Toon 1 Resultaat/Resultaten

Verdienen of onverdiend?

Leestijd: 4 minuten

Soms heb je een week dat je helemaal wordt meegenomen in de waan van de dag. Ik sta op en als ik enigszins kan functioneren dan ga ik douchen, ontbijten en hop de auto in. Tijdens het douchen denk je aan wat er die dag komen gaat op je werk. Ben ik vrij dan ben ik druk aan het bedenken wat ik die dag zal gaan doen. Op mijn werk wordt ik vaak meteen meegenomen in het werk wat er ligt en de meetings. Tussendoor nog even lunchen en als de werkdag erop zit, hop de auto weer in. Thuis aangekomen is eigenlijk pas het moment dat ik denk, ok en nu even rust (mits ik niet iets zie liggen wat ik nog even kan doen 😉 ). Maar het (zeer) warme weer en een opzet-zwembad in de tuin motiveert me toch om lekker af te koelen en een boekje te gaan lezen of deze blog te typen.

Er is nog meer

Dit is vaak ook het moment dat ik denk “Oh ja, er is nog meer. God is er ook. En meteen daarna denk ik: Had ik niet meer bij Hem stil moeten staan? Vanochtend ben ik vergeten te bidden en ik heb te weinig aan Hem gedacht vandaag. Ik ben alleen maar druk geweest met het werk. Voordat ik het weet ga ik me schuldig voelen.

Maar is dat terecht? Moet je, je schuldig voelen tegenover Hem? Als ik die vraag aan Hem zou stellen, wat denk jij dat Hij zou zeggen? Zou Hij zeggen: “Goh Aida, Ik ben best teleurgesteld in jou. Je bent vandaag alleen maar met andere dingen bezig geweest. Je hebt niet eens de moeite genomen om te bidden. Ik vind dat erg jammer van je. Ik weet niet of Ik nog van je hou of dat Ik je nog belangrijk vind, want jij vond Mij vandaag ook niet zo belangrijk blijkbaar. Want je hebt niet veel aan Mij gedacht.”

Denk je dat Hij zoiets zou denken? Nee, natuurlijk niet! Zo is Hij niet. Hij houdt nog steeds van je en je bent nog steeds even belangrijk voor Hem. Ook al denk jij even niet aan Hem, Hij denkt de hele dag aan jou en staat elke dag naast je om je te helpen, te troosten of om gewoon van je te genieten wat je aan het doen bent. Hij dringt zich niet op, maar Hij loopt ook niet ineens weg.

Verwachtingen

Dat vind ik vaak lastig. Ik ben gewend dat mensen onder elkaar vaak veel van elkaar verwachten en dat ik veel van mezelf verwacht t.o.v. anderen. Wanneer er niet aan verwachtingen wordt voldaan dan loop je de kans om bijvoorbeeld een vriendschap kwijt te raken.

Toen ik jong was had ik daar veel moeite mee. Ik vond het moeilijk om vriendschappen te sluiten en als ik die had dan was ik bang om die weer kwijt te raken. Dus ik had vooral veel verwachtingen van mezelf en ik was vaak bang dat als ik mezelf zou zijn dat ze me dan niet meer leuk zouden vinden. Ik was bang om verlaten te worden en alleen te zijn (wat ook zeker is gebeurd). Ik vond het dan ook heel erg als een vriendinnetje bijvoorbeeld ziek was. Want ja, wat dan? Dan voelde ik me alleen op school.

Ik kan het me niet voorstellen

Dus het feit dat God onvoorwaardelijk naast je blijft staan no matter what, vind ik dan moeilijk te geloven. Of beter gezegd, ik geloof wel dat Hij dat doet, maar kan het me niet voorstellen. Ik heb het idee in mijn hoofd dat je er een hoop voor moet doen, dat je het moet verdienen.

Maar Hij zou zeggen: “Dat hoef je niet te verdienen Aida. Er is niks wat je moet doen of kan doen. Want Ik hou toch wel van je. Jij bent Mijn mooie, lieve vriendin en daar kan jij helemaal niks aan veranderen. Ik heb jou gecreëerd en Ik weet precies hoe jij in elkaar steekt nog voordat jij geboren werd. Ik heb grote plannen met jou. Dus vertrouw op Mij. Wij gaan een hele mooie reis samen maken.”

Ik ga graag met Hem verder op reis. Ook al is de reis soms zwaar en lastig, het is het zeker waard. Ik kom zulke mooie dingen onderweg tegen die ik niet zou willen missen.