God vangt mijn tranen op

Leestijd: 6 minuten

Geloof hebben en geloof blijven houden. Behoorlijk uitdagend in deze tijden, al zeg ik het zelf. Als je denkt in wat rustiger vaarwater te zitten, dan komt er weer iets de hoek omzeilen wat alles weer onder je voeten probeert vandaan te slaan. Herkenbaar?

Tranen van verdriet

Op dit moment schrijf ik deze blog met tranen in m’n ogen. Tranen van verdriet en het niet kunnen begrijpen waar het allemaal naartoe gaat. In wat voor wereld zijn wij terechtgekomen? De gekste dingen gebeuren: kosten die de pan uit rijzen, energiemaatschappijen die failliet gaan en jij als consument wordt dan doorgeschoven naar een andere energieleverancier met tarieven die nog hoger liggen en dan nog niet te spreken over Corona.

Hoe dan? Denk ik dan. Hoe blijf je dan nog in geloof staan voor voorziening, zodat je je vaste lasten nog steeds kan blijven betalen en je nog geld overhoud om te eten? Hoe houd je de angst en zorgen buiten de deur?

Aardse afleidingen

Het is steeds je blik gericht blijven houden op God. Blijven lezen en luisteren naar Zijn waarheid. Wat in het aardse niet zichtbaar is, betekent niet dat het in het geestelijke niet haalbaar is! Maar ik ben ook heel eerlijk, je wordt zo snel afgeleid door het aardse. Omdat je mailtjes binnen krijgt met hogere kosten. Omdat er rekeningen op je mat vallen die betaald moeten worden en wanneer je het nieuws aanzet, wordt je overspoeld met negativiteit.

Dat is wat je ziet, daar wordt je door meegenomen en dat zorgt voor afleiding. Als ik niet oplet, dan zit ik allerlei artikelen online te lezen en wordt ik meegezogen in de aardse onrust en angst. Ook ervaar ik veel aardse afleidingen als ik me voorgenomen heb om een stukje bijbels onderwijs te gaan luisteren. Zelfs met het schrijven van een blog word ik aan alle kanten afgeleid door kleine of grote dingen, zodat ik die blog maar niet ga schrijven.

De duivel heeft géén zeggenschap

Maar gelukkig heeft de duivel géén zeggenschap in ons leven. Gelukkig hebben wij een eigen wil en kunnen we eigen keuzes maken. De duivel probeert je wel te overtuigen dat hij grip heeft in jouw leven en dat je vast zit. Maar dat zijn allemaal leugens. De duivel is heel geniepig. Hij schreeuwt niet, maar plant kleine zaadjes in je gedachten. Die zaadjes worden groter doordat wij die zaadjes aandacht beginnen te geven en voordat je het weet begin je te geloven dat de duivel regeert in je leven.

Het blijft iedere dag, in ieder situatie weer die keuze voor God blijven maken. Het is niet zo dat wanneer je eenmaal voor God gekozen hebt en gezegd heb dat je in God gelooft dat het daar dan stopt. Integendeel, dan begint het pas!

Wijs twijfels de deur

Iedere dag groeit mijn geloof steeds meer en meer. En nee, niet omdat het aardse dat bevestigd. Integendeel. Als ik daar naar luister en kijk, dan kan ik net zo goed stoppen. Nee, mijn geloof groeit, omdat ik steeds weer besluit om Zijn waarheid op te zoeken en daarop te gaan mediteren.

Ik ben de kop en niet de staart. Ik ga uitsluitend omhoog en niet omlaag!

Gelukkig hebben we een boek vol waarheden en bemoedigingen. Gelukkig hebben we een liefdevolle Vader die voor ons zorgt en ons beschermt. Daar mogen we in blijven geloven en vertrouwen. De twijfels mogen we deur wijzen, want die komen van de duivel die ons weg wil houden van God.

Laat je niet intimideren

We mogen autoriteit daarin nemen en zeggen tegen de duivel: ‘En nu opzouten uit mijn huis.’ Hij is namelijk een indringer die zonder uitnodiging jouw huis binnenkomt en zich overal mee gaat bemoeien. Het interesseert hem niet wat hij allemaal kapot maakt, want hij is er alleen om te stelen, te roven en te vernietigen. Dat jij gebroken wordt, maakt niet uit.

