Vind de vreugde in Hem en daarmee ook in jezelf

Leestijd: 5 minuten

Afgelopen week was emotioneel en lichamelijk zwaar. En dan kan ik zo in die duisternis blijven hangen. Zoals Cees Bots zegt, in je eigen “pitty party” blijven hangen. En als je partner ook in die duisternis rondloopt, dan heb je samen een “pitty party”. Best gezellig met z’n 2-en, maar zeker niet motiverend en bemoedigend. Ook gevaarlijk, want voordat je het weet trek je elkaar naar beneden en houd je elkaar daar beneden.

Geef die beer een jurk aan

Vanmorgen was er een preek van Constantijn die echt voor mij bedoelt was en me we weer hielp relativeren. Want soms kan ik mezelf zo verliezen dat ik niet 1, maar 20 beren zie lopen. De fysio zei begin deze week dat ik die beren maar een jurk moest geven. Ik moest daar zo om lachen dat ze zei: “Kijk, mijn doel is bereikt. Je lacht erom en kan het weer wat meer relativeren.” Dan krijg je deze ochtend een preek die daar weer op verder borduurt. Hoe mooi kan God spreken. Wow!

Vreugde in alle omstandigheden

De titel van de preek was “Vreugde in alle omstandigheden”. Deze preek liet mij zien dat er ook vreugde in het leven is. De vreugde hoef je niet uit jezelf te halen of uit anderen, maar uit Hem. Hij is in jou. Kortom, je draagt Zijn vreugde in jezelf. Nee, op de dagen dat ik me slecht voel, voel ik de vreugde helemaal niet, maar vandaag werd tegen mij gezegd dat dat ook niet erg is. Dan is het er maar even niet. Maar het is wel goed om daar aan herinnert te worden, want de duivel probeert me daarin te ontmoedigen. Want hoe slechter ik me voel, hoe kwetsbaarder ik ben voor de duivel en hoe makkelijker het voor hem is om met mijn gedachtes aan de haal te gaan.

Vooraan ontvang je de eerste klappen

De duivel probeert je te ontmoedigen als je in geloof wandelt. Dat ervaren wij enorm. Iemand zei ook vandaag tegen me dat wij zo voorop lopen in het geloof, alleen dan sta je ook vooraan en ontvang je ook als eerste de klappen. Dat vind ik moeilijk. Het blijft als een gevecht voelen, terwijl ik weet dat ik niet hoef te vechten. Hij heeft voor mij gevochten en ik ben vrij.

Alleen dat voel ik niet altijd. Ik voel dan nog steeds die duizeligheid of die enorme vermoeidheid. Dan begin ik te twijfelen. Te twijfelen of Hij mij echt wel opvangt. Dan voel ik me weer schuldig tegenover Hem dat ik twijfel en zo gaan de gedachtes als ping-pong ballen heen en weer. Als ik het zo al lees, dan wordt ik er al moe van 😉

Connect ‘Eerlijk over twijfel’

Afgelopen week had ik mijn eerste connect ‘Eerlijk over twijfel’. Het is een kleine groep wat ik erg prettig vind. Ik hoop in deze connect wat meer handvatten te kunnen vinden om niet steeds te verdrinken in twijfel, maar dat ik het eerder kan ‘stoppen’. Want hoe meer ik erin verdrink, hoe moeilijker ik het vind om eruit te komen. Dus ik heb hoge verwachtingen dat Hij mij die handvatten ook gaat geven.

Een fluistering

Soms spreekt Hij heel duidelijk, soms is het een fluistering. Maar ik hoor Zijn stem steeds meer en meer. Al merk ik ook dat er geprobeerd wordt om mij af te leiden. Afleiden met gedachtes die niet van God komen. Afleiden met angsten, zorgen, etc.. Maar ik weet dat deze niet van Hem komen. Ik weet dat ik in Hem mag rusten en dat ik niet hoef te werken. Ik vroeg vandaag aan iemand; “Hoe weet je nou of je zelf aan het werk bent?”. Ze zei: “Als jij je zorgen maakt, dan ben je zelf aan het werk.”
Oh, uh, okey.. dan ben ik nog vaak zelf aan het werk 😉 Ik mag nog meer los gaan laten.

De HEER is mijn kracht en mijn schild,
op Hem vertrouwde mijn hart,
ik werd geholpen en mijn hart jubelde,
Hem wil ik loven in mijn lied.
Psalm 28:7

Een wervelwind

Als ik mijn omstandigheden een plaatje mag geven dan zie ik een wervelwind. Een wervelwind die door mijn tuin heen raast. Vanmorgen werd tijdens de worship gezegd om je een plaatje voor te stellen van jou omstandigheden. Dat was bij mij die wervelwind. Ik sta als een boom in het midden en die wervelwind probeert die boom weg te krijgen. Maar dan komt Jezus. Hij loopt naar door mijn tuin heen naar die boom. En waar Hij loopt groeien bloemen. Hij kalmeert de wervelwind. De wervelwind verdwijnt en er is weer rust in de tuin. Die wervelwinden komen bij mij een aantal keren per dag. Maar in plaats van er zelf tegen te vechten, mag ik het aan Hem overlaten. Ook al moet Hij 20x per dag langs komen, dat maakt Hem niet uit. Hij zal mij blijven helpen.

