Volg niet je gevoel, maar de Heilige Geest

Leestijd: 6 minuten

De afgelopen weken was het onrustig. Er speelde van alles en ik moest keuzes maken. Keuzes die ik niet makkelijk vond en waarvan sommigen enorm tegen mijn gevoel in gingen. Of beter gezegd, tegen mijn vlees in. Ik wilde eigenlijk een andere kant op gaan, maar ik bleef in gebed en ervaarde dat ik die kant juist niet moest opgaan.

Mijn gevoel was altijd leidend

Het werd een vorm van strijd in m’n denken. Wat moest ik nu doen? Welke keuze moest ik nu maken? Wat is eigenlijk de juiste keuze? Ik liep vast. Het werd een spaghetti brij in m’n hoofd. Totdat ik ging bidden en het bij God ging neerleggen. Want niet mijn gevoel en dus mijn vlees moest leidend zijn, maar Hij.

Zijn leiding ervaren en weten wat Hij wil, vind ik enorm moeilijk. Er zit namelijk vaak veel ‘ruis’ op de lijn die wordt veroorzaakt door mijn eigen gevoel. Mijn gevoel is eigenlijk altijd leidend geweest in m’n hele leven. Vanaf 2017 kwam daar een verandering in doordat ik God leerde kennen. Alleen mijn gevoel loslaten en Zijn leiding volgen is tot op de dag van vandaag nog een leerproces.

Mijn comfortzone was veilig

Ik heb eigenlijk altijd vertrouwd op mijn eigen gevoel en mijn eigen vlees. Ik kon het allemaal zelf wel en ik had niemand nodig. Het lukte me prima. Alleen dat was een leugen waarin ik zelf in was gaan geloven, want eigenlijk lukte het niet. Ik bleef steeds op een bepaald punt hangen en dan zakte ik weer terug. Hierdoor raakte ik vaak in de knoop met mezelf. Ik deed maar wat en hoopte dat het goed was.

Daardoor bleef ik ook vaak in mijn comfortzone zitten, want dat was zogenaamd veilig. Alles daarbuiten was maar eng en te spannend. Hierdoor ontdekte ik eigenlijk niet wie ik nu echt was, want hoe ontdek je dat? Door juist dingen uit te proberen en te gaan doen. Ik werd eigenlijk klein gehouden, zonder dat ik het door had.

Zijn plan is allang bekend

De afgelopen periode heb ik God veel opgezocht en gevraagd om openbaring. Openbaring over de keuzes die ik mocht gaan maken. Er wordt vaak gezegd: we kunnen niet in een glazen bol kijken en voorspellen hoe het gaat zijn als je die bepaalde keuze maakt. Nee, wij kunnen dat niet (gelukkig maar), maar God kan dat wel. Hij weet het namelijk al. Hij heeft een plan voor je lezen die al bekend is voordat je geboren werd. Dus voor Hem is niks een verrassing.

Ik hoor wel eens mensen zeggen: “Ik probeer te horen wat Gods plan voor mijn leven is.” Maar vanaf het moment dat je geboren bent wandel je al in Zijn plan. Ja, je zal wel eens de andere kant oplopen dan dat God eigenlijk voor ogen had, maar Hij zal je steeds (liefdevol uiteraard) proberen terug te leiden naar de ‘juiste’ weg.

Vraag het aan God

Zoek, en je gaat het vinden. Klop, en er zal worden opengedaan. (Matteüs 7:7) Dat is wat ik enorm heb mogen ervaren de afgelopen periode. Ik wist het antwoord niet, ik wist niet welke keuze ik moest maken. Keuzes maken heb ik altijd heel erg lastig gevonden. Maar dit keer hoefde ik het niet alleen te doen. Ik vroeg het aan God en Hij luisterde naar mij, maar soms zijn we zelf te ongeduldig (of eigenwijs) om naar Hem te luisteren en te wachten op Zijn antwoord.

En hoe weet je wat het antwoord is? Want ja, er komt geen Whatsappje binnen die luid en duidelijk een antwoord geeft. Ik hoorde God door bepaalde mensen spreken. Ik ervaarde op dat moment dat het God was die wat tegen mij zei. Ook ervaar ik het door een bepaalde soort rust die over me heen kwam.

Angst gebruikte ik als een excuus

Daarnaast probeer ik ook super eerlijk naar mezelf toe zijn en mezelf de volgende vraag te stellen: “Wat is de echte reden waarom ik voor keuze A of B zou gaan?” Want vaak kan ook daar je antwoord liggen. In mijn geval speelde angst een enorme rol om een bepaalde keuze uit de weg te gaan. Alleen angst komt niet van God en ik ben dat gaan onderzoeken voor mezelf. Ik ontdekte dat ik soms angst als een excuus gebruik om in mijn veilige comfortzone te blijven zitten.

Jaren geleden gebruikte ik angst om dingen uit de weg te gaan of om de aandacht te krijgen en zielig gevonden te worden. Ik voelde me een slachtoffer. Gelukkig is dat niet meer zo en zie ik dat anders, alleen mijn gevoel (vlees) mag nog verder leren om niet meer leidend te zijn in mijn leven. Want dat zorgt bij mij voor beperkingen en dat is niet wat ik wil.

Een last viel van mijn schouders

Dus ja, ik heb keuzes gemaakt en een last viel van mijn schouders. Sommige keuzes had ik vanuit mijn gevoel anders gemaakt, maar ik voel er rust bij en ik geloof dat God met een reden mij deze weg in laat gaan. Het gaat sowieso goed komen, want Hij is met mij en dit zal niet zonder reden zijn. Het is gaaf om zo te mogen leren en groeien. Als ik jaren geleden deze keuzes had moeten maken, dan was ik een hele andere weg ingeslagen, maar dat had me niet meer rust gegeven. Integendeel.

Laat je niet beperken door je gevoel

Soms zeggen mensen tegen mij: “Volg je gevoel.” Dat is mijn situatie niet zo handig, want als ik dat had gedaan, dan had ik bepaalde keuzes gemaakt die niet goed waren geweest voor mijn eigen rust of ontwikkeling. Dus ik volg niet meer mijn gevoel, maar de Heilige Geest.

Samen met God uit mijn comfortzone stappen is soms enorm spannend en geeft wel eens innerlijke weerstand, maar er gebeuren ook toffe dingen die ik niet voor mogelijk had kunnen houden. Cadeautjes die op mijn pad zijn gekomen. Dus laat je niet beperken door je gevoel, maar ontdek wat God voor ogen heeft voor jou. Klop, en er zal worden opengedaan.

