Eenzaamheid en isolatie: de trend van nu?

Leestijd: 6 minuten

Ik ben de enige hierin, ik hoor er niet bij of waarom heeft die wel vrienden en ik niet? Zijn één van deze gedachten voor jou herkenbaar? Hoe meer mensen ik spreek, hoe vaker ik tegenkom dat veel mensen zich eenzaam voelen. En nee, dat zijn niet persé de mensen die alleen wonen, maar mensen die naast hun gezin of partner geen aansluiting vinden bij gelijkgestemden. Om dingen te delen of om gewoon leuke dingen mee te doen.

Steeds meer mensen raken geïsoleerd

Ik herken dit voor mezelf wel. Ik heb een ontzettende lieve man en we hebben een goed huwelijk. Dus daar ligt het zeker niet aan. Alleen er ligt een verlangen om contact te hebben met gelijkgestemden om (in mijn geval) heerlijk te kunnen praten over het geloof en elkaar aan te vuren om uit te gaan stappen in geloof. Ik ben met veel geloofsonderwijs bezig en ik ervaar dat delen hierover mijn interne vuur alleen nog maar meer aanwakkert. Maar wanneer ik te maken krijg met bijvoorbeeld negativiteit, dan gaat het vuurtje snel weer uit.

Wat me opvalt, is dat steeds meer mensen geïsoleerd lijken te raken. Ze worden afgeleid met dagelijkse rompslompen, werk, lichamelijke klachten zoals vermoeidheid, etc.. Hierdoor is er weinig tijd om te spenderen in relaties en voordat je het weet zit je thuis met jezelf en/of je partner of gezin. Je hoort er niet meer bij denk je dan. De eerste negatieve gedachten krijgen grond om te gaan groeien.

Het begint heel klein

Hier speelt de vijand heel sluws op in. Het begint heel klein en het wordt steeds groter. Stapje voor stapje. Voordat je het weet ben je geïsoleerd van de buitenwereld en vind je het steeds moeilijker om überhaupt een praatje te maken of aansluiting te vinden. Je gaat bijvoorbeeld naar de kerk, ziet mensen in een groepje staan en je durft niet aan te haken, want wie ben jij dan? Zitten ze wel op je te wachten? Dus je druipt af. Niemand heeft het door en dat bevestigd alleen maar je gevoel. Je loopt de ‘deur’ uit en niemand lijkt het in de gaten te hebben en je gaat naar huis. Alleen…

Wellicht dat je op een gegeven moment niet eens meer naar de kerk gaat, want ja, wat heb je daar nu nog te zoeken? Je wordt alleen maar bevestigd in je gedachten dat niemand je ziet en je wordt jaloers op de mensen om je heen die wel in een groepje staan te praten. De vicieuze cirkel is rond en de duivel heeft je waar hij je hebben wil.

Relaties worden kapot gemaakt

Ik begrijp dit heel goed, want ik ervaar dit ook. Ondanks dat ik thuis een man heb en dus niet letterlijk alleen ben. Dit is echt een gemene manier van de vijand om afstand onderling te creëren, om zo relaties kapot te maken. Om jou in een hoekje te krijgen waar je alleen bent en op een gegeven moment aan jezelf gaat twijfelen, aan God gaat twijfelen en aan alles gaat twijfelen.

De vijand gaat rond als een brullende leeuw. Althans, hij probeert zich voor te doen alsof hij een leeuw is, om ons bang te maken. Maar eigenlijk is hij bang voor ons. Een kat in het nauw maakt rare sprongen en dat is wat je nu steeds meer ziet in de wereld. De vijand maakt rare sprongen en probeert er van alles aan te doen om verdeeldheid te zaaien en mensen uit elkaar te krijgen.

Soms ben je er klaar mee

Ik weet uit eigen ervaring dat het soms echt heel moeilijk is om die gedachten een ‘halt’ toe te roepen en te zeggen: “Tot hier en niet verder. Dit is niet van God, dit hoef ik niet te accepteren in mijn leven.” Soms ben ik ook wel eens moe van alles en ben ik er even klaar mee. Het voelt dan alsof je jezelf door de modder heen aan het slepen bent om het anders te doen, om je niet te laten verleiden en andere keuzes te maken.

Kan het nou niet eens op een makkelijke manier? Nee, helaas niet. We leven in een gebroken wereld en daar hebben we mee te dealen. Maar hoe meer we groeien in geloof, leren vertrouwen op God en in Zijn rust blijven, hoe beter we om kunnen gaan met aanvallen van de duivel en de omstandigheden om ons heen.

Het is blijven kiezen

Het is echt blijven kiezen om Gods Woord te blijven staan en te blijven geloven dat Zijn Woord dé waarheid is. Niet onze gedachten, niet wat het nieuws zegt, niet wat mensen zeggen, maar wat God zegt in Zijn Woord. En ja, je mag er wel eens doorheen zitten en er klaar mee zijn. Dat begrijpt God ook, maar blijf er niet in hangen. Want hoe meer ik erin blijf hangen, hoe meer grip die gedachten op mij krijgen, hoe eenzamer ik me ga voelen en hoe geïsoleerde ik raak. Dat is iets wat ik jou niet gun. Soms kunnen mensen zo geïsoleerd raken dat ze uit het leven stappen. Dat maakt me verdrietig.

Kijk om je heen

Laten we daarom ook onze ogen en oren open houden en goed om ons heen kijken naar onze broers en zussen. Durf een eerste stap te zetten als je een bewogenheid voor iemand voelt, of je die nu wel of niet kent. Maak een praatje en vraag oprecht hoe het met diegene gaat. Het kan zomaar zijn dat jij net die persoon bent in iemands leven die zijn of haar leven red.

Durf te delen

Maar als jij zelf iemand bent die zich herkent in dit verhaal, dan wil ik je aanmoedigen om de eerste stap te zetten en dit bij iemand kenbaar te maken dat je eenzaam bent. Als we het niet delen, dan weten de mensen om ons heen het ook niet. Jij bent kostbaar in Gods ogen en jij mag er zijn. Alles wat het tegendeel beweert is niet dé waarheid en zijn regelrechte leugens.

Spreek tegen God uit waar je mee zit en spreek je verlangens uit. Hij zal jouw verlangens vervullen, want Hij is een liefdevolle Vader die niks liever wil dan jou gelukkig zien!

Mocht je naar aanleiding van deze blog iets willen delen of vragen hebben, dan mag je me altijd een berichtje sturen. Ook heb ik online een Christenvrouwen community op Facebook waar je andere zussen kan ontmoeten en wellicht vind je daar een gelijkgestemde en groeit er een waardevolle vriendschap.