Maar wij hebben een God die groter en machtiger is en Zijn Heilige Geest leeft in jou! Ik moet mezelf dat ook steeds blijven herinneren. Soms maak ik me automatisch klein en laat ik me intimideren door de omstandigheden. Terwijl de duivel gewoon een lafaard is en wanneer jij de naam Jezus uitspreekt rennen ze snel weg.

Wij moeten ons niet laten intimideren door de vijand. Hij zou zich juist geïntimideerd moeten voelen door jou! Hij moet denken ‘Ah nee, daar heb je haar weer!’

Die houding moet groeien en gun jezelf ook die tijd en ruimte daarin. Ik merk dat ik zeker de momenten heb dat ik ervan baal en verdrietig ben. Maar ik zie wel een verschil tussen nu en een paar maanden geleden. Ik blijf er niet meer lang in hangen. Ik doorzie nu veel sneller wat er gebeurt en ik ga dan op Gods beloften staan. Ik stuur de vijand weg in de naam van Jezus. Want hij heeft geen recht in mijn leven. De enige die mag heersen in mijn leven is Jezus.

Wees het licht voor de mensen om je heen

Waar het allemaal heen gaat? Geen idee. Ergens wil ik het ook niet weten. God weet het wel en Hij baant een weg door de wildernis voor ons. Dat hoeven wij niet uit eigen kracht te doen. Wat wij mogen doen is onszelf laten voeden met Zijn woord en beloften, zodat we steeds weer de keuze maken om dat te laten regeren in ons leven.

En laten we het licht zijn voor de mensen om ons heen die struggelen en hulp kunnen gebruiken. Want Jezus is nog niet terug en ik denk persoonlijk dat Hij niks liever zou willen dat er nog meer mensen tot geloof komen voordat Hij terugkomt. Er is zo veel angst en zorgen bij mensen en wij kunnen laten zien dat Jezus in je leven zo’n groot verschil maakt!

Daar kan ik van getuigen! Want als ik Jezus niet had gekend, dan weet ik echt niet waar ik nu had gestaan. Het zal in ieder geval vast geen leuke ‘plek’ zijn geweest. Want ik zag altijd het glas half leeg en ik liet me leiden door negativiteit, angst en zorgen. Ik ben blij dat deze dingen steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. Is het uitdagend? Ja, maar God geeft me de kracht, energie en moed. Elke dag weer! Gelukkig is Hij elke seconde van mijn leven aanwezig en vangt Hij de tranen op als ik verdrietig ben.

Blogs

Ervaar jij vrijheid in je leven?

Leestijd: 5 minuten

Vandaag is het 5 mei, bevrijdingsdag. Een dag waarop iedereen viert dat we vrij zijn. Dat we mogen leven in een vrij land. Vanmorgen werd door pastoor Constantijn de volgende vraag gesteld: “Ervaar jij vrijheid in je leven?” Sommigen van ons kunnen ‘m wellicht meteen beantwoorden, anderen moeten er misschien even over nadenken.

Wel weten, maar niet voelen

Ik kon de vraag eigenlijk vrij snel beantwoorden. Nee, dat ervaar ik momenteel niet. Voor m’n gevoel zit ik vast in mijn lichaam en in mijn denken. Ik weet vanuit het Woord dat het oude voorbij is en dat het nieuwe gekomen is. Jezus is gestorven voor jou en mij. We zijn geen slaven meer, we hoeven niet door een hoepeltje te springen, we mogen weten dat we een geliefd kind van God zijn. Maar ik voel het niet altijd. Want als ik het in mijn hart zou voelen, dan zou ik geen negatieve woorden meer hardop uitspreken (bewust of onbewust) en dan zouden mijn gedachtes niet zo met mijn gevoel aan de haal gaan.