Dank U Jezus, dank U Vader.

Blogs

Van links naar rechts, van laag naar hoog

Leestijd: 4 minuten

De afgelopen week zijn er een hoop dingen gebeurd. Dieptepunten, maar ook hoogtepunten. Afgelopen woensdag was mijn eerste werkdag na de vakantie. Het vroege opstaan was geen feest. Dus daar moest mijn lichaam wel even aan wennen. Dus die dag eindige met hoofdpijn en duizeligheid. Die avond had ik daar zo de balen in, ik voelde me verdrietig en was in tranen. Waarom nu WEER die hoofdpijn en duizeligheid? Waarom kan het niet gewoon over zijn? Gelukkig was ik niet alleen en sloeg Sven de armen me om me heen. Hij ging ook voor me bidden. Hoe oncomfortabel wij ons daar ook bij voelen.

Emoties verdragen en niet uitschakelen

Op dat soort momenten vergaat de wereld voor m’n gevoel. Dan kan ik er zo klaar mee zijn. Klaar met mijn lichaam en dat ik daarom rekening moet houden met wat wel en niet gaat. Gelukkig land ik uiteindelijk altijd weer, maar die emoties voelen vind ik maar lastig. Dat is ook de reden geweest waarom ik in het verleden die emoties uitschakelde.

Maar dat wil ik niet meer, hoe pijnlijk het soms ook is. Nu probeer ik het te verdragen en dat is heel moeilijk. Maar gelukkig hoef ik dat ook niet alleen te doen. Ik heb mensen om me heen die me helpen en ik heb natuurlijk Jezus naast me staan die niks liever wil dan mij helpen. Dat zorgt ervoor dat ik overeind blijf en uiteindelijk niet bij de pakken neer ga zitten. Want Hij vecht voor me. In het verleden wist ik misschien niet dat Hij er was, maar dat weet ik nu wel. Hij is overal, op elk moment. En als je Hem toelaat in je hart, in je leven, dan zal Hij er voor je zijn. Ik blijf het jammer vinden dat ik Hem niet persoonlijk even kan spreken. Gewoon even een gesprek hebben samen.

De volgende dag ging het overigens weer wat beter. Ik had geen hoofdpijn. Yes! Tot aan vandaag, behalve zondagavond, is dat ook zo gebleven.

Verwerking

In deze periode merk ik dat ik veel bezig ben met het verwerken van diverse dingen in mijn hart. De laatste tijd ben ik veel emotioneler. Zowel op de positieve als negatieve momenten. Dat is nieuw voor mij en ik moet daar wel eens aan wennen. Dan denk ik bij mezelf “Wat gebeurt er?”.

Zo wordt ik steeds bewuster wat er gebeurt in mijn lichaam en in mijn gedachtes. Ook zie ik steeds beter wanneer er trigger afgaan. Soms gebeurt dit bij de kleinste situaties dat je zelf denkt: Maar dit stelt toch niets zo veel voor? Nee, wellicht stelt dit niet zo veel voor maar het is een wond in mijn hart, van vroeger, wat blijkbaar nu geheeld moet worden. Gelukkig krijg ik hier hulp van Hem bij.

Dan denk je nu misschie: Goh, wat vertel je dat makkelijk! Ja, klopt. Maar ik vind het super moeilijk!! Zeker op het moment dat het gebeurt, dan denk ik echt het tegenovergestelde.

Hij weet wat het juiste is

Ik blijf geloven dat het goed komt. Welke manier dat ook mag zijn. Soms heeft God een bepaalt pad voor je bedacht wat in jouw ogen helemaal niet zo’n goed idee lijkt. Maar wie zijn wij om het juiste pad te zien. Als ik die namelijk zag, dan had ik nu toch ook niet in die situatie gezeten? En dat is iets wat ik vaak tegen mezelf moet herhalen. Hij weet wat het juiste is. Hij weet de weg. En die zal leiden naar iets goeds. Want Hij heeft het beste voor je. Hij wil een hoopvolle toekomst voor jou. Het enige wat we moeten doen is vertrouwen in Hem.

Het is menselijk om te twijfelen. Maar ik zou minder willen twijfelen en meer willen vertrouwen in Hem. Daarom ga ik deze connect-ronde starten met de connect ‘Eerlijk over twijfel’. Hopelijk helpt me dat weer een stapje verder in m’n reis 🙂

Beter gemeld

Nog een positief nieuwtje. Ik heb me sinds 1 oktober beter gemeld op m’n werk! Sinds 2 januari dit jaar werkte ik niet volledig. De eerste maanden heb ik 50% gewerkt en daarna zijn langzaam de uren opgebouwd. Ik heb wel besloten dat ik nu 7,5 uur per dag werk in plaats van 8 uur. Ik vond het eerst lastig om die keuze te maken, want dat duiveltje op m’n schouder vind er dan een hele hoop van. Maar die kan de pot op en ik kies voor mezelf en dit voelt nu goed.

