touw

Leestijd: 4 minuten

Afgelopen week heb ik een hoop preken geluisterd via de Redemption app. Heerlijk is dat. ‘s Ochtends onderweg naar m’n werk even opladen. Één preek sprong er voor mij wel uit. Dat ging over het loslaten van leugens. Leugens waar je al jarenlang in gelooft en die voor jou waarheden zijn geworden. Maar door die leugens voel je je klein, waardeloos, onzeker, niet gewenst,  lelijk, etc…

De kleine olifant

Het geloven in een leugen, werd heel mooi verbeeld door het verhaal van de kleine olifant die vanaf jongs af met één poot vastgebonden werd aan een touw. De kleine olifant probeert weg te lopen, maar dat lukt niet. Hij zit vast. Zijn lichaam en geest raken gewend aan het feit dat hij niet kan weglopen als hij dat touwtje om zijn poot heeft. De olifant wordt groter en groter. We weten dat een olifant zo groot en sterk wordt dat hij met gemak dat touwtje kapot kan trekken. Maar ondertussen gelooft de grote olifant dat hij dat niet kan. Hij is zo gaan geloven dat dit dé waarheid is, waardoor hij het niet eens meer probeert.

Hoeveel touwen zitten er om jouw enkels?

Hoeveel touwen heb jij om jouw enkels zitten? Ik heb er wel meer dan één. Maar in mijn reis met Jezus vallen er steeds meer touwen af. Ik ben er nog niet, maar Jezus zorgt ervoor dat er geen nieuwe meer bijkomen. Want Hij verteld mij dagelijks hoe geliefd ik ben en dat al die leugens niet waar zijn. Alleen het herschrijven van je hart is een weg, maar gelukkig hoef ik die niet alleen te bewandelen. Jezus helpt mij.

De duivel laat je geloven in leugens

De duivel daarentegen die helpt jou graag met het geloven in leugens. Hij wil maar al te graag dat jij blijft geloven in leugens. En zal er dan ook alles aan doen om jou te laten geloven dat zijn leugens, jouw waarheid is.

Die weerstand voel ik soms enorm. Dan schieten er weer gedachtes door m’n hoofd van: Je bent niet goed genoeg. Je doet het verkeerd Zie je wel, God luistert niet naar jou. Dat vind ik soms erg moeilijk. Want probeer dan het tegenovergestelde te geloven. Zeker als ik wat kwetsbaarder ben, dan vind ik dat lastiger.

Bemoediging

In de preek werd ook iets anders moois gezegd en dat stukje probeer ik dagelijks voor mezelf te herhalen. Wellicht heb jij er ook wat aan 🙂 Zeg dit hardop:

Ik ben geliefd.
Ik mag er zijn.
Ik ben mooi.
Ik ben geaccepteerd.
Ik ben goed genoeg.
Ik heb kwaliteiten.
Ik heb zelfvertrouwen.
Ik straal. 
Ik ben waardevol.
Ik ben wie Hij zegt dat ik ben.
God houdt onvoorwaardelijk van mij.
God laat mij nooit in de steek.
God zal mij altijd helpen.
God staat altijd naast mij.
God heeft een hoopvolle toekomst voor ogen.

Vraag daarna aan de duivel: “En wie ben jij eigenlijk?” 

Jij bent belangrijk

Ik vind dit zo helpend, omdat ik een beetje moet lachen om de laatste zin, maar soms zo erg helpt om op de momenten dat je jezelf verliest in je leugens en niet helpende gedachten om dan even een pas op te plaats te maken en te zeggen: “Hé duivel, hé gedachtes, wie denk jij wel niet dat jij bent? Jij bent allang verslagen aan het kruis. Denk je nu werkelijk dat Jezus mij in de steek zal laten? Weet je, geloof jij lekker in jouw eigen leugens, dan geloof ik in mijn nieuwe waarheden! Deal?” 😉

De duivel is niet belangrijk, maar jij wel! En hoe belangrijker jij wordt, hoe erger de duivel ervan zal balen. Maar ach, dat is zijn verlies, niet de onze. Hij kan, spreekwoordelijk gezegd, de pot op.

Help elkaar

Laten we elkaar bemoedigen hierin. Want het lukt niet alleen. Ik heb ook mensen om me heen nodig die me af en toe helpen hierin. Die net even de juiste dingen zeggen. Want makkelijk is het niet. Dat heb ik wel ervaren. Maar als ik zie waar ik vandaan ben gekomen en waar ik nu sta, dan zie ik dat ik al hele grote stappen heb gemaakt. En dat geeft me vertrouwen. De touwtjes vallen langzaam eraf. Wanneer verwijder jij jouw touw(tjes)?