Blogs

God vangt mijn tranen op

Leestijd: 6 minuten

Geloof hebben en geloof blijven houden. Behoorlijk uitdagend in deze tijden, al zeg ik het zelf. Als je denkt in wat rustiger vaarwater te zitten, dan komt er weer iets de hoek omzeilen wat alles weer onder je voeten probeert vandaan te slaan. Herkenbaar?

Tranen van verdriet

Op dit moment schrijf ik deze blog met tranen in m’n ogen. Tranen van verdriet en het niet kunnen begrijpen waar het allemaal naartoe gaat. In wat voor wereld zijn wij terechtgekomen? De gekste dingen gebeuren: kosten die de pan uit rijzen, energiemaatschappijen die failliet gaan en jij als consument wordt dan doorgeschoven naar een andere energieleverancier met tarieven die nog hoger liggen en dan nog niet te spreken over Corona.

Hoe dan? Denk ik dan. Hoe blijf je dan nog in geloof staan voor voorziening, zodat je je vaste lasten nog steeds kan blijven betalen en je nog geld overhoud om te eten? Hoe houd je de angst en zorgen buiten de deur?

Aardse afleidingen

Het is steeds je blik gericht blijven houden op God. Blijven lezen en luisteren naar Zijn waarheid. Wat in het aardse niet zichtbaar is, betekent niet dat het in het geestelijke niet haalbaar is! Maar ik ben ook heel eerlijk, je wordt zo snel afgeleid door het aardse. Omdat je mailtjes binnen krijgt met hogere kosten. Omdat er rekeningen op je mat vallen die betaald moeten worden en wanneer je het nieuws aanzet, wordt je overspoeld met negativiteit.

Dat is wat je ziet, daar wordt je door meegenomen en dat zorgt voor afleiding. Als ik niet oplet, dan zit ik allerlei artikelen online te lezen en wordt ik meegezogen in de aardse onrust en angst. Ook ervaar ik veel aardse afleidingen als ik me voorgenomen heb om een stukje bijbels onderwijs te gaan luisteren. Zelfs met het schrijven van een blog word ik aan alle kanten afgeleid door kleine of grote dingen, zodat ik die blog maar niet ga schrijven.

De duivel heeft géén zeggenschap

Maar gelukkig heeft de duivel géén zeggenschap in ons leven. Gelukkig hebben wij een eigen wil en kunnen we eigen keuzes maken. De duivel probeert je wel te overtuigen dat hij grip heeft in jouw leven en dat je vast zit. Maar dat zijn allemaal leugens. De duivel is heel geniepig. Hij schreeuwt niet, maar plant kleine zaadjes in je gedachten. Die zaadjes worden groter doordat wij die zaadjes aandacht beginnen te geven en voordat je het weet begin je te geloven dat de duivel regeert in je leven.

Het blijft iedere dag, in ieder situatie weer die keuze voor God blijven maken. Het is niet zo dat wanneer je eenmaal voor God gekozen hebt en gezegd heb dat je in God gelooft dat het daar dan stopt. Integendeel, dan begint het pas!

Wijs twijfels de deur

Iedere dag groeit mijn geloof steeds meer en meer. En nee, niet omdat het aardse dat bevestigd. Integendeel. Als ik daar naar luister en kijk, dan kan ik net zo goed stoppen. Nee, mijn geloof groeit, omdat ik steeds weer besluit om Zijn waarheid op te zoeken en daarop te gaan mediteren.

Ik ben de kop en niet de staart. Ik ga uitsluitend omhoog en niet omlaag!

Gelukkig hebben we een boek vol waarheden en bemoedigingen. Gelukkig hebben we een liefdevolle Vader die voor ons zorgt en ons beschermt. Daar mogen we in blijven geloven en vertrouwen. De twijfels mogen we deur wijzen, want die komen van de duivel die ons weg wil houden van God.

Laat je niet intimideren

We mogen autoriteit daarin nemen en zeggen tegen de duivel: ‘En nu opzouten uit mijn huis.’ Hij is namelijk een indringer die zonder uitnodiging jouw huis binnenkomt en zich overal mee gaat bemoeien. Het interesseert hem niet wat hij allemaal kapot maakt, want hij is er alleen om te stelen, te roven en te vernietigen. Dat jij gebroken wordt, maakt niet uit.

Maar wij hebben een God die groter en machtiger is en Zijn Heilige Geest leeft in jou! Ik moet mezelf dat ook steeds blijven herinneren. Soms maak ik me automatisch klein en laat ik me intimideren door de omstandigheden. Terwijl de duivel gewoon een lafaard is en wanneer jij de naam Jezus uitspreekt rennen ze snel weg.

Wij moeten ons niet laten intimideren door de vijand. Hij zou zich juist geïntimideerd moeten voelen door jou! Hij moet denken ‘Ah nee, daar heb je haar weer!’

Die houding moet groeien en gun jezelf ook die tijd en ruimte daarin. Ik merk dat ik zeker de momenten heb dat ik ervan baal en verdrietig ben. Maar ik zie wel een verschil tussen nu en een paar maanden geleden. Ik blijf er niet meer lang in hangen. Ik doorzie nu veel sneller wat er gebeurt en ik ga dan op Gods beloften staan. Ik stuur de vijand weg in de naam van Jezus. Want hij heeft geen recht in mijn leven. De enige die mag heersen in mijn leven is Jezus.

Wees het licht voor de mensen om je heen

Waar het allemaal heen gaat? Geen idee. Ergens wil ik het ook niet weten. God weet het wel en Hij baant een weg door de wildernis voor ons. Dat hoeven wij niet uit eigen kracht te doen. Wat wij mogen doen is onszelf laten voeden met Zijn woord en beloften, zodat we steeds weer de keuze maken om dat te laten regeren in ons leven.

En laten we het licht zijn voor de mensen om ons heen die struggelen en hulp kunnen gebruiken. Want Jezus is nog niet terug en ik denk persoonlijk dat Hij niks liever zou willen dat er nog meer mensen tot geloof komen voordat Hij terugkomt. Er is zo veel angst en zorgen bij mensen en wij kunnen laten zien dat Jezus in je leven zo’n groot verschil maakt!