Blogs

Verliefd, geloof, verloofd en zometeen getrouwd!

Leestijd: 5 minuten

Het klopt dat jullie eventjes niks meer van mij gehoord hebben. Dat komt omdat wij 2,5 week op vakantie waren in Zuid-Frankrijk (in de buurt van Nice). We hebben toen even de boel de boel gelaten en hebben vooral genoten van elkaar en van onze vrienden die ook een paar dagen zijn langs gekomen. We hebben veel gezien, lekker geplonsd in het zwembad en spelletjes gespeeld. Het was een vakantie van twee uiterste. Intens verdriet en intens geluk!

Je neemt jezelf mee

Als je op vakantie bent dan kun je prima de boel die thuis is, thuis laten, maar je neemt wel jezelf mee op vakantie. Soms heel gezellig, soms juist helemaal niet gezellig. Want dat betekent dat je ook tijdens je vakantie tegen dingen aan gaat lopen. De weg die ik aan het bewandelen ben gaat dan ook gewoon door. Juist als je op vakantie bent, dan sta je vaak net even iets verder van dingen af en kijk je er met andere ogen naar.

Aanvaring met gedachtes en emoties

Zo had ik een week geleden een enorme aanvaring met mijn eigen gedachtes en emoties uit het verleden. Ik schrok er eerst zelf even van.
Ik had een kleine onenigheid. Achteraf gezien stelde het ook echt niks voor. Maar ik zat die dagen daarvoor ook niet helemaal lekker in m’n vel. Ik had last van mezelf. En toen was die kleine onenigheid het laatste zetje. Ik voelde me zo intens verdrietig en alleen. De gedachtes kwamen omhoog: Je bent niet goed genoeg, je doet alles verkeerd, wat ben je nu voor een persoon? Ik was er op dat moment zo ontzettend klaar mee dat ik het liefst wou ‘weglopen’.

Hij luistert toch niet

In plaats van dat ik ‘hulp’ vroeg aan Sven, ging ik alleen in een hoekje zitten huilen. Ik probeerde wel te bidden, maar dan kwam de gedachte omhoog: Hij luistert toch niet. Uiteindelijk werd ik rustig en ging ik weer slapen. Alleen ik werd de volgende niet ‘lekker’ wakker. Uiteindelijk heb ik dit verhaal durven te delen met anderen. Toen werd me duidelijk gemaakt dat ik dit niet alleen hoef te doen. Misschien dat ik vroeger dat gevoel had, maar dit is niet meer vroeger. Dit is nu en nu is het anders. Nu is geen vroeger meer. Nu staan er mensen om me heen die van mij houden en die me willen helpen als ik het even niet alleen kan. Naast hun staat ook Jezus. Ook Hij wil mij helpen als ik Hem toelaat.

Samen bidden

Afsluiten voor alles en iedereen is wat mijn gedachtes doen, maar wat mij niet zal helpen. De volgende keer zal ik Sven wakker maken en vragen aan hem om samen met mij te bidden. Hoe lastig ik dat ook vind. Maar soms kun je het niet alleen. Soms lukt het je ook niet om alleen naar God te gaan. Want ik merk dat mijn gedachtes soms zo sterk zijn. Laatst las ik een mooie zin van Cees Bots: Niets of niemand heeft het vermogen om jou ongelukkig te maken… Alleen je eigen gedachten zijn daartoe in staat… Je hoeft ze alleen maar te geloven…

En dat is zo waar, maar oh zo moeilijk om die gedachtes niet te geloven. Maar goed, het feit dat ik ze herken is al een stap vooruit. Ja, het doet soms heel erg pijn en dat is niet fijn om te voelen. Maar daarom is het des te belangrijker om te weten dat er mensen om je heen zijn. Je hoeft het niet alleen te doen!

Wolk van geluk

Zo ging ik van een diep-dal-gevoel naar de wolk van geluk. Afgelopen donderdag vertrokken we al een stukje richting huis. We hadden voor 2 nachten een hotelletje geboekt in Villeneuve les Avignon (ligt pal naast de stad Avignon). Erg mooie stad overigens! Het was een mooi boetiek-hotelletje en we hadden een suite geboekt, omdat die nog vrij was. Ontbijt op de kamer was inbegrepen.

