Navigeren vanuit rust in plaats van uit frustratie

Leestijd: 6 minuten

Moet ik nou linksaf, rechtsaf, rechtdoor of omkeren? Het gebeurt me weleens dat de GPS wegvalt op mijn telefoon waardoor mijn Google Maps alle kanten op draait, omdat hij niet meer weet waar hij is. Ik weet dan ook niet meer waar ik heen moet navigeren. Zo nu en dan lijkt mijn hoofd precies op die op die doorgedraaide Google Maps. Het gaat alle kanten op en ik heb even geen idee waar ik heen moet navigeren, welke beslissingen ik moet nemen en hoe ik verder moet.

Tegen de stroom in zwemmen

Wanneer dit gebeurt in mijn hoofd dan probeer ik door te worstelen en verder te gaan, maar het voelt alsof ik aan alle kanten word tegengewerkt of niet verder kom. Het lijkt alsof ik tegen de stroom in aan het zwemmen ben. Ik word gefrustreerd en boos. Dit reageer ik op mezelf af en op mijn omgeving. Daardoor gaan de dingen juist mis. Ik stoot weer ergens tegenaan of laat wat uit mijn handen vallen, waardoor ik nog bozer word.

Ik kom op zo’n moment verstrikt te zitten in mijn eigen boosheid en frustratie. Ik ga vechten tegen mezelf en alles om me heen, omdat niks lijkt mee te werken. Maar tegen de stroom in zwemmen is enorm vermoeiend, dus dat begin ik dan ook te merken aan mijn lichaam. Het wil rust en ik wil door. Want als ik stil ga staan dan gebeurt er al helemaal niks en dat voelt als falen.

Bewijzen dat ik het wel kan

Ik vind het gevoel van falen één van de pijnlijkste gevoelens om te ervaren. Het maakt me enorm verdrietig en klein. Als ik het gevoel heb dat ik faal, dan voel ik me ook onzeker en niet goed genoeg, waardoor ik mezelf nog kleiner maak. Om dat gevoel niet te hebben ga ik mezelf en mijn omgeving proberen te bewijzen dat ik het wel kan. Dat ik een doorzetter ben en niet opgeef.

Doorzetten is niet iets verkeerds, maar de intentie waarmee ik het doe kan wel verkeerd uitpakken. Als ik het doe om mezelf te overschreeuwen en ik daardoor mijn eigen grenzen overschrijd, dan heeft dat lichamelijke consequenties. Want dan ga ik mezelf voorbij en blijf ik maar doorworstelen.

Worstelen is niet helpend, maar ik verdrink daar geleidelijk in en heb het dan pas later door. Het zorgt ervoor dat ik het overzicht kwijt begin te raken en geen idee meer heb wat ik nu aan het doen ben. Dat maakt me nog gefrustreerder en haalt me nog verder naar beneden.

Opnieuw opstarten

Om mijn Google Maps weer goed te krijgen moet ik de telefoon opnieuw opstarten en dan werkt het weer. Soms moeten wij ook even uit en stilstaan. Stoppen met zwemmen en onszelf mee laten nemen met de stroom. Even uit de situatie(s) stappen en er met een afstand naar kijken. Wanneer je dat doet, dan zie je zoveel meer. Als we er middenin in blijven zitten, dan blijven we maar rondjes draaien, omdat onze interne GPS geen idee meer heeft waar we zijn.

Ook lukt het God niet om jou te bereiken en jou te sturen waar je heen mag gaan. Want door alle frustratie en boosheid sluit je jezelf af voor Hem. Dit gebeurt heel geleidelijk en voordat je het weet is het lijntje even afgesloten. Gelukkig is het lijntje nooit doorbroken, alleen wij hebben ‘m uit frustratie dichtgeknepen terwijl we dat zelf niet door hebben gehad.

Stoppen is voelen

Wanneer ik niet meer weet waar ik heen moet dan betekent het dat ik moet even een pas op de plaats moet gaan maken en moet stoppen. Stoppen betekent wel dat ik ga voelen wat ik voel. Dat is niet altijd het leukste en vaak confronterend, maar wel het beste. Als ik namelijk blijf negeren, dan blijf ik als een doorgedraaide Google Maps navigeren en ik weet dat dat niet gaat werken. Ik word daar figuurlijk en letterlijk draaierig van. Op dat soort momenten pak ik pen en papier en ga ik alles opschrijven wat er op dat moment in mijn hoofd zit. Dat is in het breedste zin van het woord: van dingen die ik nog op een to-do lijstje heb staan, dingen waar ik mee zit tot aan beslissingen die ik moet nemen.

Wanneer ik dat gedaan heb dan ontstaat er weer overzicht en rust. Ik kan dan één voor één met de punten dealen waar ik iets mee mag doen en de andere punten kan ik parkeren. Soms baal ik enorm van mezelf dat ik er weer ingetrapt ben. Ik weet allang dat het goed is om niet door te rennen en zo nu en dan even stil te staan, maar toch overkomt het mij ook. Gevalletje van, ik ben ook maar een mens?