Daar kan ik van getuigen! Want als ik Jezus niet had gekend, dan weet ik echt niet waar ik nu had gestaan. Het zal in ieder geval vast geen leuke ‘plek’ zijn geweest. Want ik zag altijd het glas half leeg en ik liet me leiden door negativiteit, angst en zorgen. Ik ben blij dat deze dingen steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. Is het uitdagend? Ja, maar God geeft me de kracht, energie en moed. Elke dag weer! Gelukkig is Hij elke seconde van mijn leven aanwezig en vangt Hij de tranen op als ik verdrietig ben.

Blogs

Vertel je gevoel wat je gelooft

Leestijd: 5 minuten

Vertel je geloof niet wat je voelt, maar vertel je gevoel wat je gelooft. Oef! Dat klinkt bijna als een onmogelijke missie. Hoe vertel je je gevoel wat je gelooft, als je ondertussen pijn in je lichaam voelt? Hoe kun je nog geloven in herstel als je al meerdere keren ervoor gebeden hebt, er tegen gesproken hebt, maar de pijn zit er nog steeds? Hoe dan?

Groeiend geloof

Die vraag is de laatste weken vaak door mijn hoofd heen gegaan. Soms kon ik er zo over blijven malen dat het een spaghetti brij werd en ik verstrikt raakte in m’n eigen gedachten. Ik lees veel over genezing en bevrijding, zowel in boeken van diverse schrijvers als in de bijbel. Ik ervaar dat mijn geloof in genezing enorm gegroeid is de afgelopen periode. Het is zo tof om te lezen dat genezing er voor iedereen is. Voor jou en voor mij. Nergens ben ik nog tegengekomen in de bijbel dat Jezus tegen een zieke zei: “Nee sorry, genezing is niet voor jou. Jij moet er nog van leren, dus je moet er maar mee leren dealen.” Dat staat nergens!

Fantoompijnen

Ik hoor je nu al denken: ok, maar als God iedereen wil en kan genezen, waarom zijn er nog steeds mensen ziek dan? Dat is precies de vraag die ook wel eens door mijn hoofd ging, maar weet je? Ik heb het antwoord ook niet. Ja, ik weet dat ziekte nu eenmaal in deze wereld rond gaat en dat de duivel er alles aan doet om te stelen, roven en te vernietigen. Zodra de vijand een achterdeurtje vind dan gaat hij meteen aan de haal met allerlei kwaaltjes en pijntjes.

Ik noem het daarom vaak ook gewoon fantoompijnen of fantoomkwalen, want de duivel liegt en bedriegt. Dus de dingen die hij me doet geloven zijn gewoon leugens. Mijn lichaam denkt dat het er is, maar eigenlijk is het een grote leugen. Nu zeg ik niet dat jij (of ik) ons aanstellen als we pijn voelen of dat wat we voelen onzin is. Integendeel! Ons lichaam denkt dat het er is en wat we voelen, is op dat moment ‘echt’.

Op dit soort momenten vind ik het dus enorm uitdagend om dan mijn gevoel te vertellen wat ik geloof. Het voelt soms als een gevecht. Ik voel pijn, ik vertel wat ik geloof en ondertussen merk ik geen verandering. Ik heb momenten gehad van frustratie, machteloosheid en boosheid. Ik heb meerdere keren op het punt gestaan om me erbij neer te leggen en het op te geven. Maar dat is juist exact wat de duivel wilt: dat je opgeeft!

Genezing werkt voor iedere persoon anders

Het is een keuze maken om toch te blijven geloven en jezelf de ruimte en tijd te geven om te groeien en te ontwikkelen hierin. Ik geloof dat genezing ook voor iedere persoon anders werkt. De één heeft alleen geloof nodig en geneest. De ander heeft bevrijding nodig en wordt dan ook genezen. De ander moet leren om eerst te handelen in geloof en geneest dan. Ook in de bijbel lees je veel verschillende verhalen. Jezus genas niet iedereen op dezelfde manier, maar Hij genas wel iedereen!

Daarom heb ik voor mezelf het wilsbesluit gemaakt dat ik geloof dat God mij kan en wil genezen. Wanneer dit uitblijft dan blijf ik ontdekken naar wat God hierover te zeggen heeft. Ik weet voor mezelf dat ziekte een hele belangrijke rol in mijn leven heeft gekregen. Mijn hele identiteit hing aan mijn ziekte. Ik moet hier volledig van loskomen, anders blijf ik achterdeurtjes openzetten voor de vijand en je kan beter de deuren dichthouden, dan proberen de duivel uit je ‘huis’ te krijgen.

Twijfel en onzekerheid

Als ik genezing over mezelf uitspreek, voor iemand bid of de ziekte weg spreek dan ervaar ik bij mezelf enige twijfel en onzekerheid als ik heel eerlijk ben. Ik ben dan toch ergens bang dat het toch niet gaat werken, maar ik ben ook bang voor boosheid en dominantie. Ondanks dat ik weet en geloof dat de duivel niks voorstelt, bekruipt me dan toch stiekem de angst dat de duivel in de vorm van boosheid gaat manifesteren bij iemand en dat wil ik juist voorkomen en uit de weg gaan. Daardoor ga ik onbewust toch een beetje op mijn tenen lopen in plaats van dat ik de volledige autoriteit pak.

Dat laatste is iets wat altijd al een rol in mijn leven heeft gespeeld. Ik heb jarenlang op mijn tenen gelopen en mezelf anders voor gedaan om geliefd en geaccepteerd te worden door een ander en vooral om boosheid te voorkomen. Ik kreeg heel veel stress als iemand dominant was of boos werd. Als kind plaste ik dan vaak in m’n broek.

Angsten vormen een blokkade

Zolang die angsten er bij mij zitten, dan vormen ze een blokkade. Want angst komt niet van God, maar van de vijand. Dus ik geef op dat moment nog steeds te veel ruimte aan de vijand. God heeft mij laten zien dat ik verder mag groeien in mijn autoriteit en daar mag ik mezelf de tijd en ruimte in gunnen. Alleen ik ben soms wat ongeduldig en wil dan sneller, maar dit is een diepe wortel wat al jarenlang heeft kunnen groeien en die trek je er niet even uit.

In de tussentijd blijf ik bidden voor genezing en ziekte weg spreken, want niet alleen door het onderwijs maar ook door het gewoon te gaan doen, ga ik groeien. En misschien volgen er nog frustratiemomenten, maar ik weet dat ik het samen met God mag doen en als ik Hem om wijsheid of hulp vraag dan ontvang ik deze ook.

Daar is deze blog het resultaat van. Dit is Zijn antwoord toen ik aan Hem vroeg: waarom blokkeert de genezing bij mezelf en bij anderen als ik voor hen bid?