21 september 2018

Vrijdagochtend (21 september) werd het ontbijt gebracht. Het dienblad was mooi versierd met rozenblaadjes en een roosje. Ik dacht: Wat leuk, ze pakken het hier groot uit. Maar dat zal er wel bij horen, omdat we een suite geboekt hebben. Niet wetende dat die rozenblaadjes natuurlijk niet standaard was 😉 Toen maakte ik nog even de grap naar Sven toe: “Jeetje, zo’n mooi ontbijtje heb ik nog nooit van je gekregen.” Niet wetende dat hij dit juist zo mooi versierd geregeld had (nogmaals sorry schat!).

Toen ging ik zitten en kwam Sven naar buiten toe. Sven ging op z’n knieën en zei: “Dit ontbijtje is er natuurlijk niet zomaar.” Ik dacht 1 seconde: Nee, dit is niet waar? Maar dit was zeker waar en toen vroeg Sven die ene vraag. Die ene vraag waar ik al heel lang op hoopte en wenste. Die ene vraag waar ik natuurlijk meteen volmondig JA op zei! Wil je met me trouwen?

Drie eenheid

Ik was volledig in tranen van geluk. Hij gaf me een prachtige ring. Een ring met 3 steentjes erin. Een ring met een betekenis. De 3 steentjes staan voor: Sven, Jezus en ik. De 3 eenheid. Want met z’n drieën zullen wij een Hemels huwelijk ontvangen.

Momenteel zweef ik nog steeds rond op die wolk van geluk. Ik blijf naar die ring kijken en ik blijf terugdenken aan afgelopen vrijdagochtend. Zo heeft onze vakantie een wending gekregen die ik zeker niet zag aankomen. Ik heb vaak snel dingen door, maar deze zag ik echt niet aankomen. Maar dat is denk ik wel aan mijn gezicht af te lezen hieronder 😉

Nu mag ik mezelf de Verloofde van en Bride to be noemen. Wauw..

Blogs

Laat je leiden door de Heilige Geest en niet door jezelf

Leestijd: 5 minuten

Lijn jouw agenda op met die van God en bepaal niet zelf wat God zou moeten doen volgens jou. Dat waren één van vele mooie woorden die ik afgelopen zondag hoorde.

Een eye-opener

Twee blogs geleden schreef ik dat ik boos was op God, omdat Hij voor mijn gevoel niet naar mij luisterde. Hij deed eigenlijk niet wat ik vroeg aan Hem. Nou, ik ben afgelopen zondag wel even met beiden benen op de grond gezet. De preek was voor mij bedoelt, daar kon ik echt niet omheen. God heeft me door die preek laten zien waarom dingen wellicht niet zo lopen zoals jij dat graag zou willen. Het was voor mij echt een eye-opener.

God leidt jou en niet andersom

Je kan namelijk van God geen automaat maken. God leidt jou en jij leidt niet Hem! Stiekem was ik God wel aan het leiden. Ik had ondertussen een heel lijstje met punten waarvan ik vond dat daar iets aan moest veranderen. Hoofdpijn moest genezen, mijn duizeligheid moest genezen, etc.. Ook had ik er zelfs ideeën over hoe Hij dat zou kunnen doen.

Alleen Hij doet de dingen op Zijn manier. Hij weet namelijk wat de juiste manier is. Hij zal het altijd op die ene manier doen waarvan Hij weet dat het goed voor je is. Alleen zal Zijn manier niet altijd aansluiten op jouw gevoel en kan het tegen jouw eigen prioriteiten in gaan. Want wellicht wil God eerst op een ander vlak mij genezen, voordat Hij zich gaat richten op mijn duizeligheid.

Jezus is het hoofd

Jezus is het hoofd en jij bent het lichaam. Het hoofd leid en niet het lichaam. Maar probeer dat maar eens los te laten. Ik vind dat heel lastig. Als ik ergens last van heb dan wil ik daar snel weer vanaf. Maar vaak heb ik erger last van, omdat ik een grens heb overschreden en dan leer ik er juist weer van. Als God mij steeds zou genezen op het moment dat ik een grens heb overschreden, dan zou ik die grens blijven overschrijden. Dat is wat Hij ook niet wil. Hij wil goed voor ons zorgen, maar Hij wil ook dat wij goed voor onszelf zorgen.

De boodschap was: laat je leiden door de Heilige Geest. Vraag God om jou te leiden, want je zal altijd in de belofte eindigen. Misschien niet via de weg die je zelf voor ogen had, maar misschien nog wel beter.

Menselijke neigingen

Alleen de menselijke neigingen zorgen ervoor dat je vaak de stem van de Heilig Geest niet verstaat. Marcel had een lijstje gemaakt van de menselijke neigingen:

Eigen prioriteiten
Kinderlijke verwachtingen
Eigenwijsheid (ik geloof dat gewoon anders)
Koppigheid en trots

Ik kan me heel erg vinden in nummer 1 en 2. Ik heb al hele ideeën hoe iets opgelost zou moeten worden en wat er opgelost moet worden en ik verwacht altijd een hele hoop. Van God, maar ook van de mensen om mij heen. Wat uiteindelijk vaak resulteert in teleurstellingen.