Blogs

Volg niet je gevoel, maar de Heilige Geest

Leestijd: 6 minuten

De afgelopen weken was het onrustig. Er speelde van alles en ik moest keuzes maken. Keuzes die ik niet makkelijk vond en waarvan sommigen enorm tegen mijn gevoel in gingen. Of beter gezegd, tegen mijn vlees in. Ik wilde eigenlijk een andere kant op gaan, maar ik bleef in gebed en ervaarde dat ik die kant juist niet moest opgaan.

Mijn gevoel was altijd leidend

Het werd een vorm van strijd in m’n denken. Wat moest ik nu doen? Welke keuze moest ik nu maken? Wat is eigenlijk de juiste keuze? Ik liep vast. Het werd een spaghetti brij in m’n hoofd. Totdat ik ging bidden en het bij God ging neerleggen. Want niet mijn gevoel en dus mijn vlees moest leidend zijn, maar Hij.

Zijn leiding ervaren en weten wat Hij wil, vind ik enorm moeilijk. Er zit namelijk vaak veel ‘ruis’ op de lijn die wordt veroorzaakt door mijn eigen gevoel. Mijn gevoel is eigenlijk altijd leidend geweest in m’n hele leven. Vanaf 2017 kwam daar een verandering in doordat ik God leerde kennen. Alleen mijn gevoel loslaten en Zijn leiding volgen is tot op de dag van vandaag nog een leerproces.

Mijn comfortzone was veilig

Ik heb eigenlijk altijd vertrouwd op mijn eigen gevoel en mijn eigen vlees. Ik kon het allemaal zelf wel en ik had niemand nodig. Het lukte me prima. Alleen dat was een leugen waarin ik zelf in was gaan geloven, want eigenlijk lukte het niet. Ik bleef steeds op een bepaald punt hangen en dan zakte ik weer terug. Hierdoor raakte ik vaak in de knoop met mezelf. Ik deed maar wat en hoopte dat het goed was.

Daardoor bleef ik ook vaak in mijn comfortzone zitten, want dat was zogenaamd veilig. Alles daarbuiten was maar eng en te spannend. Hierdoor ontdekte ik eigenlijk niet wie ik nu echt was, want hoe ontdek je dat? Door juist dingen uit te proberen en te gaan doen. Ik werd eigenlijk klein gehouden, zonder dat ik het door had.

Zijn plan is allang bekend

De afgelopen periode heb ik God veel opgezocht en gevraagd om openbaring. Openbaring over de keuzes die ik mocht gaan maken. Er wordt vaak gezegd: we kunnen niet in een glazen bol kijken en voorspellen hoe het gaat zijn als je die bepaalde keuze maakt. Nee, wij kunnen dat niet (gelukkig maar), maar God kan dat wel. Hij weet het namelijk al. Hij heeft een plan voor je lezen die al bekend is voordat je geboren werd. Dus voor Hem is niks een verrassing.

Ik hoor wel eens mensen zeggen: “Ik probeer te horen wat Gods plan voor mijn leven is.” Maar vanaf het moment dat je geboren bent wandel je al in Zijn plan. Ja, je zal wel eens de andere kant oplopen dan dat God eigenlijk voor ogen had, maar Hij zal je steeds (liefdevol uiteraard) proberen terug te leiden naar de ‘juiste’ weg.

Vraag het aan God

Zoek, en je gaat het vinden. Klop, en er zal worden opengedaan. (Matteüs 7:7) Dat is wat ik enorm heb mogen ervaren de afgelopen periode. Ik wist het antwoord niet, ik wist niet welke keuze ik moest maken. Keuzes maken heb ik altijd heel erg lastig gevonden. Maar dit keer hoefde ik het niet alleen te doen. Ik vroeg het aan God en Hij luisterde naar mij, maar soms zijn we zelf te ongeduldig (of eigenwijs) om naar Hem te luisteren en te wachten op Zijn antwoord.

En hoe weet je wat het antwoord is? Want ja, er komt geen Whatsappje binnen die luid en duidelijk een antwoord geeft. Ik hoorde God door bepaalde mensen spreken. Ik ervaarde op dat moment dat het God was die wat tegen mij zei. Ook ervaar ik het door een bepaalde soort rust die over me heen kwam.

Angst gebruikte ik als een excuus

Daarnaast probeer ik ook super eerlijk naar mezelf toe zijn en mezelf de volgende vraag te stellen: “Wat is de echte reden waarom ik voor keuze A of B zou gaan?” Want vaak kan ook daar je antwoord liggen. In mijn geval speelde angst een enorme rol om een bepaalde keuze uit de weg te gaan. Alleen angst komt niet van God en ik ben dat gaan onderzoeken voor mezelf. Ik ontdekte dat ik soms angst als een excuus gebruik om in mijn veilige comfortzone te blijven zitten.

Jaren geleden gebruikte ik angst om dingen uit de weg te gaan of om de aandacht te krijgen en zielig gevonden te worden. Ik voelde me een slachtoffer. Gelukkig is dat niet meer zo en zie ik dat anders, alleen mijn gevoel (vlees) mag nog verder leren om niet meer leidend te zijn in mijn leven. Want dat zorgt bij mij voor beperkingen en dat is niet wat ik wil.

Een last viel van mijn schouders

Dus ja, ik heb keuzes gemaakt en een last viel van mijn schouders. Sommige keuzes had ik vanuit mijn gevoel anders gemaakt, maar ik voel er rust bij en ik geloof dat God met een reden mij deze weg in laat gaan. Het gaat sowieso goed komen, want Hij is met mij en dit zal niet zonder reden zijn. Het is gaaf om zo te mogen leren en groeien. Als ik jaren geleden deze keuzes had moeten maken, dan was ik een hele andere weg ingeslagen, maar dat had me niet meer rust gegeven. Integendeel.

Laat je niet beperken door je gevoel

Soms zeggen mensen tegen mij: “Volg je gevoel.” Dat is mijn situatie niet zo handig, want als ik dat had gedaan, dan had ik bepaalde keuzes gemaakt die niet goed waren geweest voor mijn eigen rust of ontwikkeling. Dus ik volg niet meer mijn gevoel, maar de Heilige Geest.

Samen met God uit mijn comfortzone stappen is soms enorm spannend en geeft wel eens innerlijke weerstand, maar er gebeuren ook toffe dingen die ik niet voor mogelijk had kunnen houden. Cadeautjes die op mijn pad zijn gekomen. Dus laat je niet beperken door je gevoel, maar ontdek wat God voor ogen heeft voor jou. Klop, en er zal worden opengedaan.

Blogs

God vangt mijn tranen op

Leestijd: 6 minuten

Geloof hebben en geloof blijven houden. Behoorlijk uitdagend in deze tijden, al zeg ik het zelf. Als je denkt in wat rustiger vaarwater te zitten, dan komt er weer iets de hoek omzeilen wat alles weer onder je voeten probeert vandaan te slaan. Herkenbaar?