Wow, wat hebben we toch een fijne en liefdevolle Vader!

Blogs

Stap uit in geloof!

Leestijd: 5 minuten

Doen wat de Heilige Geest je ingeeft, ook wel uitstappen in geloof genoemd, veroorzaakt bij mij vaak een vorm van kortsluiting. Want hoe kan ik uitstappen in geloof als ik me niet goed voel? Of wat als ik uitstap in geloof, maar er gebeurt niks? Allerlei gedachten gaan door m’n hoofd en dat veroorzaakt een drempel die steeds hoger en hoger wordt. Waardoor ik uiteindelijk niet uitstap in geloof, maar gewoon blijf (af)wachten.

God doet het werk wel

Ik hoor vaak mensen zeggen: ‘God doet het werk wel en ik zie wel wat er gebeurt.’ OF ‘Als ik het op mijn hart heb dan stap ik uit, anders niet.’ Ja, het klopt dat je niet hoeft te zwoegen en dat we het niet helemaal zelf hoeven te doen. En ja, God legt dingen op je hart waarbij je weet dat je iets mag doen. Maar wij mogen ook uit eigen initiatief uitstappen in geloof. We hoeven niet passief te zijn, maar mogen ook actief in beweging komen samen met God. Dus niet vanuit eigen kracht, maar vanuit Zijn kracht. Wij zijn het lichaam en Jezus is het hoofd. Als wij als lichaam niks doen, dan heeft Jezus een verlamd lichaam dat niks doet. Het is een samenspel, een samenwerking, met andere woorden een relatie die je samen met Jezus hebt.

Dat is niet voor mij weggelegd

Ondanks dat ik dit geloof en dit nu opschrijf, vind ik het zelf nog best spannend en is die drempel niet ineens verdwenen. Maar ik merk wel dat de afgelopen periode het vuur steeds groter en groter is geworden. Er is iets in mij aangegaan dat in beweging wil gaan komen. Ik weet nog dat ik een paar maanden geleden tegen een vriendin zei dat hardop bidden voor genezing niet voor mij was weggelegd. Zij kan dit wel en doet het ook gewoon, maar ik zag alleen maar angst en probeerde mezelf ervan te overtuigen dat ik wellicht andere kwaliteiten heb.

Nu heeft ieder zijn eigen talenten en kwaliteiten, maar we hebben ook allemaal de gaven van Jezus ontvangen. Wanneer angst jou tegenhoudt, dan is het niet omdat God jou die gave niet heeft gegeven, want angst komt niet van God. Angst komt van de vijand die jou probeert te weerhouden om die gave (verder) te ontwikkelen, want blijkbaar is hij bang dat jij daar vele mensen tot zegen gaat zijn.

Dus jou ervan overtuigen dat dit niet voor jou is, is natuurlijk dé manier om jou weg te houden van God. De vijand zal allerlei afleidingen en barrières bedenken, maar het is aan jou wat je ermee gaat doen. Blijf je in de overtuiging hangen dat dit niet voor jou is weggelegd of ga je Gods waarheid leren kennen en ontdekken dat het juist wél voor jou is weggelegd?

Overtuigingen snel voor waarheid aangenomen

De afgelopen tijd ben ik veel bezig met Bijbels onderwijs. Want ook daar had ik een overtuiging liggen die niet van God kwam: Begrijpend lezen is niet mijn sterkste kant geweest, dus ik zal de Bijbel toch wel niet begrijpen. Ook deze overtuiging is niet bemoedigend of opbouwend. Integendeel! Ook deze overtuiging probeerde mij weg te houden van dé waarheid.

Ik vind het soms bizar hoe makkelijk en onbewust je overtuigingen kan aannemen als acceptabel, zonder je er heel erg bewust van te zijn dat dit niet van God komt, maar van iemand die je juist ergens ver vandaan probeert te houden. Als ik voor mezelf spreek dan heb ik veel overtuigingen erg snel voor waarheid aangenomen en ben ik daar ook naar gaan handelen. Daardoor bleef ik lauw in mijn geloof en kreeg ik een passievere houding.

Wees waakzaam en alert

Wees waakzaam en alert voor de overtuigingen die op je afgevuurd worden en word bewust van de overtuigingen die je door de jaren heen voor waarheid hebt aangenomen. Durf jij uit te stappen in geloof? Zo niet, welk gevoel houdt je tegen? Angst, onrust, onzekerheid of iets anders? Weet dat deze negatieve gevoelens niet van God komen. Welke overtuiging(en) ligt/liggen hieronder? Denk je bijvoorbeeld dat je het niet kan of ben je bang om teleurgesteld te worden?

Weet dat je een keuze hebt om die overtuigingen aan God te geven en deze te gaan vervangen door Gods overtuigingen en niet door die van de vijand. Laat Gods waarheid door jou heen stromen door in Zijn woord te duiken. Luister wat Hij over jouw leven uitspreekt. Alles wat in de bijbel staat is voor jou.

Waar kies jij voor?

Door mezelf onder te dompelen in Gods waarheid, ervaar ik dat mijn angst steeds meer en meer plaats gaat maken voor mijn verlangens en passies. Ik wil niet langer meer (af)wachten, ik wil uitstappen in geloof, anderen genezen en bevrijden, over God en Jezus vertellen en het licht zijn in de wereld. Ja, het is spannend, maar het is ook een groot avontuur dat ik met beide handen wil aangrijpen. Ik zeg ‘ja!’ tegen God en ‘nee!’ tegen de vijand.

Jij en ik hebben een keuze. En nee, het is niet altijd makkelijk en soms super, super spannend. Maar God is erbij en we hoeven het niet alleen te doen. Hij gaat met ons mee en Hij beschermt en helpt ons. Maar ik kies ervoor dat ik wil wandelen in Gods plan en in Zijn waarheid. Alles wat het tegenovergestelde zegt of laat voelen is een leugen en een overtuiging die ik niet meer laten heersen in mijn leven. Waar kies jij voor? Vergeet de broers en zussen om je heen niet die jou een zetje in de goede richting kunnen geven en je kunnen aanmoedigen als je het even spannend vindt. We hoeven het niet alleen te doen 🙂

Blogs

Waar ben jij als licht?

