Toon 3 Resultaat/Resultaten

Jij hebt ALTIJD een keuze

Leestijd: 5 minuten

Als jij naar jezelf kijkt en naar je leven op dit moment: ben je dan tevreden of zijn er dingen die je zou willen veranderen? Ben je gelukkig en accepteer jij jezelf zoals je nu bent? Of schuilt er een onzekerheid in jou en ben je totaal niet blij met jezelf en de situatie op dit moment? Stel je voor dat je een keuze kon maken tussen gelukkig of ongelukkig zijn. Of tussen acceptatie en afwijzing. Wat zou je dan kiezen?

Situaties wat ons overkomt

Vaak denken we dat we geen keuze hebben. We zitten in een bepaalde situatie wat ons is overkomen en we hadden geen keuze om niet in die situatie terecht te komen. Dat is grotendeels waar. Er kunnen zich situaties voordoen waar je totaal geen invloed op hebt gehad zoals bij: ziekte, verlies, (chronische) pijn, afwijzing, pesterijen, etc… Dit kan je ineens overkomen. Maar wie zegt dat je in die situatie geen keuze meer hebt? Één ding kan jou nooit worden afgenomen en dat is je eigen wilsbesluit. Je hebt altijd de mogelijkheid om een ander wilsbesluit te maken.

Van ‘pitty-party’ naar ‘victory-party’

In de meest moeilijke omstandigheden kun je een wilsbesluit maken dat je geen slachtoffer wilt zijn, maar een overwinnaar. Slachtoffer zijn is een keuze die je maakt. Je kiest er dan voor om (zoals Cees Bots het altijd zegt) in je eigen ‘pitty-party’ te blijven zitten. Maar je kan er ook voor kiezen om een eigen ‘victory-party’ ervan te gaan maken. Nee, dit is geen makkelijke stap. Ik lijk het misschien makkelijk te schrijven, maar ik weet uit eigen ervaring dat dit niet zo is. Ik heb vaak zelf ervoor gekozen om in een slachtofferrol te blijven hangen en me erbij neer te leggen. Ik koos er niet voor om op te staan en voor de overwinning te gaan.

Wie ben jij?

Het vraagt een hele andere mind-set van jezelf. Want kiezen voor overwinning, terwijl je voor je gevoel helemaal niks meer kan omdat je bijvoorbeeld te maken hebt met chronische pijn, voelt zo ontzettend tegenstrijdig. Je vraagt je misschien af: “Maar hoe dan? Ik kan niks en ik ben niks.” Maar dat zijn gedachtes wat leugens zijn die jij voor waarheid hebt aangenomen. Want kun je echt niks of zijn er nog dingen (hoe klein ook) die je nog wel kan? Wat maakt jou uniek op deze wereld? Ik geloof dat iedereen zijn eigen talenten en kleur heeft gekregen, alleen weten we vaak niet van onszelf wat die zijn.

Vaak koppelen we onze identiteit aan wat we doen, hoe we ons voelen, hoe de situatie is, wat ons is overkomen, etc… maar dat alles zegt niets over wie jij bent. Het zijn dingen die je zijn overkomen, maar bepalen niet wie jij bent. Dus: “Wie ben jij? Wie ben jij echt?” Wanneer jij ontdekt wie jij bent, dan geloof ik ook dat jij daarna voor jezelf kan gaan ontdekken wat jij nog wel kan in jouw desbetreffende situatie.

Kies voor de waarheid

Het stemmetje wat wellicht in jouw hoofd zit, wat tegen je zegt dat je helemaal niks meer kan of tegen je zegt dat je in zo’n afschuwelijke situatie zit dat je er nooit meer uit zal komen, mag je echt regelrecht de deur uit sturen. Die bevoegdheid heb je en die keuze mag jij zelf gaan maken. Kies ervoor om in de waarheid te gaan geloven: “Ik kan het wel. Ik ben het waard om in deze wereld te zijn. Ik heb iets te bieden. Ik kan meer dingen dan ik zelf denk.”