Tranen van verdriet

Op dit moment schrijf ik deze blog met tranen in m’n ogen. Tranen van verdriet en het niet kunnen begrijpen waar het allemaal naartoe gaat. In wat voor wereld zijn wij terechtgekomen? De gekste dingen gebeuren: kosten die de pan uit rijzen, energiemaatschappijen die failliet gaan en jij als consument wordt dan doorgeschoven naar een andere energieleverancier met tarieven die nog hoger liggen en dan nog niet te spreken over Corona.

Hoe dan? Denk ik dan. Hoe blijf je dan nog in geloof staan voor voorziening, zodat je je vaste lasten nog steeds kan blijven betalen en je nog geld overhoud om te eten? Hoe houd je de angst en zorgen buiten de deur?

Aardse afleidingen

Het is steeds je blik gericht blijven houden op God. Blijven lezen en luisteren naar Zijn waarheid. Wat in het aardse niet zichtbaar is, betekent niet dat het in het geestelijke niet haalbaar is! Maar ik ben ook heel eerlijk, je wordt zo snel afgeleid door het aardse. Omdat je mailtjes binnen krijgt met hogere kosten. Omdat er rekeningen op je mat vallen die betaald moeten worden en wanneer je het nieuws aanzet, wordt je overspoeld met negativiteit.

Dat is wat je ziet, daar wordt je door meegenomen en dat zorgt voor afleiding. Als ik niet oplet, dan zit ik allerlei artikelen online te lezen en wordt ik meegezogen in de aardse onrust en angst. Ook ervaar ik veel aardse afleidingen als ik me voorgenomen heb om een stukje bijbels onderwijs te gaan luisteren. Zelfs met het schrijven van een blog word ik aan alle kanten afgeleid door kleine of grote dingen, zodat ik die blog maar niet ga schrijven.

De duivel heeft géén zeggenschap

Maar gelukkig heeft de duivel géén zeggenschap in ons leven. Gelukkig hebben wij een eigen wil en kunnen we eigen keuzes maken. De duivel probeert je wel te overtuigen dat hij grip heeft in jouw leven en dat je vast zit. Maar dat zijn allemaal leugens. De duivel is heel geniepig. Hij schreeuwt niet, maar plant kleine zaadjes in je gedachten. Die zaadjes worden groter doordat wij die zaadjes aandacht beginnen te geven en voordat je het weet begin je te geloven dat de duivel regeert in je leven.

Het blijft iedere dag, in ieder situatie weer die keuze voor God blijven maken. Het is niet zo dat wanneer je eenmaal voor God gekozen hebt en gezegd heb dat je in God gelooft dat het daar dan stopt. Integendeel, dan begint het pas!

Wijs twijfels de deur

Iedere dag groeit mijn geloof steeds meer en meer. En nee, niet omdat het aardse dat bevestigd. Integendeel. Als ik daar naar luister en kijk, dan kan ik net zo goed stoppen. Nee, mijn geloof groeit, omdat ik steeds weer besluit om Zijn waarheid op te zoeken en daarop te gaan mediteren.

Ik ben de kop en niet de staart. Ik ga uitsluitend omhoog en niet omlaag!

Gelukkig hebben we een boek vol waarheden en bemoedigingen. Gelukkig hebben we een liefdevolle Vader die voor ons zorgt en ons beschermt. Daar mogen we in blijven geloven en vertrouwen. De twijfels mogen we deur wijzen, want die komen van de duivel die ons weg wil houden van God.

Laat je niet intimideren

We mogen autoriteit daarin nemen en zeggen tegen de duivel: ‘En nu opzouten uit mijn huis.’ Hij is namelijk een indringer die zonder uitnodiging jouw huis binnenkomt en zich overal mee gaat bemoeien. Het interesseert hem niet wat hij allemaal kapot maakt, want hij is er alleen om te stelen, te roven en te vernietigen. Dat jij gebroken wordt, maakt niet uit.

Maar wij hebben een God die groter en machtiger is en Zijn Heilige Geest leeft in jou! Ik moet mezelf dat ook steeds blijven herinneren. Soms maak ik me automatisch klein en laat ik me intimideren door de omstandigheden. Terwijl de duivel gewoon een lafaard is en wanneer jij de naam Jezus uitspreekt rennen ze snel weg.

Wij moeten ons niet laten intimideren door de vijand. Hij zou zich juist geïntimideerd moeten voelen door jou! Hij moet denken ‘Ah nee, daar heb je haar weer!’

Die houding moet groeien en gun jezelf ook die tijd en ruimte daarin. Ik merk dat ik zeker de momenten heb dat ik ervan baal en verdrietig ben. Maar ik zie wel een verschil tussen nu en een paar maanden geleden. Ik blijf er niet meer lang in hangen. Ik doorzie nu veel sneller wat er gebeurt en ik ga dan op Gods beloften staan. Ik stuur de vijand weg in de naam van Jezus. Want hij heeft geen recht in mijn leven. De enige die mag heersen in mijn leven is Jezus.

Wees het licht voor de mensen om je heen

Waar het allemaal heen gaat? Geen idee. Ergens wil ik het ook niet weten. God weet het wel en Hij baant een weg door de wildernis voor ons. Dat hoeven wij niet uit eigen kracht te doen. Wat wij mogen doen is onszelf laten voeden met Zijn woord en beloften, zodat we steeds weer de keuze maken om dat te laten regeren in ons leven.

En laten we het licht zijn voor de mensen om ons heen die struggelen en hulp kunnen gebruiken. Want Jezus is nog niet terug en ik denk persoonlijk dat Hij niks liever zou willen dat er nog meer mensen tot geloof komen voordat Hij terugkomt. Er is zo veel angst en zorgen bij mensen en wij kunnen laten zien dat Jezus in je leven zo’n groot verschil maakt!

Daar kan ik van getuigen! Want als ik Jezus niet had gekend, dan weet ik echt niet waar ik nu had gestaan. Het zal in ieder geval vast geen leuke ‘plek’ zijn geweest. Want ik zag altijd het glas half leeg en ik liet me leiden door negativiteit, angst en zorgen. Ik ben blij dat deze dingen steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. Is het uitdagend? Ja, maar God geeft me de kracht, energie en moed. Elke dag weer! Gelukkig is Hij elke seconde van mijn leven aanwezig en vangt Hij de tranen op als ik verdrietig ben.

Blogs

Vertel je gevoel wat je gelooft

Leestijd: 5 minuten

Vertel je geloof niet wat je voelt, maar vertel je gevoel wat je gelooft. Oef! Dat klinkt bijna als een onmogelijke missie. Hoe vertel je je gevoel wat je gelooft, als je ondertussen pijn in je lichaam voelt? Hoe kun je nog geloven in herstel als je al meerdere keren ervoor gebeden hebt, er tegen gesproken hebt, maar de pijn zit er nog steeds? Hoe dan?