Wat doe jij ermee?

Wij mogen daar genadevol over blijven naar onszelf toe. We leven in een wereld waarin je heel vaak uitgedaagd wordt, waardoor er een kans bestaat dat je je toch iets te veel laat meenemen. Maar het gaat erom wat je ermee doet. Blijf je zitten waar je zit, laat je je daardoor leiden en blijf je gefrustreerd en boos? Of maak je de keuze om op een gegeven moment op te gaan staan en tegen jezelf te zeggen: ‘Ho, stop! Nu ga ik pas op de plaats maken om weer overzicht te gaan creëren.’

Het gaat er niet om hoe vaak en waarom het gebeurt. Soms gebeurt het tien keer achter elkaar en soms gaat het een heel lange tijd goed. Het is allemaal oké. Het belangrijkste is of je de keuze wil maken om uit die situatie te stappen. Wanneer je dat niet alleen kan, vraag dan hulp. We hoeven niet allemaal zelf het wiel uit te vinden. Richt je naar mensen die weten wat je doormaakt en daardoor jouw tijdelijke navigatie kunnen zijn als die van jou even niet meer werkt.

Vragen om te overdenken

Navigeer jij momenteel vanuit rust of frustratie? Waaruit blijkt dat?
Zie jij het van te voren aankomen wanneer jouw navigatie doorgedraaid lijkt te raken?
Wat helpt jou om weer in de rust te komen?

We navigeren allemaal wel eens vanuit frustratie. Wanneer dit vaker gebeurt, dan kan het zijn dat jouw navigatie de weg kwijtraakt en doordraait. Hierdoor kan je het overzicht kwijtraken, het gevoel krijgen dat je nergens grip meer op hebt en dat je geleefd wordt. Wanneer dit iets is wat structureel gebeurt of wanneer je bij jezelf ervaart dat je er maar moeilijk uitkomt, dan is het belangrijk om hier actie op te gaan ondernemen. Want vast blijven hangen in die situatie kost veel energie en onrust. Ook kan het ervoor zorgen dat je steeds vaster in je denken komt te zitten.

Ja! Ik wil graag hulp hierbij, want ik kom er zelf niet uit.

Hoogsensitiviteit

Kenmerken hoogsensitiviteit (HSP)

Leestijd: 3 minuten

Hoogsensitieve personen ervaren prikkels veel dieper dan iemand die niet hoogsensitief is. In deze wereld komen een hele hoop prikkels op je af. Eén van de HSP kenmerken is dat hoogsensitieve personen veel moeite hebben om al die prikkels allemaal te kunnen verwerken. Rust pakken is daarom heel belangrijk, maar vaak één van de moeilijkste uitdagingen. Want dat betekent dat je wel eens nee moet zeggen of dat je je prioriteiten anders moet gaan indelen. Door hoge verwachtingen van de buitenwereld, maar vooral ook van onszelf ervaren we dit vaak als zeer lastig.

Kenmerken hoogsensitiviteit

Wat zijn nu de kenmerken van hoogsensitiviteit? Hieronder heb ik een aantal kenmerken benoemd:

Ik voel me anders dan anderen
Ik neem veel details waar
Ik voel me vaak niet begrepen
Ik reageer sterker dan gemiddeld op geluiden, geuren en/of licht
Ik denk soms te complex of anderen vinden dat ik ingewikkeld doe
Ik weet of voel vaak wat een ander nodig heeft
Ik ben gericht op anderen en hun behoeften
Ik hou van harmonie in mezelf en om me heen
Ik ben graag behulpzaam
Ik voel de sfeer in een groep aan
Ik denk diep over dingen na
Ik handel gewetensvol
Ik vind een-op-een contact fijner dan groepscontact
Ik kan snel verbanden leggen
Ik voel stemmingen van anderen aan
In de natuur laad ik mezelf op
Ik heb tijd nodig voordat ik een antwoord geef of een keuze maak
Ik heb een sterk rechtvaardigheidsgevoel en kom op voor de underdog
Ik trek me regelmatig terug
Ik ben hard voor mezelf
Ik heb een diepgaande manier van verwerken
Ik heb last van angsten of schrik snel

Dit zijn een aantal HSP kenmerken. Uiteraard is het niet zo dat je aan alle kenmerken zou moeten voldoen om jezelf hooggevoelig te noemen. Er kunnen een paar kenmerken tussen zitten die voor jou heel veel waarde hebben.

Ben je na het lezen van de bovenstaande HSP kenmerken benieuwd of je hoogsensitief bent? Maak dan de test en ontdek het voor jezelf.

Ik wil graag de HSP test doen!