Ik vind het verdrietig om te zien/lezen dat mensen zo klein worden gehouden door leugens wat hun hele leven kan beïnvloeden. Dit kan al op jonge leeftijd zijn begonnen. Te denken aan bijvoorbeeld afwijzing: “Jij bent het niet waard. Het was beter geweest als jij niet had bestaan. Er is geen ruimte voor jou.”
Als jij in een gezin bent opgegroeid waarin er geen aandacht of ruimte voor jou was, dan kan dit jouw leven hebben getekend. Het kan zijn dat je je nu in allerlei bochten probeert te wringen om maar geen mensen om je heen kwijt te raken, waardoor je continu over je eigen grenzen heen gaat.
Of je bent chronisch ziek geworden en je leven voelt nu als overleven. Je probeert elke dag door te komen, maar geluk en vreugde is er niet meer.

Startpunt naar herstel

Ik moedig je aan: zoek hulp, wanneer je vastloopt en/of denkt dat je slachtoffer bent in jouw situatie(s). Dit hoeft namelijk niet zo te zijn en het einde te betekenen. Integendeel! Ik denk dat bewustwording bij jezelf hiervan het startpunt naar herstel is. Ik geloof dat wanneer jij de keuze maakt om uit jouw slachtofferschap te gaan stappen dat er mooie en gave doorbraken gaan gebeuren. Herstel is echt mogelijk, ook voor jou! Ik bid voor kracht en moed dat jij die eerste stap durft te gaan zetten.  

Ik verbreek de relatie!

Leestijd: 5 minuten

Eind 2000 hebben we elkaar leren kennen. Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht. Jij vond mij erg leuk en wou een relatie, maar ik niet. Maar je gaf niet op. Je bleef maar terugkomen en je liet me zien wat jouw positieve kanten waren. Door jou kreeg ik aandacht! Het was misschien niet helemaal de aandacht waar ik van droomde, maar het was aandacht. En jij wist dat wanneer ik genegeerd zou worden dat ik me dan heel erg alleen zou voelen. De angst om alleen achter te blijven was erg groot en dat wist je. Dus je probeerde die leegte op te vullen met jouw aandacht en liefde. Wat ik op dat moment niet door had was dat jij mij steeds afhankelijker van jou maakte. 

Ik vond het fijn dat jij er was en ging een relatie met jou aan. Je had me overtuigd van jouw aandacht en liefde. Ik was gelukkig! Door jou had ik afleiding. Ik was niet meer bezig met mijn gevoel of emoties. Want die zorgde voor een vervelend gevoel en dat wou ik niet meer. Jij was er voor me en gaf er wat anders voor in de plaats. Aandacht. 

Vanaf 2010 werd onze relatie nog intenser. Je liet me zien dat je er elke dag, elke minuut en elke seconde er voor me was. Ik vond het soms wat benauwend en dan wou ik wat meer afstand. Ik dacht, ik kan het wel alleen af. Maar dan sloeg de paniek toe en dacht ik: “Nee, dit kan ik helemaal niet. Ik kan dit niet zonder jou.” Dus vroeg ik je weer terug te komen in mijn leven. Jij vond het niet fijn als ik je afwees en daardoor werd je wat dwingender. 

De jaren die volgde geloofde ik niet meer dat ik zonder jou zou kunnen leven. Dus liet ik je toe in mijn leven. Ik kon gewoon geen afscheid van je nemen. Je was te belangrijk voor mij geworden. Maar samen met jou leven is niet makkelijk. Ondanks dat ik aandacht krijg, merk ik ook wel dat het heel veel energie kost. Maar uit elkaar gaan durf ik niet. Want wat moet ik dan? Wie ben ik dan? Jij bent wie ik ben. Dat is de waarheid die ik ben gaan geloven. 

