Toon 2 Resultaat/Resultaten

Kerst met een lach en een traan

Leestijd: 3 minuten

Het is bijna kerst. Overal waar je om je heen kijkt zie je kerstversieringen, hoor je kerstmuziek en zie je kerstreclames. Ik vind kerst altijd een gezellige periode. Ik hou van de lichtjes, versieringen en gezelligheid. En als het zou sneeuwen dan zou ik dat helemaal fantastisch vinden.

Een dubbele traan

Naast dat kerst een gezellige maand is, is het voor mij sinds 2015 ook een verdrietige maand. Mijn moeder is in 2015 overleden en voor haar was kerstavond altijd heel erg speciaal. Er is geen kerstavond geweest die we over hebben geslagen als gezin. Ook mijn tante was er altijd bij, maar die is helaas in 2017 overleden.

Dus kerst heeft ook een verdrietige kant voor mij, alleen door de mooie herinneringen die ik heb aan onze kerstavonden, is er ook een lach op die avond en voelen ze voor mij op die avond extra dichtbij.

Gezamenlijke hobby

Mijn moeder en ik hadden een gezamenlijke hobby, namelijk het maken van een kerstdorp. De afgelopen jaren heb ik een hoop kersthuisjes gespaard en met kerst bouw ik een groot dorp. Het bouwen van een kerstdorp doet me denken aan de laatste keer dat ik dit samen met mijn moeder heb gedaan. Zij was te ziek om het zelf te doen en ik mocht haar helpen. Deze herinnering zal ik nooit meer vergeten en draag ik met liefde met mij mee. En iedere keer als ik een dorp maak, denk ik aan haar en voelt het alsof we met z’n tweeën het dorp maken. Al zou ze niet helemaal eens zijn met mijn stijl, want ik hou van sneeuw en zij houd helemaal niet van sneeuw 😉 Zij komt uit Spanje en houdt van warmte. Dus haar dorp had wel de gezelligheid, maar zeker geen sneeuw.

Een lach

Ondanks het gemis, geniet ik nu wel weer van kerst. Het is in het begin wel een beetje gedoofd geweest. Maar toen ik in 2017 tot geloof kwam, heeft God mijn hart aangeraakt en geheeld. Dit heeft wel een periode van verdriet gegeven, maar dat verdriet moest er eerst uit voordat Hij mij kon helen. En ja, er zit een litteken op mijn hart van het gemis, maar het is geen open wond meer.

Ik voel dat mijn moeder en tante erbij zijn, in mijn hart. En ja, het liefst zou ik ze willen zien en knuffelen, maar dat gaat helaas nog niet. Maar ooit zal dit wel weer kunnen en tot die tijd draag ik ze mee in mijn hart samen met de mooie herinneringen die we hebben.

En ja, het is soms lastig en verdrietig. Maar ik weet ook dat mijn moeder en tante niet zouden willen dat ik verdrietig zou zijn. Zij genieten mee, als ik ook geniet. En als het even niet meer lukt, dan heb ik een liefdevolle Papa op wie ik terug kan vallen. Ik voel me gezegend dat Hij er is en ik weet dat mijn moeder en tante in goede Handen zijn.

Ik wens je een mooie kerst toe, al is het met een traan en een lach. Maar vergeet vooral die lach niet, want jouw geliefde zou willen dat je lacht en geniet!

Hij is jouw redder!

Leestijd: 4 minuten

Het is kerst. Een tijd waarin veel mensen bij elkaar komen om samen kerst te vieren. Om te genieten van het eten en van elkaar. Maar wat eigenlijk nog belangrijker is: met kerst vieren we de komst van onze Redder. Hij kwam voor ons naar de aarde, om ons te redden. Kerst is jij in eenheid met God. “Love came down”, zoals pastor Constantijn dat op kerstavond zei. “Je hoeft niet bang te zijn, God komt naar jou toe.”