Uiteindelijk geven deze twee testen jou niet de doorslag of je hoogsensitief bent ja of te nee. Het kan zijn dat je qua score laag uitkomt, maar dat bepaalde uitspraken wel heel veel waarde voor jou hebben.

Meer begrip naar jezelf

Wellicht geven deze HSP kenmerken jou meer begrip naar jezelf toe dat je bijvoorbeeld een langere verwerkings- en hersteltijd nodig hebt (me time). Of dat je het lastig vind om meteen een antwoord te kunnen geven op (lastige) vragen van anderen.

Hoogsensitief zijn is een hele mooie karakter eigenschap, maar toch kan het als een beperking voelen in jouw leven. Ik geloof dat wanneer jij jezelf echt leert kennen dat het mogelijk is om jouw hoogsensitiviteit als iets positiefs te gaan zien. Vaak is het onwetendheid of negatieve innerlijke overtuigingen die ons blind maken hiervoor.

Hoogsensitiviteit leren omarmen

Denk je dat je hoogsensitief bent en zou je er meer over willen weten of weet je dat je hoogsensitief bent maar heb je te maken met negatieve innerlijke overtuigingen? Wellicht kan ik jou hierin helpen! Ik kijk graag samen met jou mee hoe de hooggevoeligheid jou belemmert in jouw dagelijkse leven en ik ga jou handreikingen geven hoe het ook anders kan.

Ja, ik wil graag kennismaken!

Blogs

Waarom positieve overtuigingen niet als vanzelf voelen

Leestijd: 5 minuten

Waarom vinden wij het makkelijker om te geloven dat het nooit meer beter gaat worden, dat je ziek wordt of dat het niet gaat slagen? Deze overtuigingen nemen we vaak met beiden handen aan. We twijfelen er vaak niet eens over. Het is gewoon zo. Alleen hoe vaak klopt die overtuiging? Waarom geloven we niet juist het tegenovergestelde als vanzelf? Dat het beter gaat worden, dat je niet ziek wordt of dat het wel gaat slagen. Deze overtuigingen nemen we vaak niet met beiden handen aan. Hier twijfelen we vaak juist over.

Geloven als een mosterdzaadje

Ik ben me daar ook bewuster van geworden dat ik ook heel makkelijk de negatieve overtuigingen aanneem voor waarheid. Maar als ik probeer uit te stappen in geloof dat iets wel gaat lukken of dat ik gezond ga blijven, dan vind ik dat zo ontzettend moeilijk om dat aan te nemen. Op dat moment is mijn geloof zo klein als een mosterdzaadje, maar het geloof dat iets niet gaat lukken is groter dan dat mosterdzaadje.

Negativiteit versus positiviteit

Ik denk dat er meerdere redenen hiervoor zijn. Allereerst leven we in een gebroken wereld. Er is kwaad, zorgen, ziekte, armoede, etc… in deze wereld. Als je het nieuws aanzet gaat het voor 95% over negatieve onderwerpen.
Daarnaast ben ik hooggevoelig (HSP). Dat betekent dat negatieve opmerkingen of grapjes veel harder bij mij binnenkomen. Het is ook algemeen bekend dat je ongeveer 5 positieve opmerkingen nodig hebt om 1 negatieve opmerking op te heffen. Kun je nagaan hoeveel positiviteit je als mens dan nodig hebt? Dat is best een uitdaging als je als HSP’er erg gevoelig bent voor negativiteit. Die negativiteit hoor je niet alleen, maar voel je ook.

In deze Corona-periode voel ik veel negativiteit om me heen als ik bijvoorbeeld in de supermarkt loop. Ik hoef geen mensen te spreken om te weten dat er bij veel mensen sprake is van angst en bezorgdheid. Dit kan mij bewust en onbewust enorm beïnvloeden.

Rust zoeken

Misschien denk je nu: Ok, duidelijk, maar wat doen we eraan? Het lijkt me een kansloze missie.
Zoals ik al in mijn vorige blog schreef, heb je altijd een keuze in elke situatie, dus ook hierin. Blijf ik geloven wat ik altijd heb geloofd en krijg ik wat ik altijd heb gekregen? Of ga ik iets anders proberen?
Het is zeker geen gemakkelijke wereld en al helemaal niet voor een HSP’er.

Ik maak elke dag weer de keuze om mijn bescherming en rust te zoeken bij God. Veel HSP’er zoeken hun rust op in de spiritualiteit. Dat deed ik vroeger ook, maar daar heb ik afstand van genomen sinds ik in 2017 tot geloof ben gekomen.

Ik ervaar dat het geloof mij ontzettend veel steun geeft. Waar ik het eerder allemaal alleen probeerde op te lossen, doe ik het nu samen met God. Door teksten te lezen in de bijbel krijg ik hoop en kracht. Want wat ik niet kan, kan Hij wel. Dat is wat Hij belooft en waar wij aan vast mogen houden.