Stil gezet

Momenteel bewandel ik een weg waar ik ontzettend stil gezet wordt. Ik word steeds bewuster gemaakt van hoe ik me emotioneel voel, hoe ik over dingen denk en hoe ik me lichamelijk voel. Iets wat juist heel erg goed is. Want ik ben de afgelopen jaren alleen maar door en door gegaan. Ik heb me toen nooit afgevraagd hoe ik me voelde. Ik moest gewoon werken, ik moest dit, ik moest dat kunnen. Ja, er gebeurde verschrikkelijke dingen, maar ik ging gewoon door. Want het leven gaat toch ook gewoon door?

Langzamerhand kom ik nu tot het besef dat ik denk: “Wow, waarom heb ik toen niet even een stapje terug gedaan? Of waarom had ik me toen niet even ziek gemeld, zodat ik mezelf even wat rust kon geven?”.
Het antwoord op de waarom kan ik nu wel geven. Omdat ik toen niks wou voelen, omdat ik er überhaupt gewoon niet over nadacht. Ik zette alles op nummer 1, behalve mezelf. Een lieve zus zei van de week het volgende:
“You can’t go back and change the beginning, but you can start where you are! Change the ending”. (C.S. Lewis).
En dat is zo waar. We kunnen het verleden niet meer veranderen, maar we kunnen wel het einde veranderen. Klinkt tof toch?

Gewoon maar even doen dan?

Ja, klinkt allemaal heel makkelijk. Gewoon even doen. Gewoon even geloven en dan komt het wel goed. Nou, helaas. Inzicht is een eerste stap, maar veranderen? Dat is de volgende stap en misschien wel de moeilijkste. Als je al jaren in hetzelfde karrenspoor loopt en dan besluit om een ander spoor te gaan lopen, dan gaat het karretje echt niet vanzelf die kant op. Het is natuurlijk veel makkelijker om in datzelfde spoor te blijven lopen, maar daar weet je de uitkomst al van. Dus het is iedere dag, ieder uur, iedere minuut weer dat karretje in het andere spoor blijven duwen. Iedere keer maak je weer bewust een keuze om een ander spoor op te gaan. Het voelt soms echt als een gevecht om dat karretje daarin te houden. Iedere keer weer bewust een keuze maken om die negatieve gedachte niet aan te nemen en te geloven.

Je doet het niet alleen!

Iedere dag voel ik me gezegend dat ik deze reis niet alleen hoef te doen. Als ik naar de mensen om mij heen kijk die Hem niet kennen, dan kan ik alleen maar denken “Hadden jullie ook maar Jezus in jullie leven”.

Want als ik moe ben van het karretje duwen, dan geeft Hij mij nieuwe kracht.

“Mensen die moe zijn, geeft Hij nieuwe kracht.
Uitgeputte mensen maakt Hij weer sterk!”
Jesaja 40.29

Als ik val, dan helpt Hij mij overeind. Als ik verdrietig ben dan troost Hij mij. Als ik boos en gefrustreerd ben, dan brengt Hij mij tot rust. Maakt dat het makkelijk? Nee, het maakt het niet makkelijk, maar wat makkelijker. Het geeft me hoop en steun om door te blijven gaan. Ook al zie ik het even niet meer zitten. Ook al denk ik dat de rest van de mensen om me heen wel van alles kunnen en ik niet. En ik me gevangen voel in m’n eigen lichaam. En ik me zorgen maak hoe ik ooit kan gaan werken als ik me zo voel zoals ik me nu voel. Maar ik kan wel in een hoekje gaan zitten en op z’n Cees Bots gezegd een “pitty party” met mezelf gaan houden, maar dat is ook geen leven zoals God het bedoelt heeft. En ja, af en toe in een hoekje zitten mag wel, zolang je er maar niet in blijft hangen. Maar God laat dat ook niet toe. Of via teksten of broers en zussen is Hij wel erg goed met hints geven wat de volgende stap mag zijn 😉

Van gevangenheid naar vrijheid

Nee, momenteel ervaar ik NOG niet de vrijheid in m’n leven. Maar ik ben er wel van overtuigd dat die vrijheid wel gaat komen. En ja, die zin moet ik misschien nog wel 1.000x voor mezelf herhalen, maar God is groter dan al mijn omstandigheden. En Hij heeft geen leven bedoelt met pijn en negativiteit. Hij heeft een hoopvolle toekomst voor ogen, zowel voor jou als mij. Dus ik laat me leiden door de Heilige Geest en ik ga onderweg genieten van alles wat ik met Hem mag meemaken en zie uit naar een hoopvolle toekomst! Want God houdt van jou en mij. Wij zijn Zijn geliefde kinderen!