De Heilige Geest stuurt je stapje bij stapje

Toen er werd gesproken over het je laten leiden door de Heilige Geest, moest ik meteen aan een situatie van afgelopen week denken. Er werd verteld dat de Heilige Geest jou in kleine dingen zal proberen te sturen, stapje bij stapje.

Wij hadden een tijdje geleden de heg laten snoeien, ook een stuk van de heg wat achteraf een gedeelde heg was met de buren. We hadden het een flink stuk terug laten snoeien, alleen er kwamen wat kale plekken tevoorschijn wat we niet wisten. Toen de buren terugkwamen van vakantie zagen ze die heg en een paar dagen later stond de buurvrouw aan de deur. Ze vroeg wat er met de heg was gebeurd. Ik had het verhaal uitgelegd en ze gaf aan dat het prima was, maar de volgende keer hoefde wij hun kant niet te snoeien. Ze liet het namelijk expres een stuk over de stoep groeien (dat verklaarde die rare, kale plekken). Maar goed, ik had m’n excuses aangeboden en het was goed.

Twee dagen later kreeg ik ineens een ingeving. Ik zei tegen Sven, ik ga een bosje bloemen halen voor de buurvrouw, omdat ik het toch vervelend vind. De volgende dag begon ik alweer te twijfelen. Ik dacht, moet ik dat nu wel doen? Is dat niet overdreven? En stiekem heb ik toch niet zo zin meer.
Maar ik bleef het gevoel houden dat ik het juist wel moest doen.

Toen ik naar de winkel ging twijfelde ik nog steeds, maar toch nam ik een bosje mee. Ik dacht nog bij mezelf, als ik het niet geef, dan kan ik het alsnog in een eigen vaasje doen 😉
Maar uiteindelijk ben ik toch het bosje bloemen gaan brengen en kreeg ik een positieve reactie ‘Het had niet gehoeven, maar het wordt zeer gewaardeerd’ ervoor terug.

Dit was maar een klein dingetje. Een klein gebaar waarbij ik al enorm twijfelde of ik het wel moest doen ja of te nee. Dus ik ben blij dat de Heilige Geest met kleine “oefeningen” begint, want dit vond ik al een lastige 😉

Ik weet het niet beter

Ik schijn ook een mens te zijn die last heeft een eigen kapitein aan boord die het zogenaamd allemaal beter weet. Maar ik weet het eigenlijk helemaal niet beter. Als ik het beter had geweten, dan had ik niet in bepaalde situaties gezeten toch?

Dus lieve Vader, ik zou graag geleid willen worden door U, door de Heilige Geest. Want U weet meer dan ik en U weet beter wat goed voor mij is. En ik mag leren vertrouwen in U.

Stel jezelf de vraag: Laat ik me leiden door de Heilige Geest of door mezelf?

Blogs

Erken het en vraag Zijn hulp

Leestijd: 4 minuten

Ik zat laatst in de auto te luisteren naar een podcast van David de Vos. En een zin die heel erg bleef hangen was het volgende: “Als je wilt weten wat er in je hart afspeelt, dan moet je luisteren over hoe je over jezelf praat. Aan de hand daarvan kun je wel bepalen of je hart gezond is.”

Waar ben ik aan begonnen?

Ik dacht: “Oe, mijn hartje is nog niet zo gezond.” 🙁 Maar ik geloof dat daar verandering in zal komen. Het is een reis die ik nu maak en ik beamen dat die zeker niet altijd even makkelijk is, pfff.. Heel soms denk ik: Waar ben ik aan begonnen? Help! Maar ik zie ook mooie, kleine dingen gebeuren.

Zo voelde ik me zaterdag down en dan zit ik vanmorgen in de auto de preek van afgelopen zondag terug te luisteren en dan denk ik: Tsja, Hij weet echt precies wat in mij speelt, want die preek was weer op mijn lijf geschreven. Verrassend? Eigenlijk niet 😉

Afwijzing

Wat ik bij mezelf bespeur is dat ik mijn geluk nog steeds heel erg laat afhangen van een ander. Als een ander anders reageert dan ik verwacht, dan voel ik me afgewezen. Ik vind dat heel erg, want ergens weet ik dat het niet de waarheid is maar een leugen. Het is echt bizar hoe hardnekkig mijn hart deze leugen gelooft. Aan de andere kant is het ook niet zo raar, want ik geloof deze leugen al bijna 33 jaar. Ik ervaar wel dat ik er bewuster van ben geworden, alleen dat maakt me op zo’n moment ook wel verdrietig. Verdrietig dat ik zo’n leugen geloof.

In de preek die ik vanmorgen geluisterd heb van Paul van Dormael (Jong & Vrij Amersfoort) verteld hij heel duidelijk wat je op zo’n moment kan doen:

Vraag God jouw leugen(s) in jouw hart (of jouw verslaving, etc…) aan het licht te brengen.
Erken dat het er is, hoe pijnlijk het misschien ook voelt.
Verstop je niet. Schaam je niet.
Ga naar God.
Accepteer Zijn liefde, genade en kracht.
Vraag Hem om het bij je weg te halen. Zeg bijvoorbeeld het volgende: “Ik heb er last van. Mijn omgeving heeft er last van. Help mij. Maak mij vrij.”