Stop met extra gewicht hangen

Ik maak elke dag de keuze om te blijven geloven in een positieve uitkomst. Ook al zie ik het op dat moment nog niet. Maar als ik blijf kiezen voor een negatieve uitkomst, dan voelt het leven voor mij nog zwaarder aan. Dan ga ik er nog meer extra gewicht aan hangen, terwijl een groot gedeelte van mijn angsten en zorgen nooit zijn uitgekomen. Hoeveel stress en negativiteit heb je er dan zelf bij gelegd, terwijl dat helemaal niet had gehoeven? Wil jij stoppen met extra gewicht hangen aan jouw leven?

Wat kies jij om uit te spreken?

Het is en blijft een uitdaging en een keuze die je elke dag weer voor jezelf moet gaan maken. Sta je op en zeg je tegen jezelf: ‘Het wordt een mooie dag vandaag.’ Of zeg je: ‘Pfff… ik ben benieuwd hoe ik vandaag de dag door ga komen.’

Wanneer je het laatste uitspreekt, dan is de negatieve toon meteen gezet, waardoor je op een hele andere manier in je dag gaat staan. Helaas verander je je negatieve overtuigingen niet 123, maar ik geloof wel dat het mogelijk is. Het heeft alleen tijd, geduld en je wilsbesluit nodig.

Sta je open voor een kleine uitdaging? Probeer een dag lang te kiezen om positieve overtuigingen uit te spreken en ervaar wat dit met je doet. Het zal misschien moeite kosten, maar dat is niet erg. Wees daarin ook genade- en liefdevol naar jezelf toe.

Vragen om te overdenken

Welke overtuigingen spreek jij uit? Is dat vooral positief of negatief?
Waarom spreek je die overtuigingen uit? Wat ben jij gaan geloven?
Wat zou je daarin anders willen?

Vaak hebben we niet altijd door wat we uitspreken over de dag heen of wat we over onszelf denken. Veel overtuigingen zijn normaal geworden. Het zit in ons systeem. Alleen is het dan iets wat je dan moet accepteren? Nee, je kan dit veranderen. Bewustwording van je uitspraken en gedachten is de eerste stap. Daarna kun je aan de slag gaan met het ontdekken waarom je zo denkt/spreekt en daarna kun je het gaan veranderen. Verandering is een keuze die je zelf maakt. Wil jij dit veranderen?

Ik wil van mijn negatieve overtuigingen af en heb daar hulp bij nodig!

Blogs

Ontmoet Hannanoah!

Leestijd: 4 minuten

Gisteren dacht ik: ‘Yes, ik heb het voor elkaar. We gaan starten! Het is feest.’ Maar dan… ineens… dan komt er iets om de hoek kijken wat ik echt niet aan had zien komen. Toen dacht ik: ‘Serieus? Dat meen je toch niet?’ Hoe ga ik daarop reageren? Raak ik in de stress of ren ik weg? Of stap ik erop af en ga ik de uitdaging aan?

Dit zag ik niet aankomen

Gisteren was dé dag. Dé dag dat ik ging starten met mijn coachingspraktijk ‘By Faith’. Ik was helemaal blij en ging vol enthousiasme alles bekend maken. Want nu mocht ik het van de daken schreeuwen. Dus dat deed ik! Overal op Social Media berichtjes plaatsen, mensen appen en mailen. Oh, ik was zo trots!

‘s Middags kreeg ik ineens een berichtje van een onbekende coach. Ik had een berichtje geplaatst in een Facebook groep en zij had dit gelezen. Niks aan het handje zou je zeggen. Totdat we erachter kwamen dat we beiden bijna dezelfde bedrijfsnaam hadden, dezelfde doelgroep hebben en we nog geen 40km van elkaar vandaan wonen. “Uhhh??? Dit zag ik niet aankomen.”

Onrust en een bijzondere ontmoeting

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik daar heel rustig onder bleef. Ik schoot in de stress en dacht: ‘Oh nee, hoe kon dit gebeuren?’ Want ik had zelf op de KvK website gekeken en de KvK had het bij inschrijving ook gecontroleerd. Maar we hebben er beiden dik overheen gekeken. Ik voelde me zo ontzettend stom.

Gelukkig kreeg ik contact met deze coach en we hebben een ontzettend leuk en ontspannen gesprek gehad. Ik voelde een klik en ontdekte in deze korte ontmoeting dat we eigenlijk best veel overeenkomsten met elkaar hebben. Aan de ene kant verbaasde me dat ook niet, want we vonden beiden de naam ‘Faith” erg mooi 😉

Met behulp van hulptroepen aan de slag

Om verwarring te voorkomen voor onze doelgroep cliënten, besloot ik om mijn bedrijfsnaam aan te gaan passen. Het is zuur en jammer, maar beter aanpassen op dag 1 dan na een paar maanden.
De naam “By Faith” was ook niet zomaar geboren, dus daar gingen we weer! Ik schakelde hulptroepen in van een paar zussen en Sven. Het werd een avondje namen over en weer appen en onze hersens kraken. Want ik wou wel het liefst zo snel mogelijk een nieuwe naam bedenken, zodat ik alles snel kan omzetten.

