Toon 1 Resultaat/Resultaten

Verliefd, geloof, verloofd en zometeen getrouwd!

Leestijd: 5 minuten

Het klopt dat jullie eventjes niks meer van mij gehoord hebben. Dat komt omdat wij 2,5 week op vakantie waren in Zuid-Frankrijk (in de buurt van Nice). We hebben toen even de boel de boel gelaten en hebben vooral genoten van elkaar en van onze vrienden die ook een paar dagen zijn langs gekomen. We hebben veel gezien, lekker geplonsd in het zwembad en spelletjes gespeeld. Het was een vakantie van twee uiterste. Intens verdriet en intens geluk!

Je neemt jezelf mee

Als je op vakantie bent dan kun je prima de boel die thuis is, thuis laten, maar je neemt wel jezelf mee op vakantie. Soms heel gezellig, soms juist helemaal niet gezellig. Want dat betekent dat je ook tijdens je vakantie tegen dingen aan gaat lopen. De weg die ik aan het bewandelen ben gaat dan ook gewoon door. Juist als je op vakantie bent, dan sta je vaak net even iets verder van dingen af en kijk je er met andere ogen naar.

Aanvaring met gedachtes en emoties

Zo had ik een week geleden een enorme aanvaring met mijn eigen gedachtes en emoties uit het verleden. Ik schrok er eerst zelf even van.
Ik had een kleine onenigheid. Achteraf gezien stelde het ook echt niks voor. Maar ik zat die dagen daarvoor ook niet helemaal lekker in m’n vel. Ik had last van mezelf. En toen was die kleine onenigheid het laatste zetje. Ik voelde me zo intens verdrietig en alleen. De gedachtes kwamen omhoog: Je bent niet goed genoeg, je doet alles verkeerd, wat ben je nu voor een persoon? Ik was er op dat moment zo ontzettend klaar mee dat ik het liefst wou ‘weglopen’.

Hij luistert toch niet

In plaats van dat ik ‘hulp’ vroeg aan Sven, ging ik alleen in een hoekje zitten huilen. Ik probeerde wel te bidden, maar dan kwam de gedachte omhoog: Hij luistert toch niet. Uiteindelijk werd ik rustig en ging ik weer slapen. Alleen ik werd de volgende niet ‘lekker’ wakker. Uiteindelijk heb ik dit verhaal durven te delen met anderen. Toen werd me duidelijk gemaakt dat ik dit niet alleen hoef te doen. Misschien dat ik vroeger dat gevoel had, maar dit is niet meer vroeger. Dit is nu en nu is het anders. Nu is geen vroeger meer. Nu staan er mensen om me heen die van mij houden en die me willen helpen als ik het even niet alleen kan. Naast hun staat ook Jezus. Ook Hij wil mij helpen als ik Hem toelaat.

Samen bidden

Afsluiten voor alles en iedereen is wat mijn gedachtes doen, maar wat mij niet zal helpen. De volgende keer zal ik Sven wakker maken en vragen aan hem om samen met mij te bidden. Hoe lastig ik dat ook vind. Maar soms kun je het niet alleen. Soms lukt het je ook niet om alleen naar God te gaan. Want ik merk dat mijn gedachtes soms zo sterk zijn. Laatst las ik een mooie zin van Cees Bots: Niets of niemand heeft het vermogen om jou ongelukkig te maken… Alleen je eigen gedachten zijn daartoe in staat… Je hoeft ze alleen maar te geloven…

En dat is zo waar, maar oh zo moeilijk om die gedachtes niet te geloven. Maar goed, het feit dat ik ze herken is al een stap vooruit. Ja, het doet soms heel erg pijn en dat is niet fijn om te voelen. Maar daarom is het des te belangrijker om te weten dat er mensen om je heen zijn. Je hoeft het niet alleen te doen!

Wolk van geluk

Zo ging ik van een diep-dal-gevoel naar de wolk van geluk. Afgelopen donderdag vertrokken we al een stukje richting huis. We hadden voor 2 nachten een hotelletje geboekt in Villeneuve les Avignon (ligt pal naast de stad Avignon). Erg mooie stad overigens! Het was een mooi boetiek-hotelletje en we hadden een suite geboekt, omdat die nog vrij was. Ontbijt op de kamer was inbegrepen.

21 september 2018

Vrijdagochtend (21 september) werd het ontbijt gebracht. Het dienblad was mooi versierd met rozenblaadjes en een roosje. Ik dacht: Wat leuk, ze pakken het hier groot uit. Maar dat zal er wel bij horen, omdat we een suite geboekt hebben. Niet wetende dat die rozenblaadjes natuurlijk niet standaard was 😉 Toen maakte ik nog even de grap naar Sven toe: “Jeetje, zo’n mooi ontbijtje heb ik nog nooit van je gekregen.” Niet wetende dat hij dit juist zo mooi versierd geregeld had (nogmaals sorry schat!).

Toen ging ik zitten en kwam Sven naar buiten toe. Sven ging op z’n knieën en zei: “Dit ontbijtje is er natuurlijk niet zomaar.” Ik dacht 1 seconde: Nee, dit is niet waar? Maar dit was zeker waar en toen vroeg Sven die ene vraag. Die ene vraag waar ik al heel lang op hoopte en wenste. Die ene vraag waar ik natuurlijk meteen volmondig JA op zei! Wil je met me trouwen?

Drie eenheid

Ik was volledig in tranen van geluk. Hij gaf me een prachtige ring. Een ring met 3 steentjes erin. Een ring met een betekenis. De 3 steentjes staan voor: Sven, Jezus en ik. De 3 eenheid. Want met z’n drieën zullen wij een Hemels huwelijk ontvangen.

Momenteel zweef ik nog steeds rond op die wolk van geluk. Ik blijf naar die ring kijken en ik blijf terugdenken aan afgelopen vrijdagochtend. Zo heeft onze vakantie een wending gekregen die ik zeker niet zag aankomen. Ik heb vaak snel dingen door, maar deze zag ik echt niet aankomen. Maar dat is denk ik wel aan mijn gezicht af te lezen hieronder 😉

Nu mag ik mezelf de Verloofde van en Bride to be noemen. Wauw..