Leestijd: 5 minuten

Ik word steeds verdrietiger van bepaalde Social Media berichten. Steeds meer en meer worden er (ongezouten) meningen verspreid over Corona, de regering, de maatregelen, etc. Ik begrijp dat iedereen een bepaalde mening heeft en dat niet iedereen hetzelfde denkt, maar is dat hetgeen wat we nu moeten verspreiden op Social Media? Is er niet genoeg onrust, angst en verdrukking in de wereld? Moeten wij als christenen daar nog een schepje bovenop doen? Waar ben jij als licht in deze wereld?

Niemand weet het antwoord

Ik denk dat het wel duidelijk is dat niemand het antwoord weet en dat de wereld in de verdrukking zit. Maar moeten wij, als christenen, daar de nadruk verder op gaan leggen of mogen wij Jezus gaan laten zien aan de wereld?

In deze wereld is er geen rust meer. Overal waar je komt is er onrust in de vorm van lawaai, drukte, ziekten of angsten. Steeds meer en meer mensen hebben geen idee meer waar de wereld naartoe gaat. Wat er aan de hand is. Mensen worden angstig, sluiten zich op en durven niks meer. Mensen worden depressief, omdat ze niet meer de deur uit durven of omdat ze familie of vrienden zijn kwijtgeraakt door verdeeldheid of onbegrip.

Waar leg jij de focus op?

We kunnen ons wel blijven bezig houden met hoe de regering het doet en of dat juist is of niet, maar zijn we dan wel met de juiste focus bezig? Mensen die angstig zijn hebben geen behoefte aan (complot) theorieën of (ongezouten) meningen. Ze zijn al angstig genoeg en dit soort berichten geven alleen nog maar meer angst en onrust. Zij hebben mensen om zich heen nodig die hun kunnen leiden naar de weg van rust en hoop.

Jezus is onze hoop en Hij kan ons de rust geven die wij hier op aarde niet (meer) vinden. Hij schenkt ons namelijk Zijn Hemelse rust.

Stop met (ver)oordelen!

Laten wij als christenen stoppen met (ver)oordelen! Want op dit moment zie ik meer veroordeling voorbij komen dan hoop en geloof. Veroordeling over keuzes die gemaakt worden door de regering, maar ook door de mensen om ons heen. Wie zijn wij om te oordelen over anderen? Zullen we dat stukje maar aan God gaan geven?

Laten we ons gaan bezighouden met de mensen om ons heen: je buren, familie, vrienden of de mensen die je tegenkomt op straat. Laten we voor hen bidden en hun een luisterend bieden. Laten we mensen vertellen over Jezus en over Zijn goedheid. Laten we het licht zijn in deze wereld! Laten we ons focussen op Jezus in plaats van op onze omstandigheden.

Jezus verandert nooit

Jezus is de overwinnaar en zal ons beschermen. Hij is voor ons, in ons en om ons heen. Hij is altijd dezelfde en zal nooit veranderen. Wij mogen Jezus laten zien aan anderen en dat doen we niet door oordeel en ongezouten meningen te uiten. Dat doen we door Zijn liefde te laten zien en mensen troost en hoop te bieden. Door er te zijn voor anderen en ze de hoop en het geloof te geven dat er licht is in deze duisternis. Dat we ons als christenen niet bedrukt hoeven te voelen, ondanks onze omstandigheden. Want deze strijd is niet voor ons. Het is een geestelijke strijd die wij als mens niet kunnen winnen. Maar gelukkig heeft Jezus deze al overwonnen en vecht Hij nu nog steeds voor ons.

Leid mensen naar Jezus en niet naar angst

Wij mogen als christenen gaan opstaan in Zijn kracht en mensen gaan leiden naar Jezus in plaats van mensen verder te leiden naar angst. Want dat is wat de meesten nu doen en dat maakt me enorm verdrietig. Dan vraag ik me af: Waar ben jij als licht? Waar is Jezus?

Nu denk je misschien: Alsof dat zo makkelijk is? Moet je mijn situatie eens zien?
Je hoort me ook niet zeggen dat het makkelijk is. Dat is het ook niet. Maar één ding dat ik voor mezelf heb ontdekt, is dat geloven ook niet makkelijk is.

Dacht je dat de discipelen in de bijbel het makkelijk hadden? Zij liepen zelfs naast Jezus en zagen Hem wonderen doen. Maar dan nog twijfelden ze en toen Jezus niet meer op aarde was, werden de discipelen vervolgd. Maar lieten zij zich toen tegenhouden om te vertellen over Jezus?

Nee! Zij stopten niet. Ze accepteerden dat ze vervolgd werden en gingen door. Ze richtten zich niet op de omstandigheden of wat anderen om hen heen zeiden, maar ze bleven gefocust op Jezus.

Ga je mee?

God kan jou altijd gebruiken, hoe je omstandigheden ook zijn, want Hij geeft jou de kracht en energie. Je hoeft niet alles op eigen kracht te doen. Maar de vraag is: Wil je andere keuzes maken? Wil je het licht zijn in deze wereld voor anderen? Wil je je oordeel en mening los gaan laten en deze aan God geven, zodat je focus niet meer op de omstandigheden komt te liggen, maar op Jezus?

Op wat of wie ga jij de focus leggen? Het is namelijk een keuze die je hierin maakt. We kunnen ervoor kiezen om onszelf helemaal mee te laten nemen door alles om ons heen. Dat is voor je gevoel ook het makkelijkste. Maar je kan er ook voor kiezen om in plaats van los te gaan met complottheorieën, helemaal los te gaan in de bijbel en daar lekker uit te gaan lezen.

De wereld heeft licht nodig in deze duisternis. Het licht gaan we niet vinden in het aardse, maar wel in Jezus. Jezus leeft in ons en wij mogen zijn licht laten zien. Ga je mee?

Blogs

Welk cijfer geef jij jezelf?

Leestijd: 7 minuten

Wat we vaak niet door hebben is hoeveel we onszelf eigenlijk veroordelen. Ik ben me daar nooit echt bewust van geweest, totdat ik erop gewezen werd en ik er steeds bewuster van werd. Hoe vaak dacht ik wel niet: ‘Dat lukt me toch niet’ of ‘Wat ben ik toch stom geweest. Had ik maar…’ Door deze dingen over mezelf te denken heb ik mezelf een hele hoop ontnomen de afgelopen jaren. Meer dan dat ik beseft heb. Ik geef mezelf, veelal onbewust, als cijfer een 6. Terwijl God het omgekeerde ziet en mij als een 9 ziet. Alleen waarom ik zie alleen die 6 en geen 9?

Wat heeft het voor zin?