Angst grijpt me aan

“Je hoeft niet bang te zijn”. Deze zin is een zin die ik de afgelopen tijd heel vaak voor mezelf moet herhalen. Want ik voel veel angst. De angst grijpt me soms zo enorm aan. Ik weet dat Joseph Prince zegt: “Ga in je stoel zitten van rust en laat je niet misleiden door de vijand om je zorgen te gaan maken. Laat hem niet uit je stoel wegjagen door angst.” Maar ik vind dat heel erg moeilijk. Soms kan de paniek zo toeslaan dat ik dat even vergeet.

Wat zijn die angsten? Zijn ze realistisch? Zijn ze gebaseerd op feiten?

Waar ben ik bang voor?

Ik ben bang om mensen te verliezen. Ik heb zowel mijn moeder als mijn tante (die heel dichtbij stond) op jonge leeftijd en in een best korte tijd verloren, beiden door kanker. Een ziekte wat tegenwoordig ‘normaal’ lijkt te zijn.

Ik ben bang dat die duizeligheid, waar ik de afgelopen week weer heel veel last van heb, altijd zal blijven aanhouden en dat ik er nooit meer vanaf zal komen. Dat het me altijd zal blijven belemmeren.

Ik ben bang om alleen te zijn. Afgelopen maandagavond waren we in de kerk (kerstavond). Heel veel mensen die wij kennen binnen Jong&Vrij gingen op kerstochtend. Hierdoor voelde ik me alleen binnen een grote groep mensen.

Ik ben bang dat ik te kort schiet bij mijn partner. Hij zit nu in een burn-out en ik wil hem steunen waar ik kan. Maar ik moet hem ook loslaten zodat hij zijn eigen pad kan bewandelen. Ik heb een paar jaar geleden ook mijn eigen pad bewandelt. Iedere persoon heeft zijn pad en reis. Alleen je wilt je partner behoeden voor de uitdagingen die hij tegen zal komen in zijn reis. Alleen is dat niet mijn taak. Want hetgeen wat ik ben tegengekomen op mijn reis, hoeft hij niet tegen te komen.

Wees niet bang

Maandagavond liet de Heer mij weten dat ik niet bang hoef te zijn. In de preek kwam dat zo mooi naar voren: “Ik wil jouw redder zijn. Ik hou van je en Ik wil je geven wat je nodig hebt.” Dat waren de woorden die Jezus aan mij gaf. Na de dienst kwam één van de connectleiders naar ons toe waar we een goed gesprek mee hadden. Dat deed me enorm goed. Meer dan dat hij wist, denk ik.

Toen we de kerk uitliepen kwam ik Sophie tegen en die sloeg een arm om me heen en gaf deze tekst mee: “Wees niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen zorgen.“ (Mattheüs 6:34)

Leef bij de dag

Kortom, leef bij de dag. Ik kan me wel druk maken over morgen, overmorgen en de komende maanden. Maar A: ik weet niet hoe die zal lopen en B: Hij zal altijd met mij zijn en mij helpen. Ja, ik twijfel daar op sommige momenten wel eens over.

Ik heb voor mezelf besloten om toch om hulp te vragen binnen de kerk. Gelukkig is deze mogelijkheid daar, want soms heb je af en toe een duwtje in de goede richting nodig. Je hoeft je niet te schamen om, om hulp te vragen.

Roep Hem aan

Ik wens iedereen fijne dagen toe en weet dat je Hem mag aannemen. Hij dringt zich niet op, maar Hij sluit zich aan bij jou. Hij zal jouw niveau aannemen. Want Hij wil voor iedereen een redder zijn, dus ook voor jou! Hij is jouw licht in jouw duisternis. Het enige wat je hoeft te doen is naar het licht toe te lopen of Hem te roepen. Als jij Hem roept dan komt hij naar je toegerend en zal Hij jou optillen en jou thuis brengen. Zoveel houdt Hij van ons!