet 100% genieten en het kost enorm veel energie.
Stel jezelf de volgende vraag: ‘Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ik mijn emoties toelaat?’
Ik had er geen goed antwoord op. Ik weet wel wat het beste is wat je kan overkomen als je de emoties toelaat ‘Er komt ruimte voor blijdschap en vreugde!’

Help, want ik weet het niet…

Leestijd: 4 minuten

Op dit moment dat ik deze blog schrijf voel ik me moe, boos, gefrustreerd, verdrietig en slaat de paniek toe. Wat is de veroorzaker? Mijn hoofdpijn! die ik al een paar dagen heb. Ik ga ermee naar bed en ik word er weer mee wakker.

Ik ben boos

Ik ben boos op God, omdat Hij voor mijn gevoel mij niet hoort. Ik ben boos omdat ik afspraken af moet zeggen, omdat het anders te veel voor me is. Gefrustreerd omdat het zo lang aanhoud en ik niet weet waar ik nu goed aan doe en wat helpt. Verdrietig omdat ik me in de steek gelaten voel door Hem. De paniek slaat toe, omdat ik bang ben dat het iets blijvend gaat zijn, net zoals mijn duizeligheid.

Geen tijd aan genezing

Ik weet dat er geen tijd zit aan genezing. Maar ik ervaar wel dat ik heel veel moeite moet doen om in Zijn rust te blijven en het bij Hem neer te leggen. Want ik zie weinig resultaat. Misschien wil ik te veel, te snel. Dat zou best kunnen. Maar die duizeligheid loopt al ruim 8,5 jaar met mij mee en de laatste maanden in combinatie met hoofdpijn. Dus ik ben er eigenlijk wel goed klaar mee!

Leven en niet meer overleven

Zoals ik wel eens in mijn eerdere blog heb geschreven, ik wil LEVEN! En NIET meer overleven! Ik wil graag dingen doen en niet beperkt worden. Als ik met bepaalde grenzen moet leven, ook prima. Maar laat mij dan zien wat die grenzen zijn, want ik zie ze niet helemaal. Als ik per ongeluk mijn grens heb overschreden, laat me dan zien wat ik dan kan doen om mezelf weer te laten herstellen.

Focus op Jezus

Voor mijn gevoel doe ik soms maar wat. Vooral op het moment dat ik de grip kwijt ben, zoals nu, dan weet ik niet meer wat ik moet.
Ok, ik hoor het al iemand zeggen: “Focus je niet op jouw problemen en op jezelf, maar focus je op Jezus.” Maar nu denk ik: Hoe dan? Wat moet ik dan nu letterlijk doen? Hoe richt ik mij dan op Hem. Hij staat niet letterlijk voor me.

Gouden buizen

Ik heb een tijd geleden een preek gehoord van Joseph Prince waarin hij uitlegde over de gouden buizen in je leven. Elke buis staat voor een bepaald thema zoals: gezondheid, financieel, werk, etc…. Op het moment dat je op een bepaald vlak je erg gaat focussen dan ga je die buis zelf dichtknijpen. Maar op het moment dat je dat doet, dan kan Gods voorziening er niet meer doorheen stromen. Want Gods voorziening stroomt door die buizen, continu, in overvloed.

Ik probeer steeds vast te grijpen aan dat verhaal. Maar op dit moment, als ik die hoofdpijn ervaar, kan ik er maar moeilijk omheen en kan ik maar moeilijk die focus op gezondheid loslaten. Dus onbedoeld knijp ik toch de buis van gezondheid dicht. Maar hoe laat ik ‘m los? Hoe doe ik dat? Want ik wil ‘m helemaal niet dichthouden. Ik wil Gods zijn voorziening er doorheen laten stromen. Want ik weet heel erg goed dat ik mezelf niet kan genezen, dat kan alleen Hij.

Wat zijn mijn grenzen?

Wat ik wel kan is het bij Hem neerleggen en goed voor mezelf leren te zorgen. Maar ook daar heb ik Zijn hulp in nodig. Want ik ken nog niet alle grenzen van mezelf en ik weet ook niet wat mijn herstel-manieren zijn. Hij weet het wel! Hij heeft mij geschapen en Hij kent mij beter dan ik mezelf. Dus Vader: “Laat aan mij zien wat mijn grenzen zijn. Laat de Heilige Geest mij leiden en niet mijn eigen ik. Laat aan mij zien hoe ik mezelf kan herstellen als ik onbedoeld een grens heb overschreden. Laat ook hierin de Heilige Geest mij daarin leiden. Ik vraag U dat in Jezus’ naam, Amen!”

Lieve lezers. Mochten jullie nog tips, antwoorden of ideeën hebben op mijn vragen en verhaal, dan sta ik daar voor open. In mijn eentje lukt het niet. Misschien moet ik het ook niet allemaal in m’n eentje willen oplossen. Help….