Nee, dat is de waarheid die jij mij hebt doen geloven. Tot nu! Daarom schrijf ik deze brief. Hoeveel jij mij denkt ook gegeven te hebben, jij hebt ook een hele hoop van mij afgenomen. Mijn rust, mijn genezing, mijn geluk, mijn vertrouwen, mijn geloof, mijn hoop, mijn identiteit, mijn dromen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Jij hebt mij (letterlijk en figuurlijk) klein gehouden en mij verandert in een meisje die altijd angstig is, rusteloos voelt, continu gestrest is, waakzaam is over alles, altijd lichamelijke klachten heeft, haar dromen heeft weggegooid en niet gelukkig is met zichzelf. Jij hebt mijn identiteit afgenomen. Jij hebt mijn vertrouwen en geloof aan het wankelen gebracht. Het vertrouwen in mezelf, maar ook in anderen en in God. 

Ik heb al die tijd geloofd dat jij mij een hele hoop gaf, maar eigenlijk gaf je me een klein beetje, maar nam jij een hele hoop van mij af. Jij maakte mij afhankelijk van jou en liet me denken dat ik niks waard was en dat ik jou nodig had. 

Guess what? Ik geloof daar niet meer in. En daarom beëindig ik ook nu onze relatie! Het is uit tussen ons! Ik ga zonder jou verder. Nee, beter gezegd, ik ga met Jezus verder. Met Hem ga ik een relatie aan. Want Hij houdt onvoorwaardelijk van mij. En voor Hem hoef ik niet door hoepeltjes te springen. Ik mag er zijn zoals ik ben: geaccepteerd en geliefd! Hij zal mijn wonden genezen en niet openhouden om mij afhankelijk van Hem te maken zoals jij hebt gedaan. En mijn angst zal verdrinken in Zijn liefde. 

Ik ben blij dat ik je heb leren kennen, want nu weet ik hoe je bent en hoe je je kan gedragen. En dat heeft mij heel veel inzichten gegeven. Door die inzichten weet ik nu wat wel en niet goed voor me is. En kan ik voorkomen dat een soortgelijke mij zal proberen te verleiden. De enige die ik me kan verleiden om Hem te volgen is Jezus. Want Hem vertrouw ik en Zijn woord is dé waarheid! En de rest zijn leugens. En straks zal ik ook anderen kunnen wijzen op hun ongezonde relatie en ondersteunen in het beëindigen van die relatie.

Je zal vast proberen om me achterna te gaan, om mij te verleiden met jouw positieve kanten en je mooie verhalen. Maar bespaar je alsjeblieft de moeite. We hebben een hoop meegemaakt samen, maar dat hoofdstuk is nu definitief afgesloten en het boek is uit. Ik open nu een nieuw boek. Een boek met een nieuwe toekomst, met nieuwe ervaringen, met nieuwe kansen en verhalen. Een verhaal over mij. Een verhaal zonder jou. Een verhaal waarbij angst en ziekte niet meer de hoofdrol zal spelen, maar waarin Jezus de hoofdrol zal spelen. 

Het gaat je goed.

Liefs, Aida


TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.

Wanneer laat jij de leugen los dat het “touwtje” jou kan tegenhouden?

Leestijd: 4 minuten

Afgelopen week heb ik een hoop preken geluisterd via de Redemption app. Heerlijk is dat. ‘s Ochtends onderweg naar m’n werk even opladen. Één preek sprong er voor mij wel uit. Dat ging over het loslaten van leugens. Leugens waar je al jarenlang in gelooft en die voor jou waarheden zijn geworden. Maar door die leugens voel je je klein, waardeloos, onzeker, niet gewenst,  lelijk, etc…

De kleine olifant

Het geloven in een leugen, werd heel mooi verbeeld door het verhaal van de kleine olifant die vanaf jongs af met één poot vastgebonden werd aan een touw. De kleine olifant probeert weg te lopen, maar dat lukt niet. Hij zit vast. Zijn lichaam en geest raken gewend aan het feit dat hij niet kan weglopen als hij dat touwtje om zijn poot heeft. De olifant wordt groter en groter. We weten dat een olifant zo groot en sterk wordt dat hij met gemak dat touwtje kapot kan trekken. Maar ondertussen gelooft de grote olifant dat hij dat niet kan. Hij is zo gaan geloven dat dit dé waarheid is, waardoor hij het niet eens meer probeert.

