Leestijd: 6 minuten

“Wees een levende getuigenis in deze tijden.” Dat waren één van de woorden van onze senior pastor afgelopen zondag tijdens de online kerkdienst. Dit was een zondag die even anders ging dan anders. Net voor het weekend werd vanuit de overheid besloten dat samenkomen in een kerk met meer dan 100 mensen niet meer toegestaan was. Gelukkig leven we nu in een digitale wereld waar veel mogelijk is. Dus zo zat ik onder een fleece-kleed op de bank live onze kerkdienst mee te maken samen met Sven. Is toch even wennen van een paar 100 man op een zondag naar 2 man.

Twijfel en angst

Het voordeel van afgelopen zondag was dat niet alleen onze kerk online ging, maar dat heel veel kerken over de hele wereld online gingen. Dus zo kon je je de hele dag voeden met goed en Hemels voedsel. Iets wat iedereen op dit moment heel erg nodig heeft. Want overal om je heen voel je de angst. De angst om ziek te worden, de angst dat je een ander besmet, de angst dat er straks geen baan of eten meer is en de angst om überhaupt nog in het openbaar te kunnen hoesten of te niezen. Het hooikoorts seizoen komt er ook weer aan, alleen mensen om je heen twijfelen of het hooikoorts is en als je zelf niet oplet ga je zelf ook twijfelen. Twijfel en angst. Dat is wat de duivel nu aan het zaaien is bij iedereen. En door de maatregelen (die wij overigens netjes horen te respecteren) raken veel mensen ook nog geïsoleerd.

Ik merk dat ik het zelf heel moeilijk vind om niet mee te gaan in die zorgen, angst en twijfel. Ik wil niet mee doen met het hamsteren, maar daardoor ben ik wel diegene die dan steeds misgrijpt. Ik wil niet gaan twijfelen, maar ik ga me toch afvragen waarom God dit nu niet stopt. En voordat ik het weet verdrink ik in allerlei vragen en twijfels. En grijpt de angst me naar de keel.

Hoe dan?

Ik keek zo uit naar 25 april, onze trouwdag. Maar zoals het er nu uit gaat zien, moeten wij onze bruiloft weer gaan verplaatsen. Vorig jaar was dit een vrijwillige keuze van ons, vanwege onze gezondheid. Maar nu wordt het een onvrijwillige keuze. De weg naar onze bruiloft gaat al niet vanzelf, vanwege onze gezondheid, maar ik zag het wel als iets waar ik ontzettend naar uit keek. We waren bezig om de laatste puntjes op de ‘i’ te zetten en zijn halverwege met onze dansles. Nu komt alles stil te liggen. Als de datum gaat veranderen dan moeten we de nodige aanpassingen gaan maken in stickers, etc.. Gelukkig zijn de meeste leveranciers heel coulant en kunnen we zonder kosten de bruiloft doorschuiven. Dank U Jezus!

En hoe blijf je dan in Gods beloften staan in deze tijd? En hoe word je een levende getuigenis zoals onze senior pastor zei. Terwijl je zelf overspoeld wordt door twijfel en angst?

Aanklagen

Mijn eerste reactie op dit alles was: “Dit is niet eerlijk! Waarom gebeurt dit? Hoe kan de gunst van God op ons liggen, maar toch gebeurt er steeds weer wat? Hoe erg moeten we op de proef gesteld worden? Wat hebben we misdaan? Kan het nou nooit op een ‘normale’ manier gaan? Waar is deze uitdaging nou goed voor? Hebben we de afgelopen maanden niet genoeg gehad? Waarom stopt God het nu niet?”

Het maakt(e) me boos en verdrietig. Maar toen dacht ik: “Nee, dit is niet hoe ik erin wil gaan staan. Want dit is precies wat de duivel wil. Dit is niet de reactie die ik erop wil geven. Dit is de reactie die de duivel wil dat ik erop ga geven. Zodat ik ga twijfelen. Twijfelen aan Gods beloftes en twijfelen aan onszelf. Aanklagen, dat is zijn grootste truc. Maar ook zo ontzettend doorzichtig, want ik herkende het meteen.

Ik kies voor Hem!

