chronische pijn

Als jij naar jezelf kijkt en naar je leven op dit moment: ben je dan tevreden of zijn er dingen die je zou willen veranderen? Ben je gelukkig en accepteer jij jezelf zoals je nu bent? Of schuilt er een onzekerheid in jou en ben je totaal niet blij met jezelf en de situatie op dit moment? Stel je voor dat je een keuze kon maken tussen gelukkig of ongelukkig zijn. Of tussen acceptatie en afwijzing. Wat zou je dan kiezen?

Situaties wat ons overkomt

Vaak denken we dat we geen keuze hebben. We zitten in een bepaalde situatie wat ons is overkomen en we hadden geen keuze om niet in die situatie terecht te komen. Dat is grotendeels waar. Er kunnen zich situaties voordoen waar je totaal geen invloed op hebt gehad zoals bij: ziekte, verlies, (chronische) pijn, afwijzing, pesterijen, etc… Dit kan je ineens overkomen. Maar wie zegt dat je in die situatie geen keuze meer hebt? Één ding kan jou nooit worden afgenomen en dat is je eigen wilsbesluit. Je hebt altijd de mogelijkheid om een ander wilsbesluit te maken.

Van ‘pitty-party’ naar ‘victory-party’

In de meest moeilijke omstandigheden kun je een wilsbesluit maken dat je geen slachtoffer wilt zijn, maar een overwinnaar. Slachtoffer zijn is een keuze die je maakt. Je kiest er dan voor om (zoals Cees Bots het altijd zegt) in je eigen ‘pitty-party’ te blijven zitten. Maar je kan er ook voor kiezen om een eigen ‘victory-party’ ervan te gaan maken. Nee, dit is geen makkelijke stap. Ik lijk het misschien makkelijk te schrijven, maar ik weet uit eigen ervaring dat dit niet zo is. Ik heb vaak zelf ervoor gekozen om in een slachtofferrol te blijven hangen en me erbij neer te leggen. Ik koos er niet voor om op te staan en voor de overwinning te gaan.

Wie ben jij?

Het vraagt een hele andere mind-set van jezelf. Want kiezen voor overwinning, terwijl je voor je gevoel helemaal niks meer kan omdat je bijvoorbeeld te maken hebt met chronische pijn, voelt zo ontzettend tegenstrijdig. Je vraagt je misschien af: “Maar hoe dan? Ik kan niks en ik ben niks.” Maar dat zijn gedachtes wat leugens zijn die jij voor waarheid hebt aangenomen. Want kun je echt niks of zijn er nog dingen (hoe klein ook) die je nog wel kan? Wat maakt jou uniek op deze wereld? Ik geloof dat iedereen zijn eigen talenten en kleur heeft gekregen, alleen weten we vaak niet van onszelf wat die zijn.

Vaak koppelen we onze identiteit aan wat we doen, hoe we ons voelen, hoe de situatie is, wat ons is overkomen, etc… maar dat alles zegt niets over wie jij bent. Het zijn dingen die je zijn overkomen, maar bepalen niet wie jij bent. Dus: “Wie ben jij? Wie ben jij echt?” Wanneer jij ontdekt wie jij bent, dan geloof ik ook dat jij daarna voor jezelf kan gaan ontdekken wat jij nog wel kan in jouw desbetreffende situatie.

Kies voor de waarheid

Het stemmetje wat wellicht in jouw hoofd zit, wat tegen je zegt dat je helemaal niks meer kan of tegen je zegt dat je in zo’n afschuwelijke situatie zit dat je er nooit meer uit zal komen, mag je echt regelrecht de deur uit sturen. Die bevoegdheid heb je en die keuze mag jij zelf gaan maken. Kies ervoor om in de waarheid te gaan geloven: “Ik kan het wel. Ik ben het waard om in deze wereld te zijn. Ik heb iets te bieden. Ik kan meer dingen dan ik zelf denk.”

Ik vind het verdrietig om te zien/lezen dat mensen zo klein worden gehouden door leugens wat hun hele leven kan beïnvloeden. Dit kan al op jonge leeftijd zijn begonnen. Te denken aan bijvoorbeeld afwijzing: “Jij bent het niet waard. Het was beter geweest als jij niet had bestaan. Er is geen ruimte voor jou.”
Als jij in een gezin bent opgegroeid waarin er geen aandacht of ruimte voor jou was, dan kan dit jouw leven hebben getekend. Het kan zijn dat je je nu in allerlei bochten probeert te wringen om maar geen mensen om je heen kwijt te raken, waardoor je continu over je eigen grenzen heen gaat.
Of je bent chronisch ziek geworden en je leven voelt nu als overleven. Je probeert elke dag door te komen, maar geluk en vreugde is er niet meer.

Startpunt naar herstel

Ik moedig je aan: zoek hulp, wanneer je vastloopt en/of denkt dat je slachtoffer bent in jouw situatie(s). Dit hoeft namelijk niet zo te zijn en het einde te betekenen. Integendeel! Ik denk dat bewustwording bij jezelf hiervan het startpunt naar herstel is. Ik geloof dat wanneer jij de keuze maakt om uit jouw slachtofferschap te gaan stappen dat er mooie en gave doorbraken gaan gebeuren. Herstel is echt mogelijk, ook voor jou! Ik bid voor kracht en moed dat jij die eerste stap durft te gaan zetten.