Groeiend geloof

Die vraag is de laatste weken vaak door mijn hoofd heen gegaan. Soms kon ik er zo over blijven malen dat het een spaghetti brij werd en ik verstrikt raakte in m’n eigen gedachten. Ik lees veel over genezing en bevrijding, zowel in boeken van diverse schrijvers als in de bijbel. Ik ervaar dat mijn geloof in genezing enorm gegroeid is de afgelopen periode. Het is zo tof om te lezen dat genezing er voor iedereen is. Voor jou en voor mij. Nergens ben ik nog tegengekomen in de bijbel dat Jezus tegen een zieke zei: “Nee sorry, genezing is niet voor jou. Jij moet er nog van leren, dus je moet er maar mee leren dealen.” Dat staat nergens!

Fantoompijnen

Ik hoor je nu al denken: ok, maar als God iedereen wil en kan genezen, waarom zijn er nog steeds mensen ziek dan? Dat is precies de vraag die ook wel eens door mijn hoofd ging, maar weet je? Ik heb het antwoord ook niet. Ja, ik weet dat ziekte nu eenmaal in deze wereld rond gaat en dat de duivel er alles aan doet om te stelen, roven en te vernietigen. Zodra de vijand een achterdeurtje vind dan gaat hij meteen aan de haal met allerlei kwaaltjes en pijntjes.

Ik noem het daarom vaak ook gewoon fantoompijnen of fantoomkwalen, want de duivel liegt en bedriegt. Dus de dingen die hij me doet geloven zijn gewoon leugens. Mijn lichaam denkt dat het er is, maar eigenlijk is het een grote leugen. Nu zeg ik niet dat jij (of ik) ons aanstellen als we pijn voelen of dat wat we voelen onzin is. Integendeel! Ons lichaam denkt dat het er is en wat we voelen, is op dat moment ‘echt’.

Op dit soort momenten vind ik het dus enorm uitdagend om dan mijn gevoel te vertellen wat ik geloof. Het voelt soms als een gevecht. Ik voel pijn, ik vertel wat ik geloof en ondertussen merk ik geen verandering. Ik heb momenten gehad van frustratie, machteloosheid en boosheid. Ik heb meerdere keren op het punt gestaan om me erbij neer te leggen en het op te geven. Maar dat is juist exact wat de duivel wilt: dat je opgeeft!

Genezing werkt voor iedere persoon anders

Het is een keuze maken om toch te blijven geloven en jezelf de ruimte en tijd te geven om te groeien en te ontwikkelen hierin. Ik geloof dat genezing ook voor iedere persoon anders werkt. De één heeft alleen geloof nodig en geneest. De ander heeft bevrijding nodig en wordt dan ook genezen. De ander moet leren om eerst te handelen in geloof en geneest dan. Ook in de bijbel lees je veel verschillende verhalen. Jezus genas niet iedereen op dezelfde manier, maar Hij genas wel iedereen!

Daarom heb ik voor mezelf het wilsbesluit gemaakt dat ik geloof dat God mij kan en wil genezen. Wanneer dit uitblijft dan blijf ik ontdekken naar wat God hierover te zeggen heeft. Ik weet voor mezelf dat ziekte een hele belangrijke rol in mijn leven heeft gekregen. Mijn hele identiteit hing aan mijn ziekte. Ik moet hier volledig van loskomen, anders blijf ik achterdeurtjes openzetten voor de vijand en je kan beter de deuren dichthouden, dan proberen de duivel uit je ‘huis’ te krijgen.

Twijfel en onzekerheid

Als ik genezing over mezelf uitspreek, voor iemand bid of de ziekte weg spreek dan ervaar ik bij mezelf enige twijfel en onzekerheid als ik heel eerlijk ben. Ik ben dan toch ergens bang dat het toch niet gaat werken, maar ik ben ook bang voor boosheid en dominantie. Ondanks dat ik weet en geloof dat de duivel niks voorstelt, bekruipt me dan toch stiekem de angst dat de duivel in de vorm van boosheid gaat manifesteren bij iemand en dat wil ik juist voorkomen en uit de weg gaan. Daardoor ga ik onbewust toch een beetje op mijn tenen lopen in plaats van dat ik de volledige autoriteit pak.

Dat laatste is iets wat altijd al een rol in mijn leven heeft gespeeld. Ik heb jarenlang op mijn tenen gelopen en mezelf anders voor gedaan om geliefd en geaccepteerd te worden door een ander en vooral om boosheid te voorkomen. Ik kreeg heel veel stress als iemand dominant was of boos werd. Als kind plaste ik dan vaak in m’n broek.

Angsten vormen een blokkade

Zolang die angsten er bij mij zitten, dan vormen ze een blokkade. Want angst komt niet van God, maar van de vijand. Dus ik geef op dat moment nog steeds te veel ruimte aan de vijand. God heeft mij laten zien dat ik verder mag groeien in mijn autoriteit en daar mag ik mezelf de tijd en ruimte in gunnen. Alleen ik ben soms wat ongeduldig en wil dan sneller, maar dit is een diepe wortel wat al jarenlang heeft kunnen groeien en die trek je er niet even uit.

In de tussentijd blijf ik bidden voor genezing en ziekte weg spreken, want niet alleen door het onderwijs maar ook door het gewoon te gaan doen, ga ik groeien. En misschien volgen er nog frustratiemomenten, maar ik weet dat ik het samen met God mag doen en als ik Hem om wijsheid of hulp vraag dan ontvang ik deze ook.

Daar is deze blog het resultaat van. Dit is Zijn antwoord toen ik aan Hem vroeg: waarom blokkeert de genezing bij mezelf en bij anderen als ik voor hen bid?

Wow, wat hebben we toch een fijne en liefdevolle Vader!

Blogs

Stap uit in geloof!

Leestijd: 5 minuten

Doen wat de Heilige Geest je ingeeft, ook wel uitstappen in geloof genoemd, veroorzaakt bij mij vaak een vorm van kortsluiting. Want hoe kan ik uitstappen in geloof als ik me niet goed voel? Of wat als ik uitstap in geloof, maar er gebeurt niks? Allerlei gedachten gaan door m’n hoofd en dat veroorzaakt een drempel die steeds hoger en hoger wordt. Waardoor ik uiteindelijk niet uitstap in geloof, maar gewoon blijf (af)wachten.

