Leestijd: 3 minuten

Het nieuwe jaar, 2019 is begonnen. Een jaar waarin weer vol verwachting mogen uitkijken naar wat God allemaal voor ons in petto heeft. Een jaar waarin je mag VERwachten en niet hoeft te wachten. Ook al was 2018 volgens jou een rot jaar, vol negatieve dingen, laat 2018 jou niet de volgende vraag stellen: “Hoe ben ik hier terechtgekomen?” Maar zeg: “Dit is wie ik nu ben. Ik ga me niet afvragen hoe ik hier ben gekomen. Ik ga kijken wat U voor me gaat doen”.

Look instead for what God can do!

Klinkt super goed toch? En dat is het ook. Maar als je nu aan mij vraagt hoe ik er nu over denk, dan ga ik heel eerlijk met je zijn. Ik vind dit bovenstaande zo sterk, alleen ik vind het zo moeilijk momenteel om in die kracht te staan en te vooral te blijven staan. Want als ik die preek luister, dan denk ik “JA!”, maar vaak ebt dat gauw weg.

Beperkt in privé en werkleven

De afgelopen weken is mijn duizeligheid weer enorm aanwezig en ik vind het maar lastig om daar met liefde mee om te gaan. Om het te laten zijn. Ik voel me beperkt in mijn privé en werkleven. Een winkel binnenlopen, zonder mensen, maar met veel spullen, zorgt voor te veel prikkels.
Ik heb genoeg momenten dat ik met m’n handen in het haar zit, niet wetende waar ik nu goed aan doe en wat ik nu moet doen. Voordat je het weet verdrink ik in mijn gedachtes met de vraag “Hoe ben ik hier terecht gekomen?”.

Je kent alle goede dingen wel zoals: “Rust in Jezus. Houd je ogen op Hem gericht en niet gericht op je eigen problemen. Laat Hem bij je problemen komen.”

Storm

Alleen ik vind dat zo ontzettend moeilijk. Ik raak dan in een soort van paniek en dan stormt het om me heen en zie ik door de storm Hem niet meer en het goede niet meer.

Maar toch wil ik samen met Hem het pad bewandelen en onderzoeken wat die duizeligheid in stand houdt en hoe ik daar met liefde en rust mee om mag gaan. Ik wil stoppen met vechten, maar meer rusten bij Hem.

Ik probeer wat meer naar mezelf te luisteren en doe een stapje terug als ik een stapje terug moet doen. Ik probeer me minder af te vragen hoe ik hier ben terecht gekomen. Want is dat nu belangrijk? Ik kan beter gaan kijken naar wat Abba Vader voor mij in petto heeft liggen.

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.

Leestijd: 4 minuten

Op dit moment dat ik deze blog schrijf voel ik me moe, boos, gefrustreerd, verdrietig en slaat de paniek toe. Wat is de veroorzaker? Mijn hoofdpijn! die ik al een paar dagen heb. Ik ga ermee naar bed en ik word er weer mee wakker.

Ik ben boos

Ik ben boos op God, omdat Hij voor mijn gevoel mij niet hoort. Ik ben boos omdat ik afspraken af moet zeggen, omdat het anders te veel voor me is. Gefrustreerd omdat het zo lang aanhoud en ik niet weet waar ik nu goed aan doe en wat helpt. Verdrietig omdat ik me in de steek gelaten voel door Hem. De paniek slaat toe, omdat ik bang ben dat het iets blijvend gaat zijn, net zoals mijn duizeligheid.

Geen tijd aan genezing

Ik weet dat er geen tijd zit aan genezing. Maar ik ervaar wel dat ik heel veel moeite moet doen om in Zijn rust te blijven en het bij Hem neer te leggen. Want ik zie weinig resultaat. Misschien wil ik te veel, te snel. Dat zou best kunnen. Maar die duizeligheid loopt al ruim 8,5 jaar met mij mee en de laatste maanden in combinatie met hoofdpijn. Dus ik ben er eigenlijk wel goed klaar mee!

Leven en niet meer overleven

Zoals ik wel eens in mijn eerdere blog heb geschreven, ik wil LEVEN! En NIET meer overleven! Ik wil graag dingen doen en niet beperkt worden. Als ik met bepaalde grenzen moet leven, ook prima. Maar laat mij dan zien wat die grenzen zijn, want ik zie ze niet helemaal. Als ik per ongeluk mijn grens heb overschreden, laat me dan zien wat ik dan kan doen om mezelf weer te laten herstellen.

Focus op Jezus

Voor mijn gevoel doe ik soms maar wat. Vooral op het moment dat ik de grip kwijt ben, zoals nu, dan weet ik niet meer wat ik moet.
Ok, ik hoor het al iemand zeggen: “Focus je niet op jouw problemen en op jezelf, maar focus je op Jezus.” Maar nu denk ik: Hoe dan? Wat moet ik dan nu letterlijk doen? Hoe richt ik mij dan op Hem. Hij staat niet letterlijk voor me.

Gouden buizen

Ik heb een tijd geleden een preek gehoord van Joseph Prince waarin hij uitlegde over de gouden buizen in je leven. Elke buis staat voor een bepaald thema zoals: gezondheid, financieel, werk, etc…. Op het moment dat je op een bepaald vlak je erg gaat focussen dan ga je die buis zelf dichtknijpen. Maar op het moment dat je dat doet, dan kan Gods voorziening er niet meer doorheen stromen. Want Gods voorziening stroomt door die buizen, continu, in overvloed.

Ik probeer steeds vast te grijpen aan dat verhaal. Maar op dit moment, als ik die hoofdpijn ervaar, kan ik er maar moeilijk omheen en kan ik maar moeilijk die focus op gezondheid loslaten. Dus onbedoeld knijp ik toch de buis van gezondheid dicht. Maar hoe laat ik ‘m los? Hoe doe ik dat? Want ik wil ‘m helemaal niet dichthouden. Ik wil Gods zijn voorziening er doorheen laten stromen. Want ik weet heel erg goed dat ik mezelf niet kan genezen, dat kan alleen Hij.

Wat zijn mijn grenzen?

Wat ik wel kan is het bij Hem neerleggen en goed voor mezelf leren te zorgen. Maar ook daar heb ik Zijn hulp in nodig. Want ik ken nog niet alle grenzen van mezelf en ik weet ook niet wat mijn herstel-manieren zijn. Hij weet het wel! Hij heeft mij geschapen en Hij kent mij beter dan ik mezelf. Dus Vader: “Laat aan mij zien wat mijn grenzen zijn. Laat de Heilige Geest mij leiden en niet mijn eigen ik. Laat aan mij zien hoe ik mezelf kan herstellen als ik onbedoeld een grens heb overschreden. Laat ook hierin de Heilige Geest mij daarin leiden. Ik vraag U dat in Jezus’ naam, Amen!”

Lieve lezers. Mochten jullie nog tips, antwoorden of ideeën hebben op mijn vragen en verhaal, dan sta ik daar voor open. In mijn eentje lukt het niet. Misschien moet ik het ook niet allemaal in m’n eentje willen oplossen. Help….