Want onthoud wel twee dingen:

Jij gaat het niet zelf op kunnen lossen.
God dringt zich niet aan jou op. Hij wil jou heel graag helpen, maar wel wanneer jij er klaar voor bent en jij het bij Hem neer durft te leggen.

God helpt graag

God accepteert je ook hoe je nu bent, maar Hij zal altijd een betere toekomst voor je willen. Dus als Hij jou daarin mag helpen, dan komt Hij graag! Hij kan jouw hart herschrijven. Hoeveel tijd daarvoor nodig zal zijn? Dat weet niemand. Waarschijnlijk in mijn ogen te veel tijd, maar dat is mijn ongeduld die dan spreekt, wat ook zo’n dingetje is 😉 Een dingetje die van mij best “weg” mag.

Beken elkaar jouw zonden en bid voor elkaar, dan zul je genezen.
Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet.
Jacobus 5:16

God is overal

God is met jou, bij jou en om jou heen. Hij houdt ontzettend veel van jou. Ik merk wel dat op de momenten dat je juist die donkere wolk boven je heb hangen met al die leugens erin, dat het juist goed is om in het Woord van God te duiken. Door muziek, lezen, horen, dat maakt niet uit. Maar probeer je er toe te zetten om Zijn woorden op te zoeken. Want dat kan je helpen om onder die donkere wolk vandaan te komen en die mooie boog te zien. Ik merk dat ik mezelf er ook onwijs toe moet zetten soms. En juist op donkere moment heb ik juist geen zin om iets te lezen.

Maar vanmorgen heeft die ene preek me stiekem toch enorm geholpen 😉 Dat heeft me weer inspiratie gegeven voor een nieuwe blog! Wees gezegend allemaal. Hij houdt van jou!

Blogs

Verdienen of onverdiend?

Leestijd: 4 minuten

Soms heb je een week dat je helemaal wordt meegenomen in de waan van de dag. Ik sta op en als ik enigszins kan functioneren dan ga ik douchen, ontbijten en hop de auto in. Tijdens het douchen denk je aan wat er die dag komen gaat op je werk. Ben ik vrij dan ben ik druk aan het bedenken wat ik die dag zal gaan doen. Op mijn werk wordt ik vaak meteen meegenomen in het werk wat er ligt en de meetings. Tussendoor nog even lunchen en als de werkdag erop zit, hop de auto weer in. Thuis aangekomen is eigenlijk pas het moment dat ik denk, ok en nu even rust (mits ik niet iets zie liggen wat ik nog even kan doen 😉 ). Maar het (zeer) warme weer en een opzet-zwembad in de tuin motiveert me toch om lekker af te koelen en een boekje te gaan lezen of deze blog te typen.

Er is nog meer

Dit is vaak ook het moment dat ik denk “Oh ja, er is nog meer. God is er ook. En meteen daarna denk ik: Had ik niet meer bij Hem stil moeten staan? Vanochtend ben ik vergeten te bidden en ik heb te weinig aan Hem gedacht vandaag. Ik ben alleen maar druk geweest met het werk. Voordat ik het weet ga ik me schuldig voelen.

Maar is dat terecht? Moet je, je schuldig voelen tegenover Hem? Als ik die vraag aan Hem zou stellen, wat denk jij dat Hij zou zeggen? Zou Hij zeggen: “Goh Aida, Ik ben best teleurgesteld in jou. Je bent vandaag alleen maar met andere dingen bezig geweest. Je hebt niet eens de moeite genomen om te bidden. Ik vind dat erg jammer van je. Ik weet niet of Ik nog van je hou of dat Ik je nog belangrijk vind, want jij vond Mij vandaag ook niet zo belangrijk blijkbaar. Want je hebt niet veel aan Mij gedacht.”

Denk je dat Hij zoiets zou denken? Nee, natuurlijk niet! Zo is Hij niet. Hij houdt nog steeds van je en je bent nog steeds even belangrijk voor Hem. Ook al denk jij even niet aan Hem, Hij denkt de hele dag aan jou en staat elke dag naast je om je te helpen, te troosten of om gewoon van je te genieten wat je aan het doen bent. Hij dringt zich niet op, maar Hij loopt ook niet ineens weg.

Verwachtingen

Dat vind ik vaak lastig. Ik ben gewend dat mensen onder elkaar vaak veel van elkaar verwachten en dat ik veel van mezelf verwacht t.o.v. anderen. Wanneer er niet aan verwachtingen wordt voldaan dan loop je de kans om bijvoorbeeld een vriendschap kwijt te raken.