Hannanoah

Ik kan jullie mededelen dat die naam gelukt is! Ontmoet: Hannanoah! Deze bedrijfsnaam staat voor Genade en Rust.
Hannanoah is een combinatie van 2 namen: Hanna wat Genade betekent en Noah wat Rust betekent

Rust en Genade toepassen in mijn leven zijn mijn twee moeilijkste uitdagingen. Echter, heb ik nu geleerd, dat wanneer ik Zijn rust en genade ontvang en toepas in mijn leven, dat ik dan om kan gaan met de moeilijkste omstandigheden. Zo krijgt de omstandigheden geen kans om grip op mij te krijgen. Juist daardoor kan ik in VRIJheid leven in plaats in gebondenheid.

God keert alles ten goede

Ja, het was even slikken en stressen, maar toen ik de rust weer terug had gevonden ben ik op deze situatie afgestapt. En samen met God en mijn lieve partner en zussen hebben we een fantastische nieuwe naam gevonden. En ik heb een nieuwe zus mogen ontmoeten waarmee ik dezelfde passie deel en niet té ver hiervandaan woont. Wie weet wat daar nog uit gaat volgen in de toekomst.

God laat alles ten goede keren. Soms duurt het even en soms gebeurt het direct, zoals gisterenavond. En nu gaan we volop door en vol enthousiasme aan de slag! Want ik laat me niet zomaar meer uit het veld slaan. Die tijd is nu wel voorbij. Dus de duivel heeft pech gehad. Het was leuk geprobeerd, helaas poging mislukt!

Blogs

Ervaar jij vrijheid in je leven?

Leestijd: 5 minuten

Vandaag is het 5 mei, bevrijdingsdag. Een dag waarop iedereen viert dat we vrij zijn. Dat we mogen leven in een vrij land. Vanmorgen werd door pastoor Constantijn de volgende vraag gesteld: “Ervaar jij vrijheid in je leven?” Sommigen van ons kunnen ‘m wellicht meteen beantwoorden, anderen moeten er misschien even over nadenken.

Wel weten, maar niet voelen

Ik kon de vraag eigenlijk vrij snel beantwoorden. Nee, dat ervaar ik momenteel niet. Voor m’n gevoel zit ik vast in mijn lichaam en in mijn denken. Ik weet vanuit het Woord dat het oude voorbij is en dat het nieuwe gekomen is. Jezus is gestorven voor jou en mij. We zijn geen slaven meer, we hoeven niet door een hoepeltje te springen, we mogen weten dat we een geliefd kind van God zijn. Maar ik voel het niet altijd. Want als ik het in mijn hart zou voelen, dan zou ik geen negatieve woorden meer hardop uitspreken (bewust of onbewust) en dan zouden mijn gedachtes niet zo met mijn gevoel aan de haal gaan.

Stil gezet

Momenteel bewandel ik een weg waar ik ontzettend stil gezet wordt. Ik word steeds bewuster gemaakt van hoe ik me emotioneel voel, hoe ik over dingen denk en hoe ik me lichamelijk voel. Iets wat juist heel erg goed is. Want ik ben de afgelopen jaren alleen maar door en door gegaan. Ik heb me toen nooit afgevraagd hoe ik me voelde. Ik moest gewoon werken, ik moest dit, ik moest dat kunnen. Ja, er gebeurde verschrikkelijke dingen, maar ik ging gewoon door. Want het leven gaat toch ook gewoon door?

Langzamerhand kom ik nu tot het besef dat ik denk: “Wow, waarom heb ik toen niet even een stapje terug gedaan? Of waarom had ik me toen niet even ziek gemeld, zodat ik mezelf even wat rust kon geven?”.
Het antwoord op de waarom kan ik nu wel geven. Omdat ik toen niks wou voelen, omdat ik er überhaupt gewoon niet over nadacht. Ik zette alles op nummer 1, behalve mezelf. Een lieve zus zei van de week het volgende:
“You can’t go back and change the beginning, but you can start where you are! Change the ending”. (C.S. Lewis).
En dat is zo waar. We kunnen het verleden niet meer veranderen, maar we kunnen wel het einde veranderen. Klinkt tof toch?

Gewoon maar even doen dan?

Ja, klinkt allemaal heel makkelijk. Gewoon even doen. Gewoon even geloven en dan komt het wel goed. Nou, helaas. Inzicht is een eerste stap, maar veranderen? Dat is de volgende stap en misschien wel de moeilijkste. Als je al jaren in hetzelfde karrenspoor loopt en dan besluit om een ander spoor te gaan lopen, dan gaat het karretje echt niet vanzelf die kant op. Het is natuurlijk veel makkelijker om in datzelfde spoor te blijven lopen, maar daar weet je de uitkomst al van. Dus het is iedere dag, ieder uur, iedere minuut weer dat karretje in het andere spoor blijven duwen. Iedere keer maak je weer bewust een keuze om een ander spoor op te gaan. Het voelt soms echt als een gevecht om dat karretje daarin te houden. Iedere keer weer bewust een keuze maken om die negatieve gedachte niet aan te nemen en te geloven.