Ik kies er daarom ook voor om God te blijven vertrouwen en te geloven. En als het even niet lukt, dan spreek ik dit ook hardop uit: “Ik wil U blijven geloven en vertrouwen, Heer! Help mij daarbij, want soms vind ik het zo moeilijk.”

De duivel kan doen wat hij wil, maar het Hemelse huwelijk gaat komen, linksom of rechtsom. Ja, ik zal het verdrietig vinden als we het moeten doorschuiven, maar uitstel is geen afstel. En ik geloof dat ons huwelijk fantastisch gaat zijn, want daar zal God voor gaan zorgen. Hij heeft een hoopvolle toekomst voor ons en Hij maakt af waar Hij aan begonnen is. Het pad naar ons huwelijk toe duurt wellicht wat langer bij ons, maar samen zijn wij sterk en door Zijn kracht blijven we doorlopen. We gaan niet bij de pakken neerzitten. Dat is niet wat Hij wil voor ons en dat is ook zeker niet wat wij willen. De enige die dat wil is de duivel en die mag wat mij betreft door het gat van de deur verdwijnen.

Zoek je rust op bij Jezus

Ik wil iedereen bemoedigen die nu in een moeilijke situatie zit. Wat je situatie ook is op dit moment, God is groter dan dat! Blijf je op Hem richten, hoe moeilijk het soms ook is. En je mag het ook uitspreken dat je het moeilijk vind. Maar het blijft jouw wilsbesluit om een keuze te maken om God te blijven vertrouwen en je blik op Hem te blijven houden. Op dit moment zal er nog meer dan anders duivelse afleiding(en) zijn. Laat je niet klein en gek maken door die duivel. Maar laat je in de rust brengen door Jezus.

Levende getuigenis?

Hoe kun je dus een levende getuigenis zijn? Door onder andere dit soort verhalen te delen. Want als jij je afzondert in je huis, wat nu heel makkelijk gaat, dan heeft de duivel je precies waar hij je hebben wilt. Geïsoleerd in angst!

Maar door middel van social media kunnen we, zonder de straat op te gaan, toch een levende getuigenis zijn voor anderen. Deze wereld heeft nu nog meer bemoedigingen nodig dan normaal. Dus laat je niet ontmoedigen en laat je zien!

Jesus is our redemption and our salvation!

Leestijd: 5 minuten

Hello world, ik ben nu even moe. Het was even wat stiller vanaf mijn kant. De verhuizing en alles rondom het huis nam toch wat meer tijd en energie in beslag dan van te voren bedacht. Dan denk je alles zo ruim gepland te hebben, en dat hadden we ook, maar leek het 2 weken voor de verhuizing een zooitje te worden. De schilder was nog niet klaar, de vloer was niet goed waardoor we een nieuwe vloer moesten laten bestellen, het leggen van de vloer nam meer tijd in beslag dan verwacht en ga zo door. De gezegde “De laatste loodjes wegen het zwaarst” kan ik echt beamen. Die 2 weken hebben me een hoop grijze haren gekost. Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en zitten we nu inmiddels 3 weken in onze nieuwe woning.

(Vakantie)huis

In het begin was het onwijs wennen. Meer ruimte en meer comfort. Dat is juist heel positief, maar het was echt wennen. Het leek alsof ik in een huis van iemand anders woonde. Zeker omdat de woonkamer nog relatief leeg is. We kwamen van 45m2 naar dit. Dan mis je ineens wat meubels of vallen de meubeltjes compleet weg in de ruimte. Ach, iets om over na te denken de komende tijd. Ik merkte namelijk dat na de verhuizing ik helemaal niet meer na wou denken. Daar was ik wel even klaar mee. Tijdens het klussen werden elke dag tientallen vragen op me afgevuurd dat ik op een gegeven moment dacht “Geen idee, doe maar iets!”.