Hoeveel touwen zitten er om jouw enkels?

Hoeveel touwen heb jij om jouw enkels zitten? Ik heb er wel meer dan één. Maar in mijn reis met Jezus vallen er steeds meer touwen af. Ik ben er nog niet, maar Jezus zorgt ervoor dat er geen nieuwe meer bijkomen. Want Hij verteld mij dagelijks hoe geliefd ik ben en dat al die leugens niet waar zijn. Alleen het herschrijven van je hart is een weg, maar gelukkig hoef ik die niet alleen te bewandelen. Jezus helpt mij.

De duivel laat je geloven in leugens

De duivel daarentegen die helpt jou graag met het geloven in leugens. Hij wil maar al te graag dat jij blijft geloven in leugens. En zal er dan ook alles aan doen om jou te laten geloven dat zijn leugens, jouw waarheid is.

Die weerstand voel ik soms enorm. Dan schieten er weer gedachtes door m’n hoofd van: Je bent niet goed genoeg. Je doet het verkeerd Zie je wel, God luistert niet naar jou. Dat vind ik soms erg moeilijk. Want probeer dan het tegenovergestelde te geloven. Zeker als ik wat kwetsbaarder ben, dan vind ik dat lastiger.

Bemoediging

In de preek werd ook iets anders moois gezegd en dat stukje probeer ik dagelijks voor mezelf te herhalen. Wellicht heb jij er ook wat aan 🙂 Zeg dit hardop:

Ik ben geliefd.
Ik mag er zijn.
Ik ben mooi.
Ik ben geaccepteerd.
Ik ben goed genoeg.
Ik heb kwaliteiten.
Ik heb zelfvertrouwen.
Ik straal. 
Ik ben waardevol.
Ik ben wie Hij zegt dat ik ben.
God houdt onvoorwaardelijk van mij.
God laat mij nooit in de steek.
God zal mij altijd helpen.
God staat altijd naast mij.
God heeft een hoopvolle toekomst voor ogen.

Vraag daarna aan de duivel: “En wie ben jij eigenlijk?” 

Jij bent belangrijk

Ik vind dit zo helpend, omdat ik een beetje moet lachen om de laatste zin, maar soms zo erg helpt om op de momenten dat je jezelf verliest in je leugens en niet helpende gedachten om dan even een pas op te plaats te maken en te zeggen: “Hé duivel, hé gedachtes, wie denk jij wel niet dat jij bent? Jij bent allang verslagen aan het kruis. Denk je nu werkelijk dat Jezus mij in de steek zal laten? Weet je, geloof jij lekker in jouw eigen leugens, dan geloof ik in mijn nieuwe waarheden! Deal?” 😉

De duivel is niet belangrijk, maar jij wel! En hoe belangrijker jij wordt, hoe erger de duivel ervan zal balen. Maar ach, dat is zijn verlies, niet de onze. Hij kan, spreekwoordelijk gezegd, de pot op.

Help elkaar

Laten we elkaar bemoedigen hierin. Want het lukt niet alleen. Ik heb ook mensen om me heen nodig die me af en toe helpen hierin. Die net even de juiste dingen zeggen. Want makkelijk is het niet. Dat heb ik wel ervaren. Maar als ik zie waar ik vandaan ben gekomen en waar ik nu sta, dan zie ik dat ik al hele grote stappen heb gemaakt. En dat geeft me vertrouwen. De touwtjes vallen langzaam eraf. Wanneer verwijder jij jouw touw(tjes)?