Je doet het niet alleen!

Iedere dag voel ik me gezegend dat ik deze reis niet alleen hoef te doen. Als ik naar de mensen om mij heen kijk die Hem niet kennen, dan kan ik alleen maar denken “Hadden jullie ook maar Jezus in jullie leven”.

Want als ik moe ben van het karretje duwen, dan geeft Hij mij nieuwe kracht.

“Mensen die moe zijn, geeft Hij nieuwe kracht.
Uitgeputte mensen maakt Hij weer sterk!”
Jesaja 40.29

Als ik val, dan helpt Hij mij overeind. Als ik verdrietig ben dan troost Hij mij. Als ik boos en gefrustreerd ben, dan brengt Hij mij tot rust. Maakt dat het makkelijk? Nee, het maakt het niet makkelijk, maar wat makkelijker. Het geeft me hoop en steun om door te blijven gaan. Ook al zie ik het even niet meer zitten. Ook al denk ik dat de rest van de mensen om me heen wel van alles kunnen en ik niet. En ik me gevangen voel in m’n eigen lichaam. En ik me zorgen maak hoe ik ooit kan gaan werken als ik me zo voel zoals ik me nu voel. Maar ik kan wel in een hoekje gaan zitten en op z’n Cees Bots gezegd een “pitty party” met mezelf gaan houden, maar dat is ook geen leven zoals God het bedoelt heeft. En ja, af en toe in een hoekje zitten mag wel, zolang je er maar niet in blijft hangen. Maar God laat dat ook niet toe. Of via teksten of broers en zussen is Hij wel erg goed met hints geven wat de volgende stap mag zijn 😉

Van gevangenheid naar vrijheid

Nee, momenteel ervaar ik NOG niet de vrijheid in m’n leven. Maar ik ben er wel van overtuigd dat die vrijheid wel gaat komen. En ja, die zin moet ik misschien nog wel 1.000x voor mezelf herhalen, maar God is groter dan al mijn omstandigheden. En Hij heeft geen leven bedoelt met pijn en negativiteit. Hij heeft een hoopvolle toekomst voor ogen, zowel voor jou als mij. Dus ik laat me leiden door de Heilige Geest en ik ga onderweg genieten van alles wat ik met Hem mag meemaken en zie uit naar een hoopvolle toekomst! Want God houdt van jou en mij. Wij zijn Zijn geliefde kinderen!

Blogs

Raise a Hallelujah

Leestijd: 3 minuten

De afgelopen weken stond in het teken van het nemen van beslissingen. Beslissingen die niet makkelijk waren om te nemen, maar wel beslissingen die nodig waren om mij meer rust te gaan geven. Want momenteel ervaar ik veel “interne” onrust en dat voelt niet als hallelujah. Soms is het goed om even de “prikkels” eruit te halen, zodat je weer tot rust kan komen.

Geliefd en goed genoeg

Ik realiseerde mij vandaag dat ik nu ongeveer 1,5 jaar binnen het geloof wandel. Wow! Wat vliegt de tijd voorbij zeg. Maar wat ben ik tot op de dag van vandaag dankbaar dat ik Jezus heb leren kennen. Want zonder Hem zou ik nu niet staan waar ik nu sta.

Het is zo fijn om te weten dat ik geliefd ben en dat ik goed ben zoals ik ben. Al voelt het misschien nog niet zo, ik weet dat er een moment gaat komen dat ik het ook ga voelen. Deze reis die ik met Jezus aan het maken ben is moeilijk en zorgt voor confrontaties, maar ik mag geloven dat Hij altijd naast mijn zijde staat en mij erdoorheen gaat helpen. Hoe uitzichtloos het misschien soms ook lijkt.

Aanval op aanval

Ik wordt misschien van alle kanten aangevallen en er worden leugens verteld, gelukkig heb ik een kerk waar ik elke zondag heen kan en waar vriendschappen ontstaan. Een kerk die mij houvast geeft en die mij elke keer leert om de “goede” kant op te kijken en dat is naar Jezus. Als het doordeweeks even niet lukt dan heb ik lieve broers en zussen die mij helpen om mijn ogen op Jezus gericht te houden. Want je kunt dit niet alleen. Je hebt af en toe dat zetje in de goede richting nodig.