God doet het werk wel

Ik hoor vaak mensen zeggen: ‘God doet het werk wel en ik zie wel wat er gebeurt.’ OF ‘Als ik het op mijn hart heb dan stap ik uit, anders niet.’ Ja, het klopt dat je niet hoeft te zwoegen en dat we het niet helemaal zelf hoeven te doen. En ja, God legt dingen op je hart waarbij je weet dat je iets mag doen. Maar wij mogen ook uit eigen initiatief uitstappen in geloof. We hoeven niet passief te zijn, maar mogen ook actief in beweging komen samen met God. Dus niet vanuit eigen kracht, maar vanuit Zijn kracht. Wij zijn het lichaam en Jezus is het hoofd. Als wij als lichaam niks doen, dan heeft Jezus een verlamd lichaam dat niks doet. Het is een samenspel, een samenwerking, met andere woorden een relatie die je samen met Jezus hebt.

Dat is niet voor mij weggelegd

Ondanks dat ik dit geloof en dit nu opschrijf, vind ik het zelf nog best spannend en is die drempel niet ineens verdwenen. Maar ik merk wel dat de afgelopen periode het vuur steeds groter en groter is geworden. Er is iets in mij aangegaan dat in beweging wil gaan komen. Ik weet nog dat ik een paar maanden geleden tegen een vriendin zei dat hardop bidden voor genezing niet voor mij was weggelegd. Zij kan dit wel en doet het ook gewoon, maar ik zag alleen maar angst en probeerde mezelf ervan te overtuigen dat ik wellicht andere kwaliteiten heb.

Nu heeft ieder zijn eigen talenten en kwaliteiten, maar we hebben ook allemaal de gaven van Jezus ontvangen. Wanneer angst jou tegenhoudt, dan is het niet omdat God jou die gave niet heeft gegeven, want angst komt niet van God. Angst komt van de vijand die jou probeert te weerhouden om die gave (verder) te ontwikkelen, want blijkbaar is hij bang dat jij daar vele mensen tot zegen gaat zijn.

Dus jou ervan overtuigen dat dit niet voor jou is, is natuurlijk dé manier om jou weg te houden van God. De vijand zal allerlei afleidingen en barrières bedenken, maar het is aan jou wat je ermee gaat doen. Blijf je in de overtuiging hangen dat dit niet voor jou is weggelegd of ga je Gods waarheid leren kennen en ontdekken dat het juist wél voor jou is weggelegd?

Overtuigingen snel voor waarheid aangenomen

De afgelopen tijd ben ik veel bezig met Bijbels onderwijs. Want ook daar had ik een overtuiging liggen die niet van God kwam: Begrijpend lezen is niet mijn sterkste kant geweest, dus ik zal de Bijbel toch wel niet begrijpen. Ook deze overtuiging is niet bemoedigend of opbouwend. Integendeel! Ook deze overtuiging probeerde mij weg te houden van dé waarheid.

Ik vind het soms bizar hoe makkelijk en onbewust je overtuigingen kan aannemen als acceptabel, zonder je er heel erg bewust van te zijn dat dit niet van God komt, maar van iemand die je juist ergens ver vandaan probeert te houden. Als ik voor mezelf spreek dan heb ik veel overtuigingen erg snel voor waarheid aangenomen en ben ik daar ook naar gaan handelen. Daardoor bleef ik lauw in mijn geloof en kreeg ik een passievere houding.

Wees waakzaam en alert

Wees waakzaam en alert voor de overtuigingen die op je afgevuurd worden en word bewust van de overtuigingen die je door de jaren heen voor waarheid hebt aangenomen. Durf jij uit te stappen in geloof? Zo niet, welk gevoel houdt je tegen? Angst, onrust, onzekerheid of iets anders? Weet dat deze negatieve gevoelens niet van God komen. Welke overtuiging(en) ligt/liggen hieronder? Denk je bijvoorbeeld dat je het niet kan of ben je bang om teleurgesteld te worden?

Weet dat je een keuze hebt om die overtuigingen aan God te geven en deze te gaan vervangen door Gods overtuigingen en niet door die van de vijand. Laat Gods waarheid door jou heen stromen door in Zijn woord te duiken. Luister wat Hij over jouw leven uitspreekt. Alles wat in de bijbel staat is voor jou.

Waar kies jij voor?

Door mezelf onder te dompelen in Gods waarheid, ervaar ik dat mijn angst steeds meer en meer plaats gaat maken voor mijn verlangens en passies. Ik wil niet langer meer (af)wachten, ik wil uitstappen in geloof, anderen genezen en bevrijden, over God en Jezus vertellen en het licht zijn in de wereld. Ja, het is spannend, maar het is ook een groot avontuur dat ik met beide handen wil aangrijpen. Ik zeg ‘ja!’ tegen God en ‘nee!’ tegen de vijand.

Jij en ik hebben een keuze. En nee, het is niet altijd makkelijk en soms super, super spannend. Maar God is erbij en we hoeven het niet alleen te doen. Hij gaat met ons mee en Hij beschermt en helpt ons. Maar ik kies ervoor dat ik wil wandelen in Gods plan en in Zijn waarheid. Alles wat het tegenovergestelde zegt of laat voelen is een leugen en een overtuiging die ik niet meer laten heersen in mijn leven. Waar kies jij voor? Vergeet de broers en zussen om je heen niet die jou een zetje in de goede richting kunnen geven en je kunnen aanmoedigen als je het even spannend vindt. We hoeven het niet alleen te doen 🙂

Blogs

Waar ben jij als licht?

Leestijd: 5 minuten

Ik word steeds verdrietiger van bepaalde Social Media berichten. Steeds meer en meer worden er (ongezouten) meningen verspreid over Corona, de regering, de maatregelen, etc. Ik begrijp dat iedereen een bepaalde mening heeft en dat niet iedereen hetzelfde denkt, maar is dat hetgeen wat we nu moeten verspreiden op Social Media? Is er niet genoeg onrust, angst en verdrukking in de wereld? Moeten wij als christenen daar nog een schepje bovenop doen? Waar ben jij als licht in deze wereld?

Niemand weet het antwoord

Ik denk dat het wel duidelijk is dat niemand het antwoord weet en dat de wereld in de verdrukking zit. Maar moeten wij, als christenen, daar de nadruk verder op gaan leggen of mogen wij Jezus gaan laten zien aan de wereld?

In deze wereld is er geen rust meer. Overal waar je komt is er onrust in de vorm van lawaai, drukte, ziekten of angsten. Steeds meer en meer mensen hebben geen idee meer waar de wereld naartoe gaat. Wat er aan de hand is. Mensen worden angstig, sluiten zich op en durven niks meer. Mensen worden depressief, omdat ze niet meer de deur uit durven of omdat ze familie of vrienden zijn kwijtgeraakt door verdeeldheid of onbegrip.

Waar leg jij de focus op?