Toen ik jong was had ik daar veel moeite mee. Ik vond het moeilijk om vriendschappen te sluiten en als ik die had dan was ik bang om die weer kwijt te raken. Dus ik had vooral veel verwachtingen van mezelf en ik was vaak bang dat als ik mezelf zou zijn dat ze me dan niet meer leuk zouden vinden. Ik was bang om verlaten te worden en alleen te zijn (wat ook zeker is gebeurd). Ik vond het dan ook heel erg als een vriendinnetje bijvoorbeeld ziek was. Want ja, wat dan? Dan voelde ik me alleen op school.

Ik kan het me niet voorstellen

Dus het feit dat God onvoorwaardelijk naast je blijft staan no matter what, vind ik dan moeilijk te geloven. Of beter gezegd, ik geloof wel dat Hij dat doet, maar kan het me niet voorstellen. Ik heb het idee in mijn hoofd dat je er een hoop voor moet doen, dat je het moet verdienen.

Maar Hij zou zeggen: “Dat hoef je niet te verdienen Aida. Er is niks wat je moet doen of kan doen. Want Ik hou toch wel van je. Jij bent Mijn mooie, lieve vriendin en daar kan jij helemaal niks aan veranderen. Ik heb jou gecreëerd en Ik weet precies hoe jij in elkaar steekt nog voordat jij geboren werd. Ik heb grote plannen met jou. Dus vertrouw op Mij. Wij gaan een hele mooie reis samen maken.”

Ik ga graag met Hem verder op reis. Ook al is de reis soms zwaar en lastig, het is het zeker waard. Ik kom zulke mooie dingen onderweg tegen die ik niet zou willen missen.

Blogs

Een reis door mijn hart

Leestijd: 4 minuten

Een tijdje geleden heb ik het boek “Reis door je hart” gelezen van David de Vos. Daarin stond dat God jou wil helpen om een reis door je hart te laten maken. Om erachter te komen waar jouw pijnplekken liggen, jouw littekens. Maar Hij gaat alleen die reis met je aan wanneer jij dat wilt en er klaar voor bent. Hij zal jou niet dwingen. Hij zal jou dan jouw pijnplekken laten zien, maar nooit meer dan dat je aankan.

Laten we samen die reis gaan maken

Toen ik dat boek uit had zei ik tegen God: “Ok Vader, laten wij die reis samen gaan maken. Ik vind het doodeng, maar ik wil er samen met U achter komen waar mijn pijnplekken liggen. En het belangrijkste, hoe kan ik ermee om gaan?”

In de afgelopen tijd merk ik dat er steeds meer dingen aan mij ‘gepresenteerd’ worden. God laat me zien wat mijn triggers zijn en Hij helpt mij om bewuster te zijn van wat ik voel.

Uitgediepte voorvalletje

Vandaag had ik weer een afspraak staan bij mijn therapeut. Toen ik onderweg was, dacht ik bij mezelf: Waar wil ik het vandaag over hebben? Toen zei ik tegen God: “Laat Uw Heilige Geest maar leiden wat het mag worden vandaag.” En dat heb ik geweten 😉 Ik begon te vertellen over een klein voorvalletje. Iets wat eigenlijk weinig voorstelt. Ik ging met de therapeut dat voorvalletje uitdiepen, want zij zei: “Daar zit vaak meer achter.”

Het voorvalletje was het volgende: ik zat een verhaal te vertellen en halverwege mijn verhaal werd er gevraagd of ik even stil wou zijn, want er was even iets interessants op de tv. Niks bijzonders zou je zeggen. Maar op dat moment werd er een pijnplek geraakt en werd ik bot en begon ik te mopperen over het feit dat ik m’n verhaal niet mocht afmaken. Dat gaf weer een negatieve reactie naar de ander toe en toen was het cirkeltje rond. Dan hebben we het nog steeds over iets kleins.

Ik mag er niet zijn

Uiteindelijk gaat het niet om over hoe klein of hoe groot iets is. Als een pijnplek word geraakt dan zet dat iets in gang. In mijn geval werd de pijnplek ‘Ik mag er niet zijn’ geraakt. Dat is iets wat de kleine Aida denkt en voelt, maar de volwassen Aida weet dat het nu anders is, alleen die pijnplek is mijn waarheid altijd geweest en die mag nu vervangen gaan worden voor de waarheid van God. Want dat is niet God Zijn waarheid. Mijn waarheid mag herschreven gaan worden.

Alleen vind ik dat heel moeilijk. Ik vond de confrontatie vanmorgen ook heel moeilijk. Ook omdat ik naar die persoon niet eerlijk gereageerd heb. Ik heb die persoon het gevoel gegeven dat er niks tegen me gezegd kan worden en dat alles om mij draait.

Hoe denkt U over mij?

Ik zit nu midden in het proces en ik mag vaker aan God vragen mij hierin te helpen. Ik mag gaan waarnemen hoe ik het doe zonder oordeel en mijn pijnplek/gevoelens/behoefte in contact brengen met God. Ik mag aan Jezus vragen om mijn wond te verzorgen en vragen aan God: “Hoe denkt U over mij?”