Hulp vragen

Misschien moet je dan voor jezelf een stap overwinnen, door aan iemand jouw verhaal te delen of door voor je gevoel kwetsbaar te zijn door iemand om “hulp” te vragen. Maar ik kan uit eigen ervaring vertellen dat het uiteindelijk oplucht en dat die broers en zussen eigenlijk helemaal zo eng niet zijn 😉 en dat ze juist met open armen op je staan te wachten om je in hun armen te sluiten als jij het even niet meer ziet.

De hemel vecht voor jou

Afgelopen week zat ik Worship muziek te luisteren en toen viel me een liedje op vanwege de tekst. En toevallig (naja toevallig?) werd in de preek van vanmorgen (van Joshua) ook dit nummer genoemd.

Het gaat om het nummer “Raise a Hallelujah”. Als ik naar dit nummer luister dan kan ik op zo’n moment even de hele wereld aan. Naast creatief bezig zijn, helpt muziek mij ook om even de afleiding te hebben van negatieve gedachtes en mijn ogen op Hem te richten.

Want zoals gezongen wordt in dit nummer vecht de hemel voor jou en zal de duisternis vluchten. Jezus houdt van jou en zal de strijd aangaan met jouw vijanden. En het enige wat jij hoeft te doen is onder Zijn vleugels te gaan zitten. Jij hoeft het gevecht niet aan te gaan.

Bekijk hier de songtekst van het nummer: https://bethelmusic.com/chords-and-lyrics/raise-a-hallelujah/

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.

Blogs

Laat je leiden door de Heilige Geest in Zijn rust

Leestijd: 5 minuten

Laat je leiden door de Heilige Geest is een boodschap die ik de afgelopen week meerdere keren ben tegengekomen in verschillende preken van o.a. Marcel Gaasenbeek, Joshua McCauley en David de Vos. Onafhankelijk van elkaar gaven ze mij dezelfde boodschap. Wellicht iets waar ik wat mee mag gaan doen? 😉

Bepaalde keuzes maken om naar de volgende stap te kunnen

De afgelopen 2 weken voel ik me erg wisselend. De ene dag lijk ik meer de wereld aan te kunnen dan de andere dag. Ik heb heel snel de gedachte dat het wel zou moeten kunnen en dat de Heer me wel gaat helpen als het niet lukt. Alleen dat gebeurt niet altijd. En dat snapte ik niet. Want hij zegent je toch altijd? Dus waarom dan niet?

Totdat ik in een preek het volgende hoorde. Soms moet je bepaalde keuzes maken in je leven, zodat je naar een volgende “stap” gaat. Want zolang je die stap niet zet, dan kan God jou niet zegenen in die bepaalde situatie. En door zijn Heilige Geest leidt Hij jou voorzichtig naar die keuze. Er werd als voorbeeld genomen dat je bijvoorbeeld in een “verkeerde” relatie zit. Je kan wel denken dat God het wel even gaat regelen dat het goed komt, maar wellicht ben je niet voor elkaar gemaakt. Kan Hij jou niet zegenen totdat jij de volgende stap zet en dat is in dit geval uit elkaar gaan. Dit klinkt natuurlijk wel wat heftig, maar het gaf mij wel een duidelijk voorbeeld. Als je dingen blijft doen waarvan Hij aangeeft dat het niet goed voor je is, dan is het wel aan jou om bepaalde keuzes te gaan maken. En ja, dat is moeilijk, eng en lastig. Als dat niet zo was, dan had je het allang gedaan en had je Zijn zegen niet nodig gehad.

Als een kip zonder kop

Alleen dan kom ik op het volgende stukje: hoe dan? Hoe laat je je leiden door de Heilige Geest? Ik vind dat heel moeilijk. Gisterenavond vertelde iemand mij dat je allereerst rust nodig hebt. Zonder rust is het moeilijk om Hem überhaupt te verstaan. Laat staan dat je je dan kan laten leiden. Want als er alleen maar onrust in je lijf en hoofd zit, dan is het lastig te bepalen bij welke keuzes je rust ervaart en bij welke keuzes niet. Bij mij voelt het vaal als een wirwar aan gedachtes en gevoelens. Ik ren als het ware als kip zonder kop rond.

Gebedsavond

Afgelopen zondag was er een gebedsavond in de Leilinden. Ik wou daar helemaal niet heen. Ik vind dat soort dingen maar ongemakkelijk. Alleen ik werd soort van liefdevol gedwongen door een zus. Ik heb me laten leiden en ben toch gegaan. Hoe ongemakkelijk ik het ook vond, het was ook super fijn. Er werden mooie en bemoedigende dingen tegen ons gezegd. Dat raakte me, enorm.

Slechte gedachtes kunnen onderscheiden

Van de week kreeg ik een openbaring via een broer en zus. Ik vertelde dat ik veel last heb van negatieve gedachtes. Gedachtes waarvan ik weet dat ze niet van Hem zijn, want ze zijn niet bemoedigend of liefdevol. Ik gaf aan dat ik daar vanaf jongs af aan last van heb en dat dat blijkbaar mijn zwakke punt is. Maar toen zeiden ze het volgende: “Juist niet. Dat is juist een sterk punt van je. Want juist daardoor ben jij in staat om slechte gedachtes te onderscheiden van de gedachtes die van Hem komen. Veel mensen kunnen dit niet, maar jij ziet dit wel. En daarom zul jij straks ook anderen hierin kunnen helpen.”