Mountain move

Inmiddels zijn we al even in 2020. Het nieuwe jaar. In 2019 is er een hoop gebeurt. Pittige dingen, uitdagingen, maar ook veel goede dingen. Zo heb ik in 2019 mijn coaching opleiding met succes mogen afronden en mag ik officieel aan de slag als coach! Iets wat al heel lang op mijn hart lag, maar ik niet de moed had om er iets mee te gaan doen. Ik zag altijd bergen op mijn weg en ik had geen idee hoe ik die moest beklimmen. Maar gelukkig hoef ik die berg niet te beklimmen. In Jezus’ naam gaan die bergen wijken. Gisteren hadden we Vision2020 vanuit onze kerk. En de visie voor dit jaar is “Mountain move”. Ik heb in mijn eigen leven nog wel wat bergen te overwinnen, maar ik ga dit niet alleen doen. Hij is erbij!

Coaching praktijk, here I come!

Ik hoop dit jaar een coaching praktijk op te mogen gaan zetten, zodat ik anderen kan gaan helpen vanuit mijn ervaring. Want hoewel de ervaringen niet leuk waren, kan ik het nu ook als zegen zien. Want doordat ik dingen heb meegemaakt kan ik nu een ander gaan helpen. Ik zie het als een voorrecht om met anderen te mogen gaan oplopen in hun leven. Hen handvatten te geven die ik toen niet heb gekregen. Het heeft mij jaren gekost om de missende puzzelstukjes te vinden om het ‘gat’ op te vullen.

Totdat ik in 2017 tot geloof kwam en Jezus leerde kennen. Toen begonnen er puzzelstukjes op zijn plek te vallen en begon het gat gevuld te raken van Zijn liefde en heling. Ik wil hiervan getuigen dat de 2,5 jaar geloof mij veel meer gebracht heeft dan alle therapieën en therapeuten binnen de GGZ bij elkaar. Zij hebben hun best gedaan, maar konden dat laatste stukje niet voor mij oplossen. Dat kan alleen Jezus! Want Hij is de naam boven alle namen!

Een nieuw pad

Betekent dit dat ik geen uitdagingen meer heb? Nou, dat heb ik zeker wel. Want het oude denken blijft mij ook lastig vallen en ik merk ook strijd. Geestelijke strijd omdat ik sterker wordt en de vijand wil dit niet. Dat stemmetje wil mij klein houden en mij van het geloof weghouden. Lukt dat? Soms wel. Er zijn genoeg momenten dat ik denk “Waar zijn wij eigenlijk aan begonnen? Heeft het geloof ons het niet alleen maar moeilijker gemaakt?”

Maar ik blijf geloven in Zijn waarheid ook al zie ik het soms (nog) niet. Ik geloof dat Zijn plan allang klaar ligt voor mij en Hij weet waar we naar toe gaan. En stapje bij stapje bewegen we voorwaarts. We maken een nieuw pad. En dat pad is niet al 1.000x bewandeld en dus makkelijk, maar het is juist verwilderd en het lijkt onbegaanbaar. Maar samen met Jezus maak ik dat pad vrij en ontdekken we samen nieuwe dingen. En straks kunnen andere mensen ook dat pad nemen. Het pad van heling en liefde i.p.v. het pad van oordeel, ziekte en afgunst. Het ene pad lijkt misschien veilig, omdat iedereen die neemt. Maar juist het nieuwe pad zal veiligheid brengen ook al lijkt dat nu nog niet zo. Ik hoop samen met Jezus met deze mensen het nieuwe pad te mogen bewandelen binnen mijn praktijk.

Ik kom eraan

Ik wordt er nu al blij van als ik daar over droom. Maar ik vind het ook super, super spannend. Ik ben nu 1 jaar ziek en straks ga ik weer aan het werk. Het liefst ga ik naast de coaching nog iets voor 2 dagen in de week doen als vastigheid. Wellicht iets in combinatie met schrijven? Wie weet. Ik zou dat heel erg tof vinden! Ik ga me laten leiden door God en ik ga ontdekken waar we heen gaan.

Ik vind het eerlijk gezegd doodeng en het voelt als een sprong in het diepe, maar ik merk ook dat ik toe ben aan nieuwe uitdagingen en ik graag de wereld in wil trekken om te vertellen over Jezus. Ik wil iedereen laten zien en horen wat Zijn heling met mij gedaan heeft, zodat dit ook in jouw leven zichtbaar mag gaan worden! Hello world, here I come!

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.