We kunnen ons wel blijven bezig houden met hoe de regering het doet en of dat juist is of niet, maar zijn we dan wel met de juiste focus bezig? Mensen die angstig zijn hebben geen behoefte aan (complot) theorieën of (ongezouten) meningen. Ze zijn al angstig genoeg en dit soort berichten geven alleen nog maar meer angst en onrust. Zij hebben mensen om zich heen nodig die hun kunnen leiden naar de weg van rust en hoop.

Jezus is onze hoop en Hij kan ons de rust geven die wij hier op aarde niet (meer) vinden. Hij schenkt ons namelijk Zijn Hemelse rust.

Stop met (ver)oordelen!

Laten wij als christenen stoppen met (ver)oordelen! Want op dit moment zie ik meer veroordeling voorbij komen dan hoop en geloof. Veroordeling over keuzes die gemaakt worden door de regering, maar ook door de mensen om ons heen. Wie zijn wij om te oordelen over anderen? Zullen we dat stukje maar aan God gaan geven?

Laten we ons gaan bezighouden met de mensen om ons heen: je buren, familie, vrienden of de mensen die je tegenkomt op straat. Laten we voor hen bidden en hun een luisterend bieden. Laten we mensen vertellen over Jezus en over Zijn goedheid. Laten we het licht zijn in deze wereld! Laten we ons focussen op Jezus in plaats van op onze omstandigheden.

Jezus verandert nooit

Jezus is de overwinnaar en zal ons beschermen. Hij is voor ons, in ons en om ons heen. Hij is altijd dezelfde en zal nooit veranderen. Wij mogen Jezus laten zien aan anderen en dat doen we niet door oordeel en ongezouten meningen te uiten. Dat doen we door Zijn liefde te laten zien en mensen troost en hoop te bieden. Door er te zijn voor anderen en ze de hoop en het geloof te geven dat er licht is in deze duisternis. Dat we ons als christenen niet bedrukt hoeven te voelen, ondanks onze omstandigheden. Want deze strijd is niet voor ons. Het is een geestelijke strijd die wij als mens niet kunnen winnen. Maar gelukkig heeft Jezus deze al overwonnen en vecht Hij nu nog steeds voor ons.

Leid mensen naar Jezus en niet naar angst

Wij mogen als christenen gaan opstaan in Zijn kracht en mensen gaan leiden naar Jezus in plaats van mensen verder te leiden naar angst. Want dat is wat de meesten nu doen en dat maakt me enorm verdrietig. Dan vraag ik me af: Waar ben jij als licht? Waar is Jezus?

Nu denk je misschien: Alsof dat zo makkelijk is? Moet je mijn situatie eens zien?
Je hoort me ook niet zeggen dat het makkelijk is. Dat is het ook niet. Maar één ding dat ik voor mezelf heb ontdekt, is dat geloven ook niet makkelijk is.

Dacht je dat de discipelen in de bijbel het makkelijk hadden? Zij liepen zelfs naast Jezus en zagen Hem wonderen doen. Maar dan nog twijfelden ze en toen Jezus niet meer op aarde was, werden de discipelen vervolgd. Maar lieten zij zich toen tegenhouden om te vertellen over Jezus?

Nee! Zij stopten niet. Ze accepteerden dat ze vervolgd werden en gingen door. Ze richtten zich niet op de omstandigheden of wat anderen om hen heen zeiden, maar ze bleven gefocust op Jezus.

Ga je mee?

God kan jou altijd gebruiken, hoe je omstandigheden ook zijn, want Hij geeft jou de kracht en energie. Je hoeft niet alles op eigen kracht te doen. Maar de vraag is: Wil je andere keuzes maken? Wil je het licht zijn in deze wereld voor anderen? Wil je je oordeel en mening los gaan laten en deze aan God geven, zodat je focus niet meer op de omstandigheden komt te liggen, maar op Jezus?

Op wat of wie ga jij de focus leggen? Het is namelijk een keuze die je hierin maakt. We kunnen ervoor kiezen om onszelf helemaal mee te laten nemen door alles om ons heen. Dat is voor je gevoel ook het makkelijkste. Maar je kan er ook voor kiezen om in plaats van los te gaan met complottheorieën, helemaal los te gaan in de bijbel en daar lekker uit te gaan lezen.

De wereld heeft licht nodig in deze duisternis. Het licht gaan we niet vinden in het aardse, maar wel in Jezus. Jezus leeft in ons en wij mogen zijn licht laten zien. Ga je mee?

Blogs

Welk cijfer geef jij jezelf?

Leestijd: 7 minuten

Wat we vaak niet door hebben is hoeveel we onszelf eigenlijk veroordelen. Ik ben me daar nooit echt bewust van geweest, totdat ik erop gewezen werd en ik er steeds bewuster van werd. Hoe vaak dacht ik wel niet: ‘Dat lukt me toch niet’ of ‘Wat ben ik toch stom geweest. Had ik maar…’ Door deze dingen over mezelf te denken heb ik mezelf een hele hoop ontnomen de afgelopen jaren. Meer dan dat ik beseft heb. Ik geef mezelf, veelal onbewust, als cijfer een 6. Terwijl God het omgekeerde ziet en mij als een 9 ziet. Alleen waarom ik zie alleen die 6 en geen 9?

Wat heeft het voor zin?

De afgelopen jaren ben ik veel bezig geweest met mezelf te ontwikkelen en te ontdekken wie ik ben. Ik ben door heel diepe dalen gegaan, maar ik ben daar weer sterker uit gekomen. Op het moment zelf heb ik er vaak over gedacht om het op te geven, maar God tilde me iedere keer weer op als ik zelf niet meer verder kon. Soms wilde ik ook gewoon niet meer verder in mijn proces, want het kostte me zoveel energie om door te gaan. Ik dacht: Wat heeft het voor zin? Het gaat toch niet werken voor mij.

Maar dat zijn allemaal leugens. Daar ben ik me bewust van. Dat is niet Gods waarheid, dat is wat de vijand mij wil doen geloven. Zodra ik ergens in wandel om te herstellen of te groeien, dan volgt er weer een geestelijke strijd. Leugenachtige gedachten die binnenkomen, die mij proberen te weerhouden om door te gaan.

Heel subtiel komen er afleidingen

Gelukkig is God sterker dan de leugens en Hij vindt altijd weer een weg in mij om het vuurtje van doorzetten weer aan te wakkeren. Dat kan door een mooie tekst zijn, door een boek dat ik op het juiste moment lees of door een online bijbelstudie die ik bekijk. God spreekt namelijk tot jou op een manier die bij jou past.

Het besef dat ik het niet zonder Hem kan en ook niet wil, wordt steeds groter. Maar ik ben ook eerlijk om te zeggen dat ik die dingen soms laat versloffen. Ik weet dat bijvoorbeeld Gods Woord lezen goed voor mij is, maar heel subtiel volgen er andere afleidingen op mijn pad en na verloop van tijd merk ik ineens op dat ik in een negatieve spiraal van denken terecht ben gekomen.