Nou, ik had dit echt niet zo bekeken. Ik zag het als een “last” en zeker niet als een positief iets. Maar als je het zo bekijkt….?

God verdeelt niet eerlijk

David de Vos gaf heel mooi aan in z’n preek (God verdeelt niet eerlijk) dat wanneer je voor je gevoel in bepaalde lastige situaties zit dat dit juist een felicitatie waard is. Want dat betekent dat je volgende stappen in je leven aan het zetten bent. God gebruikt deze situaties om te toetsen of jij klaar bent om de volgende stap te kunnen zetten. Of je genoeg weerstand kan bieden tegen je situatie. Of je Hem daarin betrekt. Want uiteindelijk ben ik niet diegene die in die situatie moet vechten tegen de reuzen. Het enige wat ik mag doen is in Zijn rust verblijven en Hem het werk laten doen. Dus niet alles zelf willen doen. Er werd ook zo mooi gezegd in een andere preek. Als je ergens tegenaan loopt of ergens last van hebt, wat doe je dan? Ga je dan eerst naar Google of naar God?

Hoe vaak heb ik wel niet zitten Googlen op mijn klachten. Op zoek naar antwoorden. Ik kan je vertellen dat ik die niet gevonden heb en je wordt er vaak ook nog negatiever van.

Gods waarheid

De laatste tijd probeer ik mijn gedachtes en gevoelens op papier te zetten door middel van tekenen. Ik ben namelijk een echte beelddenker. Het helpt mij om dingen van me af te schrijven/tekenen. Alleen vroeger tekenende ik alleen het negatieve, maar zette nooit iets positiefs tegenover. Dat doe ik nu wel. Ik zet Gods waarheid er tegenover. Soms vind ik maar moeilijk te geloven en vind ik er een hoop van. Maar soms werkt het juist heel bemoedigend!

Blogs

Dit is wie ik nu ben

Leestijd: 3 minuten

Het nieuwe jaar, 2019 is begonnen. Een jaar waarin weer vol verwachting mogen uitkijken naar wat God allemaal voor ons in petto heeft. Een jaar waarin je mag VERwachten en niet hoeft te wachten. Ook al was 2018 volgens jou een rot jaar, vol negatieve dingen, laat 2018 jou niet de volgende vraag stellen: “Hoe ben ik hier terechtgekomen?” Maar zeg: “Dit is wie ik nu ben. Ik ga me niet afvragen hoe ik hier ben gekomen. Ik ga kijken wat U voor me gaat doen”.

Look instead for what God can do!

Klinkt super goed toch? En dat is het ook. Maar als je nu aan mij vraagt hoe ik er nu over denk, dan ga ik heel eerlijk met je zijn. Ik vind dit bovenstaande zo sterk, alleen ik vind het zo moeilijk momenteel om in die kracht te staan en te vooral te blijven staan. Want als ik die preek luister, dan denk ik “JA!”, maar vaak ebt dat gauw weg.

Beperkt in privé en werkleven

De afgelopen weken is mijn duizeligheid weer enorm aanwezig en ik vind het maar lastig om daar met liefde mee om te gaan. Om het te laten zijn. Ik voel me beperkt in mijn privé en werkleven. Een winkel binnenlopen, zonder mensen, maar met veel spullen, zorgt voor te veel prikkels.
Ik heb genoeg momenten dat ik met m’n handen in het haar zit, niet wetende waar ik nu goed aan doe en wat ik nu moet doen. Voordat je het weet verdrink ik in mijn gedachtes met de vraag “Hoe ben ik hier terecht gekomen?”.

Je kent alle goede dingen wel zoals: “Rust in Jezus. Houd je ogen op Hem gericht en niet gericht op je eigen problemen. Laat Hem bij je problemen komen.”

Storm

Alleen ik vind dat zo ontzettend moeilijk. Ik raak dan in een soort van paniek en dan stormt het om me heen en zie ik door de storm Hem niet meer en het goede niet meer.

Maar toch wil ik samen met Hem het pad bewandelen en onderzoeken wat die duizeligheid in stand houdt en hoe ik daar met liefde en rust mee om mag gaan. Ik wil stoppen met vechten, maar meer rusten bij Hem.

Ik probeer wat meer naar mezelf te luisteren en doe een stapje terug als ik een stapje terug moet doen. Ik probeer me minder af te vragen hoe ik hier ben terecht gekomen. Want is dat nu belangrijk? Ik kan beter gaan kijken naar wat Abba Vader voor mij in petto heeft liggen.

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.