Ik vind de confrontaties met mezelf super lastig. Ik baal er dan van dat het zo is. Maar het is nu eenmaal zoals het nu is. Daar kan ik niks meer aan veranderen. Wat ik nu wel kan doen is kijken hoe ik daar anders mee om kan gaan. Hoe meer ik het waarneem zonder oordeel, hoe meer ik kan gaan leren om anders om te gaan met een situatie/trigger. Omdat de pijnplek uiteindelijk ook zal gaan afnemen.

Help Vader

Alleen zolang ik er tegen blijf vechten en eraan blijf irriteren, dan neem ik de kleine Aida niet serieus en neem ik dus mezelf niet serieus.

Één ding weet ik nu wel, dit kan ik niet zonder Zijn hulp. Afgelopen zondag kregen we te horen dat juist in het midden van je problemen/zonden je juist naar Hem toe mag gaan. Juist dan! Dus lieve Abba Vader: “Hier ben ik met al mijn tekortkomingen. Help!”

Blogs

Gepasseerd station of toch niet?

Leestijd: 3 minuten

Keer op keer kom ik toch weer op hetzelfde station uit. Je denkt dat je een bepaald station al gepasseerd bent en dan gebeurt er iets (soms is het maar iets kleins) en ja hoor, sta je weer op dat station. Ik denk dan “huh, hoe dan?”

Een trigger gaat af

Een trigger gaat dan af. Dat kan door een ervaring van vroeger zijn waar je qua gevoel aan herinnerd wordt. Vaak klopt het gevoel van toen niet bij de situatie van nu. Al was ik me daar nooit bewust van. Het gevoel en de gedachtes overvielen me altijd. Ineens waren ze daar.

Tijdens m’n therapie heb ik geleerd dat dit niet klopt. Die gedachtes en gevoelens komen niet zomaar ineens uit de lucht vallen. Dit heeft altijd zo geleken omdat ik er nooit aandacht aan heb gegeven. Want dat deed pijn, en pijn heb ik altijd geprobeerd te vermijden. Wat op de korte termijn een prima oplossing leek, maar op de langere termijn niet.

Heart Clinic

In maart 2018 heb ik een Heart Clinic gedaan. Daar kwam naar voren waar mijn hart gewond is. Mijn eigenwaarde. Sinds ik me daar bewuster van ben geworden begin ik steeds meer die rode draad te ontdekken. Dat gaat zeker niet altijd gepaard met de gedachte dat ik dat prima vind. Ik vind het heel moeilijk. Want ik voel de pijn. Soms denk ik dan: Wat nu? Gaat het ooit beter worden?
Daarom merk ik dat wanneer er weer zo’n trigger af gaat, dat ik dat heel lastig vind. Want dan denk ik: Is die wond nog niet geheeld?

Laat Jezus jouw lasten dragen

Blijkbaar niet… En ik weet ergens ook wel dat dingen tijd nodig hebben. Ik ben nu pas dit nieuwe pad ingeslagen. Het pad waarbij ik niet alleen hoef te ploeteren. Maar een pad waarbij Jezus naast mij loopt en zegt: “Geef jouw lasten nu maar aan mij. Jij hebt er al genoeg jaren mee gelopen. Dit is niet wat Ik voor jou hebt gewild. Maar daarom ben Ik zo blij dat je Mij hebt gevonden, zodat Ik jou nu eindelijk kan helpen. Want jij kan dit niet alleen. Dat heb je zelf al ondervonden. Richt je op Mij en niet op die negatieve gedachtes. Je weet dat deze gedachtes niet van Mij komen. Ik ben er voor je en Ik zal jou nooit in de steek laten. Jij bent Mijn geliefde dochter.”

Wauw! Ik vergeet dat nog wel eens.. Ik ben gewend om zelf te moeten werken en dat hoeft nu niet meer. Alleen is het lastig om dat los te laten. Maar dat is niet erg. Hij weet dat en Hij rent nog steeds niet weg.

No mountain to high

Vandaag was de titel van de preek: “No mountain to high”. Voor Hem is niks te moeilijk of te zwaar. De bergen die ik tegen kom hoef ik niet zelf proberen te trotseren. Want ik weet dat dat me alleen niet gaat lukken. Hij kan bergen verplaatsen of zelfs verpletteren!
Laat Hem doen waar Hij goed in is en dan doe ik waar ik goed in ben mede dankzij Hem.

Dank U Vader dat ik U heb leren kennen. Ik hoop dat meer mensen die U nog niet kennen U ook zullen leren kennen. Want U brengt zoveel liefde en licht met U mee. U brengt licht in de duisternis en ik denk dat een hele hoop mensen een lichtje kunnen gebruiken in hun duisternis. U bent goed en ik wil iedereen zegenen met Uw liefde. In Jezus’ naam, Amen.