Zie jij een 6 of een 9?

Onlangs werd de volgende vraag gesteld: ‘Zie jij jezelf als een 6 of een 9?’ Afhankelijk van hoe je naar het cijfer kijkt, zie je een 6 of een 9. Beide interpretaties kloppen. Ik was ervan overtuigd dat ik mezelf nu wel als een 9 zou zien. Alleen toen ik heel eerlijk naar mezelf ging kijken kwam ik daar toch op terug. Want hoe vaak heb ik niet het idee dat ik faal en vind ik mezelf een loser? Als je jezelf als een 9 zou zien dan zou je jezelf toch geen loser noemen?

Ik vind het een enorme uitdaging om mezelf te zien zoals God mij ziet en mezelf een 9 te geven. In ons aardse denken vinden we overal iets van en zijn we, zonder dat we het altijd bewust door hebben, constant bezig met het scannen van onszelf en kunnen we daar hele analyses van gaan maken. Is hetgeen wat ik gedaan heb wel het juiste? Had ik dat niet anders moeten aanpakken? Hoe kan ik ervoor zorgen dat het wel succesvol wordt? Ik had hele andere keuzes moeten maken in het verleden. En ga zo maar door.

Hierdoor kunnen we zo verstrikt raken in onze zelfanalyses dat we vergeten omhoog te kijken, naar God. We blijven hangen in de had-ik-dit-maar-anders-gedaan-houding en zijn daardoor enorm op onszelf gericht. Genade is ver te zoeken en we zijn erg hard voor onszelf.

Stop met jezelf willen bewijzen

Vanuit mijn eigen ervaring kan ik je vertellen dat die houding me totaal niks gebracht heeft. Integendeel: ik verkramp en daardoor komt er juist niks meer uit mijn handen. Ik raak leeg, uitgeput en raak steeds meer verstrikt in het negatief denken. Ook voel ik de spanning in mijn lichaam steeds verder toenemen en daardoor ervaar ik meer pijnklachten. Herkenbaar?

Wij mogen leren om onszelf te zien zoals God ons ziet. Wij hoeven onszelf niet te bewijzen. Voor onszelf niet, maar ook voor Hem niet. Dus daar mogen wij ook stoppen. Op het moment dat we onszelf als een zesje blijven zien dan ontnemen we onszelf ook een hele hoop. Want doordat je denkt dat je iets toch niet kan, is de kans groot dat je uitdagingen en kansen uit de weg gaat. Of dat je er verkrampt in gaat, waardoor je krijgt wat je al dacht te ontvangen.

Zet je excuses aan de kant

Wij zitten vaak onze eigen dromen en passies in de weg. We willen, vaak uit onwetendheid, de schuld buiten onszelf leggen: God luistert niet naar mij. Mijn omgeving steunt mij niet en daarom… Mijn man denkt hier anders over, dus… Ik kan het toch niet.

Allemaal belemmerende gedachten die jou ervan kunnen weerhouden om je droom of passie achterna te gaan. Alleen, en dit bedoel ik niet vervelend, dit is een vorm van een excuus. Geloof mij, ik heb ook zat excuses hoor! Dus je bent zeker niet de enige hierin.

Maar wij mogen deze excuses aan de kant gaan zetten. God luistert wel naar ons, maar hoe kunnen wij Zijn gunst ontvangen als wij ervan overtuigd zijn dat het wij niet waard zijn om het te ontvangen? Dat zou hetzelfde zijn als dat iemand jou een cadeautje geeft en dat jij dan zegt: ‘Nee sorry, ik kan dat niet aannemen’, en het cadeautje vervolgens afhoudt. Dan kun je achteraf wel zeggen dat diegene jou nooit een cadeautje heeft gegeven, maar als jij het steeds weer afhoudt dan heb je nooit het cadeautje ontvangen, maar diegene heeft wel geprobeerd om het aan jou te geven.

Wil jij gaan ontvangen?

En ja, jouw omgeving kan er ook iets anders van vinden en denken, maar is dat dé waarheid? Jij mag vallen en weer opstaan. Jij mag jouw eigen pad bewandelen en ontdekken wie jij bent. Jij hoeft je niet aan te passen aan de meningen van anderen. Maar als jij jezelf als een zesje ziet dan blijf je twijfelen aan jezelf, wil je niet falen en daardoor ben je sneller geneigd om te gaan varen op de meningen van anderen.

Ik ben hier ook nog steeds lerende in, maar jij en ik zijn het allebei waard om onze dromen en passies na te gaan jagen. Dit hoeft niet perfect en dat mag met vallen en opstaan gaan. God heeft deze in je hart gelegd en Hij zou niks liever willen dan jou helpen hierin. Dus stop met het maken van excuses en ga stapjes zetten samen met Hem. Wij hoeven het niet alleen te doen.

Laten we het cijfer 6 andersom gaan leren zien. God heeft zoveel voor ons klaar liggen, maar ben jij er klaar voor om het te gaan ontvangen? Is het makkelijk? Nee. Onmogelijk? Zeker niet! Gun jezelf de tijd en ruimte hierin en vraag hulp als je dat nodig hebt. Jij bent het waard!

Vragen om te overdenken

Zie jij jezelf als een 6 of een 9? Noem eens voorbeelden waaruit dat blijkt.
Zou je wat willen veranderen aan dat cijfer? Waarom wel of niet?
Welke overtuigingen heb jij over jezelf?
Welke excuses gebruik jij om jezelf dingen te ontnemen?

Excuses gebruiken om jezelf dingen te ontnemen is absoluut niet iets wat je expres doet. Dit kan vanuit pijn zijn ontstaan of doordat je onbewust verstrikt bent geraakt in je denken. Ik geloof dat de vijand daar een grote rol in speelt, maar ook je verleden waar je daarin hebt meegemaakt of gemist hebt. Maar God haakt niet af wanneer wij willen afhaken. God wil je helpen in jouw proces, maar het is aan ons om die stap te zetten. Hij dwingt namelijk niet, omdat wij een eigen wil hebben gekregen. Durf jij Hem te betrekken en te gaan ontvangen?

Ik wil graag hulp hierbij, want ik weet niet waar ik moet beginnen.

Blogs

Navigeren vanuit rust in plaats van uit frustratie

Leestijd: 6 minuten

Moet ik nou linksaf, rechtsaf, rechtdoor of omkeren? Het gebeurt me weleens dat de GPS wegvalt op mijn telefoon waardoor mijn Google Maps alle kanten op draait, omdat hij niet meer weet waar hij is. Ik weet dan ook niet meer waar ik heen moet navigeren. Zo nu en dan lijkt mijn hoofd precies op die op die doorgedraaide Google Maps. Het gaat alle kanten op en ik heb even geen idee waar ik heen moet navigeren, welke beslissingen ik moet nemen en hoe ik verder moet.