De afgelopen jaren ben ik veel bezig geweest met mezelf te ontwikkelen en te ontdekken wie ik ben. Ik ben door heel diepe dalen gegaan, maar ik ben daar weer sterker uit gekomen. Op het moment zelf heb ik er vaak over gedacht om het op te geven, maar God tilde me iedere keer weer op als ik zelf niet meer verder kon. Soms wilde ik ook gewoon niet meer verder in mijn proces, want het kostte me zoveel energie om door te gaan. Ik dacht: Wat heeft het voor zin? Het gaat toch niet werken voor mij.

Maar dat zijn allemaal leugens. Daar ben ik me bewust van. Dat is niet Gods waarheid, dat is wat de vijand mij wil doen geloven. Zodra ik ergens in wandel om te herstellen of te groeien, dan volgt er weer een geestelijke strijd. Leugenachtige gedachten die binnenkomen, die mij proberen te weerhouden om door te gaan.

Heel subtiel komen er afleidingen

Gelukkig is God sterker dan de leugens en Hij vindt altijd weer een weg in mij om het vuurtje van doorzetten weer aan te wakkeren. Dat kan door een mooie tekst zijn, door een boek dat ik op het juiste moment lees of door een online bijbelstudie die ik bekijk. God spreekt namelijk tot jou op een manier die bij jou past.

Het besef dat ik het niet zonder Hem kan en ook niet wil, wordt steeds groter. Maar ik ben ook eerlijk om te zeggen dat ik die dingen soms laat versloffen. Ik weet dat bijvoorbeeld Gods Woord lezen goed voor mij is, maar heel subtiel volgen er andere afleidingen op mijn pad en na verloop van tijd merk ik ineens op dat ik in een negatieve spiraal van denken terecht ben gekomen.

Zie jij een 6 of een 9?

Onlangs werd de volgende vraag gesteld: ‘Zie jij jezelf als een 6 of een 9?’ Afhankelijk van hoe je naar het cijfer kijkt, zie je een 6 of een 9. Beide interpretaties kloppen. Ik was ervan overtuigd dat ik mezelf nu wel als een 9 zou zien. Alleen toen ik heel eerlijk naar mezelf ging kijken kwam ik daar toch op terug. Want hoe vaak heb ik niet het idee dat ik faal en vind ik mezelf een loser? Als je jezelf als een 9 zou zien dan zou je jezelf toch geen loser noemen?

Ik vind het een enorme uitdaging om mezelf te zien zoals God mij ziet en mezelf een 9 te geven. In ons aardse denken vinden we overal iets van en zijn we, zonder dat we het altijd bewust door hebben, constant bezig met het scannen van onszelf en kunnen we daar hele analyses van gaan maken. Is hetgeen wat ik gedaan heb wel het juiste? Had ik dat niet anders moeten aanpakken? Hoe kan ik ervoor zorgen dat het wel succesvol wordt? Ik had hele andere keuzes moeten maken in het verleden. En ga zo maar door.

Hierdoor kunnen we zo verstrikt raken in onze zelfanalyses dat we vergeten omhoog te kijken, naar God. We blijven hangen in de had-ik-dit-maar-anders-gedaan-houding en zijn daardoor enorm op onszelf gericht. Genade is ver te zoeken en we zijn erg hard voor onszelf.

Stop met jezelf willen bewijzen

Vanuit mijn eigen ervaring kan ik je vertellen dat die houding me totaal niks gebracht heeft. Integendeel: ik verkramp en daardoor komt er juist niks meer uit mijn handen. Ik raak leeg, uitgeput en raak steeds meer verstrikt in het negatief denken. Ook voel ik de spanning in mijn lichaam steeds verder toenemen en daardoor ervaar ik meer pijnklachten. Herkenbaar?

Wij mogen leren om onszelf te zien zoals God ons ziet. Wij hoeven onszelf niet te bewijzen. Voor onszelf niet, maar ook voor Hem niet. Dus daar mogen wij ook stoppen. Op het moment dat we onszelf als een zesje blijven zien dan ontnemen we onszelf ook een hele hoop. Want doordat je denkt dat je iets toch niet kan, is de kans groot dat je uitdagingen en kansen uit de weg gaat. Of dat je er verkrampt in gaat, waardoor je krijgt wat je al dacht te ontvangen.

Zet je excuses aan de kant

Wij zitten vaak onze eigen dromen en passies in de weg. We willen, vaak uit onwetendheid, de schuld buiten onszelf leggen: God luistert niet naar mij. Mijn omgeving steunt mij niet en daarom… Mijn man denkt hier anders over, dus… Ik kan het toch niet.

Allemaal belemmerende gedachten die jou ervan kunnen weerhouden om je droom of passie achterna te gaan. Alleen, en dit bedoel ik niet vervelend, dit is een vorm van een excuus. Geloof mij, ik heb ook zat excuses hoor! Dus je bent zeker niet de enige hierin.

Maar wij mogen deze excuses aan de kant gaan zetten. God luistert wel naar ons, maar hoe kunnen wij Zijn gunst ontvangen als wij ervan overtuigd zijn dat het wij niet waard zijn om het te ontvangen? Dat zou hetzelfde zijn als dat iemand jou een cadeautje geeft en dat jij dan zegt: ‘Nee sorry, ik kan dat niet aannemen’, en het cadeautje vervolgens afhoudt. Dan kun je achteraf wel zeggen dat diegene jou nooit een cadeautje heeft gegeven, maar als jij het steeds weer afhoudt dan heb je nooit het cadeautje ontvangen, maar diegene heeft wel geprobeerd om het aan jou te geven.

Wil jij gaan ontvangen?

En ja, jouw omgeving kan er ook iets anders van vinden en denken, maar is dat dé waarheid? Jij mag vallen en weer opstaan. Jij mag jouw eigen pad bewandelen en ontdekken wie jij bent. Jij hoeft je niet aan te passen aan de meningen van anderen. Maar als jij jezelf als een zesje ziet dan blijf je twijfelen aan jezelf, wil je niet falen en daardoor ben je sneller geneigd om te gaan varen op de meningen van anderen.

Ik ben hier ook nog steeds lerende in, maar jij en ik zijn het allebei waard om onze dromen en passies na te gaan jagen. Dit hoeft niet perfect en dat mag met vallen en opstaan gaan. God heeft deze in je hart gelegd en Hij zou niks liever willen dan jou helpen hierin. Dus stop met het maken van excuses en ga stapjes zetten samen met Hem. Wij hoeven het niet alleen te doen.