Blogs

Wat zullen anderen wel niet van mij denken?

Leestijd: 3 minuten

Deze vraag zwerft dagelijks door mijn hoofd.
Als ik dit op Social Media ga zetten, wat zullen ze wel niet denken?
Als ik mijn handen ophef tijdens de worship, wat zullen ze wel niet denken?
Als ik ga hardlopen, wat zullen ze wel niet denken?
Als ik in een grote groep zit tijdens connect, wat zullen ze wel niet denken?
Als ik geloof in God en Jezus, wat zullen ze wel niet denken?
Als en wat? Als en wat?

Ontmoediging

Ik kan je vertellen dat het zwaar vermoeiend is om dit te denken en totaal niet bemoedigend. Het houdt me klein, want daardoor doe ik dingen juist niet of kost het heel veel moeite. En waarom? Omdat er in mijn hoofd een zaadje gepland is met een zin “Wat zullen ze wel niet denken? Straks vinden ze je raar, gek, dom, etc… ”. Dat ene zaadje, die ene boodschap maakt je onzeker en geeft veel onrust.

Maar is het belangrijk wat anderen denken? Moet je je daardoor volledig laten leiden? Je anders voor doen dan dat je bent? Of dingen niet vol overgave doen, omdat je bang bent?

Hoe denkt God over jou?

Het antwoord is “Nee!”. Het allerbelangrijkste is hoe God, de Vader over jou denkt. En weet je hoe Hij over jou denkt? Hij accepteert jou zoals je bent. Hij houdt van je met alles wat erbij hoort. Je hoeft je niet anders voor te doen om het Hem naar de zin te maken. Je mag er gewoon zijn. En maak je een foutje? Geen probleem, Hij houdt nog steeds van je en is er altijd voor jou.

Hoe dan?

Toen ik net bij Redemption Church Amersfoort (voorheen: Jong&Vrij Amersfoort) binnen kwam lopen (ruim een half jaar geleden) kwam die boodschap, op een positieve manier, heel hard binnen. Ik werd overladen met onbeschrijflijk veel liefde en ik mocht er gewoon zijn. Wauw….!

Maar na een paar weken kwam ik erachter hoe lastig dit eigenlijk wel niet is. Want de boodschap in je hoofd is niet zomaar verdwenen en er komt een nieuwe vraag naar boven: “Hoe dan?. Hoe kan Hij mij voor 200% accepteren met alles erop en eraan? Hoe dan? Hij moest eens weten……”

Spiegel van emoties en gedachtes

En dat is nu de reis die ik aan het maken ben samen met Hem. Het is zeker geen makkelijke reis. Ik had niet verwacht dat geloven soms nog best moeilijk is. Het lijkt heel makkelijk, maar zo ervaar ik het nu zeker niet. Er wordt je een spiegel voor gehouden. Mijn angsten, emoties, verdriet, gedachtes, alles wordt getoond in deze spiegel. En zie dat maar eens onder ogen. Dat is niet makkelijk. Maar stiekem weet ik zelf ook wel dat het er allemaal allang zat.

Elke uitdaging is een kans om te groeien

Alleen ben ik een specialist geworden in het negeren van deze gevoelens. Maar wat ik mee heb gekregen vanuit Redemption Church Amersfoort (Jong&Vrij Amersfoort) is dat je het niet alleen hoeft te doen. Hij is met jou en zal jou helpen met jouw uitdagingen. Een tijdje geleden zei Cees Bots: “Elke teleurstelling is een kans om te groeien”. En dat geldt ook voor elke uitdaging! Het is zeker niet makkelijk, maar ik geloof erin dat ik hier sterker uit ga komen!

En de eerste stap is gezet, door dit verhaal met jou te delen en door vandaag voor het eerst te gaan hardlopen 🙂