Tegen de stroom in zwemmen

Wanneer dit gebeurt in mijn hoofd dan probeer ik door te worstelen en verder te gaan, maar het voelt alsof ik aan alle kanten word tegengewerkt of niet verder kom. Het lijkt alsof ik tegen de stroom in aan het zwemmen ben. Ik word gefrustreerd en boos. Dit reageer ik op mezelf af en op mijn omgeving. Daardoor gaan de dingen juist mis. Ik stoot weer ergens tegenaan of laat wat uit mijn handen vallen, waardoor ik nog bozer word.

Ik kom op zo’n moment verstrikt te zitten in mijn eigen boosheid en frustratie. Ik ga vechten tegen mezelf en alles om me heen, omdat niks lijkt mee te werken. Maar tegen de stroom in zwemmen is enorm vermoeiend, dus dat begin ik dan ook te merken aan mijn lichaam. Het wil rust en ik wil door. Want als ik stil ga staan dan gebeurt er al helemaal niks en dat voelt als falen.

Bewijzen dat ik het wel kan

Ik vind het gevoel van falen één van de pijnlijkste gevoelens om te ervaren. Het maakt me enorm verdrietig en klein. Als ik het gevoel heb dat ik faal, dan voel ik me ook onzeker en niet goed genoeg, waardoor ik mezelf nog kleiner maak. Om dat gevoel niet te hebben ga ik mezelf en mijn omgeving proberen te bewijzen dat ik het wel kan. Dat ik een doorzetter ben en niet opgeef.

Doorzetten is niet iets verkeerds, maar de intentie waarmee ik het doe kan wel verkeerd uitpakken. Als ik het doe om mezelf te overschreeuwen en ik daardoor mijn eigen grenzen overschrijd, dan heeft dat lichamelijke consequenties. Want dan ga ik mezelf voorbij en blijf ik maar doorworstelen.

Worstelen is niet helpend, maar ik verdrink daar geleidelijk in en heb het dan pas later door. Het zorgt ervoor dat ik het overzicht kwijt begin te raken en geen idee meer heb wat ik nu aan het doen ben. Dat maakt me nog gefrustreerder en haalt me nog verder naar beneden.

Opnieuw opstarten

Om mijn Google Maps weer goed te krijgen moet ik de telefoon opnieuw opstarten en dan werkt het weer. Soms moeten wij ook even uit en stilstaan. Stoppen met zwemmen en onszelf mee laten nemen met de stroom. Even uit de situatie(s) stappen en er met een afstand naar kijken. Wanneer je dat doet, dan zie je zoveel meer. Als we er middenin in blijven zitten, dan blijven we maar rondjes draaien, omdat onze interne GPS geen idee meer heeft waar we zijn.

Ook lukt het God niet om jou te bereiken en jou te sturen waar je heen mag gaan. Want door alle frustratie en boosheid sluit je jezelf af voor Hem. Dit gebeurt heel geleidelijk en voordat je het weet is het lijntje even afgesloten. Gelukkig is het lijntje nooit doorbroken, alleen wij hebben ‘m uit frustratie dichtgeknepen terwijl we dat zelf niet door hebben gehad.

Stoppen is voelen

Wanneer ik niet meer weet waar ik heen moet dan betekent het dat ik moet even een pas op de plaats moet gaan maken en moet stoppen. Stoppen betekent wel dat ik ga voelen wat ik voel. Dat is niet altijd het leukste en vaak confronterend, maar wel het beste. Als ik namelijk blijf negeren, dan blijf ik als een doorgedraaide Google Maps navigeren en ik weet dat dat niet gaat werken. Ik word daar figuurlijk en letterlijk draaierig van. Op dat soort momenten pak ik pen en papier en ga ik alles opschrijven wat er op dat moment in mijn hoofd zit. Dat is in het breedste zin van het woord: van dingen die ik nog op een to-do lijstje heb staan, dingen waar ik mee zit tot aan beslissingen die ik moet nemen.

Wanneer ik dat gedaan heb dan ontstaat er weer overzicht en rust. Ik kan dan één voor één met de punten dealen waar ik iets mee mag doen en de andere punten kan ik parkeren. Soms baal ik enorm van mezelf dat ik er weer ingetrapt ben. Ik weet allang dat het goed is om niet door te rennen en zo nu en dan even stil te staan, maar toch overkomt het mij ook. Gevalletje van, ik ben ook maar een mens?

Wat doe jij ermee?

Wij mogen daar genadevol over blijven naar onszelf toe. We leven in een wereld waarin je heel vaak uitgedaagd wordt, waardoor er een kans bestaat dat je je toch iets te veel laat meenemen. Maar het gaat erom wat je ermee doet. Blijf je zitten waar je zit, laat je je daardoor leiden en blijf je gefrustreerd en boos? Of maak je de keuze om op een gegeven moment op te gaan staan en tegen jezelf te zeggen: ‘Ho, stop! Nu ga ik pas op de plaats maken om weer overzicht te gaan creëren.’

Het gaat er niet om hoe vaak en waarom het gebeurt. Soms gebeurt het tien keer achter elkaar en soms gaat het een heel lange tijd goed. Het is allemaal oké. Het belangrijkste is of je de keuze wil maken om uit die situatie te stappen. Wanneer je dat niet alleen kan, vraag dan hulp. We hoeven niet allemaal zelf het wiel uit te vinden. Richt je naar mensen die weten wat je doormaakt en daardoor jouw tijdelijke navigatie kunnen zijn als die van jou even niet meer werkt.

Vragen om te overdenken

Navigeer jij momenteel vanuit rust of frustratie? Waaruit blijkt dat?
Zie jij het van te voren aankomen wanneer jouw navigatie doorgedraaid lijkt te raken?
Wat helpt jou om weer in de rust te komen?

We navigeren allemaal wel eens vanuit frustratie. Wanneer dit vaker gebeurt, dan kan het zijn dat jouw navigatie de weg kwijtraakt en doordraait. Hierdoor kan je het overzicht kwijtraken, het gevoel krijgen dat je nergens grip meer op hebt en dat je geleefd wordt. Wanneer dit iets is wat structureel gebeurt of wanneer je bij jezelf ervaart dat je er maar moeilijk uitkomt, dan is het belangrijk om hier actie op te gaan ondernemen. Want vast blijven hangen in die situatie kost veel energie en onrust. Ook kan het ervoor zorgen dat je steeds vaster in je denken komt te zitten.

Ja! Ik wil graag hulp hierbij, want ik kom er zelf niet uit.