Laten we het cijfer 6 andersom gaan leren zien. God heeft zoveel voor ons klaar liggen, maar ben jij er klaar voor om het te gaan ontvangen? Is het makkelijk? Nee. Onmogelijk? Zeker niet! Gun jezelf de tijd en ruimte hierin en vraag hulp als je dat nodig hebt. Jij bent het waard!

Vragen om te overdenken

Zie jij jezelf als een 6 of een 9? Noem eens voorbeelden waaruit dat blijkt.
Zou je wat willen veranderen aan dat cijfer? Waarom wel of niet?
Welke overtuigingen heb jij over jezelf?
Welke excuses gebruik jij om jezelf dingen te ontnemen?

Excuses gebruiken om jezelf dingen te ontnemen is absoluut niet iets wat je expres doet. Dit kan vanuit pijn zijn ontstaan of doordat je onbewust verstrikt bent geraakt in je denken. Ik geloof dat de vijand daar een grote rol in speelt, maar ook je verleden waar je daarin hebt meegemaakt of gemist hebt. Maar God haakt niet af wanneer wij willen afhaken. God wil je helpen in jouw proces, maar het is aan ons om die stap te zetten. Hij dwingt namelijk niet, omdat wij een eigen wil hebben gekregen. Durf jij Hem te betrekken en te gaan ontvangen?

Ik wil graag hulp hierbij, want ik weet niet waar ik moet beginnen.

Blogs

Ziekte mag een onderdeel zijn van jouw leven

Leestijd: 6 minuten

Dealen met mijn ziekte en geloven vind ik soms echt een heel lastige combinatie. Het zorgt de laatste tijd best wel vaak voor een kortsluiting in mijn hoofd. Tegenstrijdige gedachtes gaan met elkaar in gevecht. Als ik het één denk, dan gaat er meteen weer een gedachte tegenin met de woorden: Nee, dat moet je niet denken of uitspreken, dat is niet oké. Het zorgt voor onrust en op een gegeven moment weet ik niet meer wat ik wel of niet moet doen.

De genezingsboodschap

In 2017 ben ik tot geloof gekomen en heb ik God leren kennen. God is voor mij heel belangrijk in mijn leven. Zonder Hem zou ik echt niet gestaan hebben waar ik nu sta. Dan was ik in een slachtofferrol blijven hangen en hebben geroepen ‘arme ik, arme ik’. Door boeken te lezen en naar de kerk te gaan kreeg ik veel onderwijs. Ik leerde de genade kennen en ik leerde een hoop over het onderwerp genezing. Jezus is voor ons allemaal aan het kruis gegaan en Hij heeft alle ziektes op zich genomen. Helaas leven wij in een wereld vol ziektes, dus ja, je kan nog steeds ziek worden, helaas. Maar die ziekte komt niet van God.

Ik werd heel blij over de boodschap van genezing. Ik dacht: er is hoop voor mij! Ik beet me helemaal vast in het onderwerp genezing. Ik ging er nog meer preken over luisteren, boeken over lezen, voor bidden en om gebed vragen. Maar naarmate de dagen weken werden, de weken maanden en de maanden jaren, begon de teleurstelling steeds groter te worden. Er gebeurde niks. Integendeel. De afgelopen periode voelde ik me alleen maar slechter en daardoor moest ik keuzes gaan maken die ik eigenlijk niet wou maken. Naar mijn lichaam luisteren, voelde als fout. Want dan geloof ik niet in genezing. Dan geef ik juist te veel aandacht aan mijn klachten.

Kortsluiting

Maar als ik naar mijn lichaam luisterde wist ik dat ik bepaalde dingen toch echt anders moest gaan doen. Ik ging over mijn grenzen heen. Maar dat zorgde voor een enorme kortsluiting. Ik had zoveel gelezen/gehoord over genezing. Eén van de dingen was: stap uit in geloof en handel alsof je genezen bent en spreek uit dat je genezen bent. Ga niet zeggen wat je hebt, want dan spreek je dood over jezelf uit.

Ik kreeg enorm het gevoel dat ik het niet goed deed en dat ik er niet over mocht praten. Wanneer ik dat wel deed, dan voelde het meteen fout. Luisteren naar je lichaam is toegeven dat je ziek bent en dat is niet uitstappen in geloof dat je genezen bent. Je geeft eraan toe. Zo ging mijn gedachtes heen en weer.

Ziekte mag er niet zijn

De afgelopen periode krijg ik steeds meer het gevoel dat mijn ziekte, dat stukje van mij, er niet mag zijn. Ik heb zelfs moeite om het woord ‘ziekte’ nu te schrijven. Het voelt zo ontzettend verkeerd dat ik dit nu doe. Ik kan gaan proclameren dat ik genezen ben en verder mijn mond houden, maar dan stap ik volledig over mijn eigen gevoel heen. Als ik er zo in ga staan, dan ga ik een deel van mezelf keihard negeren. Ik ga dan doen alsof het er niet is, maar het is er wel.

Ik heb ME/CVS en fybromyalgie, maar het bepaalt niet wie ik ben. Het is een onderdeel van mijn leven en daar heb ik nu mee te dealen. Maar ik kies er bewust voor dat het niet mijn leven gaat beheersen. Ik moet misschien soms wat andere keuzes maken of ik heb wat meer rekening te houden met mijn energieniveau, maar het is niet mijn identiteit. Samen met God ga ik ontdekken wat er allemaal nog mogelijk is en welk plan Hij voor mij heeft klaar liggen. Hij wist dit allemaal al, dus Zijn plan sluit daar op aan. Dat is wat ik geloof en waar ik me aan vasthoud.

Slachtoffer of overwinnaar?

Voor mij zakte even de grond onder mijn voeten vandaan, maar ik viel niet in de afgrond. Hij ving mij op en ik ben weer opgestaan. Ik mag er verdrietig en boos over zijn. Ik mag er met anderen over praten. Maar het gaat om de manier waarop ik dat doe. Doe ik het vanuit de slachtofferrol of praat ik erover vanuit een overwinnaarsrol?

Hoe ik dat zie om vanuit een overwinnaarsrol te spreken: niet alleen maar proclameren dat je genezen bent, daarin handelen en de rest compleet negeren. Nee, dat is durven uitspreken wat je hebt, durven uitspreken wat het met je doet en dat ook met God delen, blijven geloven en bidden voor genezing, vallen en weer opstaan. SAMEN met God ontdekken wat er wel kan en je identiteit niet laten bepalen door je ziekte.

Overwinnaar zijn is niet alleen maar krachtig in geloof staan, maar dat is, in mijn beleving, ook kwetsbaar durven zijn. Durven te vallen, maar de kracht weer vinden om op te staan. Je emoties durven voelen en uiten. Jezelf accepteren met alles erop en eraan. Het is in jouw ogen misschien niet perfect en ja, ik had het ook zo anders gewenst. Maar ik voel enorm de kracht, steun en hoop dat hier iets goeds uit gaat komen. Ik weet nog niet wat en wellicht moet ik deze blog soms nog een keertje lezen, maar ik geloof dat het goed komt. Op welke manier dat gaat zijn, dat weet alleen God.

Feiten en geloof

Iemand zei onlangs tegen mij: je hebt feiten en geloof. Alleen vaak wordt de nadruk op geloof gelegd en wordt er soms iets te makkelijk over de feiten heengestapt. Alsof het er niet is en het er niet mag zijn. Maar het feit is dat het er wel is. Je kan proberen keihard te negeren dat je ziek bent, maar dan ga je juist over je grenzen heen waardoor je niet meer goed voor jezelf zorgt.

Doe het samen met God. Hij weet wat goed voor je is en kent jou door en door. Maar negeer je ziekte niet. Het is een onderdeel van je leven, dat is een feit. Blijf geloven dat er ook voor jou genezing klaar ligt.

Vragen om te overdenken

Mag jouw ziekte een onderdeel zijn van jouw leven?
Kun je voorbeelden benoemen waaruit dit wel of niet blijkt?
Wat zou je hierin anders willen?

Geloven en ziek zijn kan heel erg tegenstrijdig voelen en moeilijk. Je bent ziek en je gelooft in genezing, maar het komt niet. Dit kan je aan het wankelen brengen in jouw geloof. Het kan ook juist zijn dat je de andere kant op slaat. Je staat vol geloof in genezing en daardoor negeer je je ziekte volledig. Hierdoor stap je over jezelf heen.
Het is zoeken naar de balans, maar dat kan een hele lastige zijn. Gelukkig is het niet onmogelijk, maar kan een helpende hand wel helpend zijn.

Ik herken mij in dit verhaal en ik zou graag hulp willen!

Blogs

De oorlog is begonnen

Leestijd: 4 minuten

De afgelopen weken gebeurden er absurde dingen waar we geen invloed op hadden. Het overkwam ons en het was aan ons hoe we daarop gingen reageren, want dat is het stukje waar we wel invloed op hadden. Één ding hebben ze wel gemeen met elkaar, het is allemaal pure afleiding! De afleiding probeert ons weg te houden van het plan wat God voor ons bedacht heeft.

Je hebt een keuze

Gelukkig is het niet de duivel die de regie in jouw leven heeft, tenzij je hem de regie geeft. Wij hebben de regie over ons eigen leven en dat betekent dat wij keuzes kunnen maken. Richten wij onze blik op de afleiding of blijven we onze blik gericht houden op God? Daarin heb je een keuze en kun je een wilsbesluit in maken.

Zoals ik het opschrijf klinkt het allemaal heel makkelijk en logisch. Maar zo ervaar ik het zelf niet, als ik heel eerlijk ben. Ik weet dat het zo is en ik vertel dit ook aan mijn cliënten, maar als er achter elkaar dingen gebeuren, dan wordt het knap lastig om mijn eigen advies uit te voeren.

Kleine en grote afleidingen

Zo heeft het noodweer ervoor gezorgd dat een deel van het voorbereidend werk voor in de tuin weer ongedaan werd gemaakt en dat we weer opnieuw konden beginnen. Ook gingen ineens huishoudelijke apparaten (van een paar maanden oud) ineens kapot, waaronder onze koelkast. Je belt dan naar de storingslijn en dan wordt er gezegd: “26 augustus ben je de eerste”. “Ok, en hoe doe ik dat dan in de tussentijd? Ik heb toch echt koeling nodig voor mijn etenswaren?”, vraag ik dan. “Ja, daar kunnen we niks aan doen werd mij verteld. We gaan proberen of het eerder kan, maar kan niks beloven.”

Dus hup, op zoek naar een leenkoelkastje. Gelukkig zijn er onbekende mensen die ons wouden helpen en was het binnen een paar uur geregeld.
Wel waren we een paar uur verder en de plannen die ik voor die middag had bedacht werden weer aan de kant gezet. Als dat soms gebeurt is dat niet erg, maar dit gebeurde de afgelopen week bijna dagelijks. Kleine afleidingen werden gecombineerd met grote afleidingen.

Even balen mag

Er zijn genoeg momenten dat ik echt even baal. Ik laat me dan te veel meeslepen in de afleidingen en dan krijgt frustratie en onrust iets té veel ruimte. Even balen en er iets van vinden is ook zeker niet erg. Die emotie moet er soms ook even uit, maar daarna probeer ik wel weer het wilsbesluit te nemen om niet erin te blijven hangen en me te laten verstijven. Want dat is waar de duivel op uit is. Om mij te laten ‘stilstaan’ in mijn praktijk. Hij wil niet dat ik anderen ga helpen, hij wil liever dat die mensen in hun ellende blijven zitten.

De overwinnaar is bekend

Gelukkig krijg ik kracht en energie van boven en blijf ik stappen zetten. Eigenlijk geeft de duivel alleen maar de bevestiging dat ik juist op de goede weg zit, want anders had ik nooit zoveel strijd ervaren. Ik laat me niet zomaar wegjagen. Dit had ik een paar maanden geleden wel laten doen, maar die tijd is voorbij. God staat naast mij en vecht voor mij uit. Ik hoef niet zelf te vechten en/of alleen te vechten, dat doet God voor mij. Wat ik mag doen is een keuze maken door wie of wat ik me ga laten leiden.

De oorlog is begonnen, maar ik weet allang wie de overwinnaar is. Ik kan je verklappen dat het niet de duivel, afleiding en/of onrust is die gaat winnen. Al wordt het nog zo hard geprobeerd, God zal altijd overeind blijven staan. Mocht ik struikelen en het even niet meer weten, dan tilt Hij mij op en lopen we samen verder. Op het moment van schrijven zijn we gebeld en wordt de koelkast over 2 dagen gemaakt in plaats over een kleine 2 weken. Ook al gebeuren er vervelende en irritante dingen, God is er altijd bij en voorziet op Zijn manier.