Volg niet je gevoel, maar de Heilige Geest

Leestijd: 6 minuten

De afgelopen weken was het onrustig. Er speelde van alles en ik moest keuzes maken. Keuzes die ik niet makkelijk vond en waarvan sommigen enorm tegen mijn gevoel in gingen. Of beter gezegd, tegen mijn vlees in. Ik wilde eigenlijk een andere kant op gaan, maar ik bleef in gebed en ervaarde dat ik die kant juist niet moest opgaan.

Mijn gevoel was altijd leidend

Het werd een vorm van strijd in m’n denken. Wat moest ik nu doen? Welke keuze moest ik nu maken? Wat is eigenlijk de juiste keuze? Ik liep vast. Het werd een spaghetti brij in m’n hoofd. Totdat ik ging bidden en het bij God ging neerleggen. Want niet mijn gevoel en dus mijn vlees moest leidend zijn, maar Hij.

Zijn leiding ervaren en weten wat Hij wil, vind ik enorm moeilijk. Er zit namelijk vaak veel ‘ruis’ op de lijn die wordt veroorzaakt door mijn eigen gevoel. Mijn gevoel is eigenlijk altijd leidend geweest in m’n hele leven. Vanaf 2017 kwam daar een verandering in doordat ik God leerde kennen. Alleen mijn gevoel loslaten en Zijn leiding volgen is tot op de dag van vandaag nog een leerproces.

Mijn comfortzone was veilig

Ik heb eigenlijk altijd vertrouwd op mijn eigen gevoel en mijn eigen vlees. Ik kon het allemaal zelf wel en ik had niemand nodig. Het lukte me prima. Alleen dat was een leugen waarin ik zelf in was gaan geloven, want eigenlijk lukte het niet. Ik bleef steeds op een bepaald punt hangen en dan zakte ik weer terug. Hierdoor raakte ik vaak in de knoop met mezelf. Ik deed maar wat en hoopte dat het goed was.

Daardoor bleef ik ook vaak in mijn comfortzone zitten, want dat was zogenaamd veilig. Alles daarbuiten was maar eng en te spannend. Hierdoor ontdekte ik eigenlijk niet wie ik nu echt was, want hoe ontdek je dat? Door juist dingen uit te proberen en te gaan doen. Ik werd eigenlijk klein gehouden, zonder dat ik het door had.

Zijn plan is allang bekend

De afgelopen periode heb ik God veel opgezocht en gevraagd om openbaring. Openbaring over de keuzes die ik mocht gaan maken. Er wordt vaak gezegd: we kunnen niet in een glazen bol kijken en voorspellen hoe het gaat zijn als je die bepaalde keuze maakt. Nee, wij kunnen dat niet (gelukkig maar), maar God kan dat wel. Hij weet het namelijk al. Hij heeft een plan voor je lezen die al bekend is voordat je geboren werd. Dus voor Hem is niks een verrassing.

Ik hoor wel eens mensen zeggen: “Ik probeer te horen wat Gods plan voor mijn leven is.” Maar vanaf het moment dat je geboren bent wandel je al in Zijn plan. Ja, je zal wel eens de andere kant oplopen dan dat God eigenlijk voor ogen had, maar Hij zal je steeds (liefdevol uiteraard) proberen terug te leiden naar de ‘juiste’ weg.

Vraag het aan God

Zoek, en je gaat het vinden. Klop, en er zal worden opengedaan. (Matteüs 7:7) Dat is wat ik enorm heb mogen ervaren de afgelopen periode. Ik wist het antwoord niet, ik wist niet welke keuze ik moest maken. Keuzes maken heb ik altijd heel erg lastig gevonden. Maar dit keer hoefde ik het niet alleen te doen. Ik vroeg het aan God en Hij luisterde naar mij, maar soms zijn we zelf te ongeduldig (of eigenwijs) om naar Hem te luisteren en te wachten op Zijn antwoord.

En hoe weet je wat het antwoord is? Want ja, er komt geen Whatsappje binnen die luid en duidelijk een antwoord geeft. Ik hoorde God door bepaalde mensen spreken. Ik ervaarde op dat moment dat het God was die wat tegen mij zei. Ook ervaar ik het door een bepaalde soort rust die over me heen kwam.

Angst gebruikte ik als een excuus

Daarnaast probeer ik ook super eerlijk naar mezelf toe zijn en mezelf de volgende vraag te stellen: “Wat is de echte reden waarom ik voor keuze A of B zou gaan?” Want vaak kan ook daar je antwoord liggen. In mijn geval speelde angst een enorme rol om een bepaalde keuze uit de weg te gaan. Alleen angst komt niet van God en ik ben dat gaan onderzoeken voor mezelf. Ik ontdekte dat ik soms angst als een excuus gebruik om in mijn veilige comfortzone te blijven zitten.

Jaren geleden gebruikte ik angst om dingen uit de weg te gaan of om de aandacht te krijgen en zielig gevonden te worden. Ik voelde me een slachtoffer. Gelukkig is dat niet meer zo en zie ik dat anders, alleen mijn gevoel (vlees) mag nog verder leren om niet meer leidend te zijn in mijn leven. Want dat zorgt bij mij voor beperkingen en dat is niet wat ik wil.

Een last viel van mijn schouders

Dus ja, ik heb keuzes gemaakt en een last viel van mijn schouders. Sommige keuzes had ik vanuit mijn gevoel anders gemaakt, maar ik voel er rust bij en ik geloof dat God met een reden mij deze weg in laat gaan. Het gaat sowieso goed komen, want Hij is met mij en dit zal niet zonder reden zijn. Het is gaaf om zo te mogen leren en groeien. Als ik jaren geleden deze keuzes had moeten maken, dan was ik een hele andere weg ingeslagen, maar dat had me niet meer rust gegeven. Integendeel.

Laat je niet beperken door je gevoel

Soms zeggen mensen tegen mij: “Volg je gevoel.” Dat is mijn situatie niet zo handig, want als ik dat had gedaan, dan had ik bepaalde keuzes gemaakt die niet goed waren geweest voor mijn eigen rust of ontwikkeling. Dus ik volg niet meer mijn gevoel, maar de Heilige Geest.

Samen met God uit mijn comfortzone stappen is soms enorm spannend en geeft wel eens innerlijke weerstand, maar er gebeuren ook toffe dingen die ik niet voor mogelijk had kunnen houden. Cadeautjes die op mijn pad zijn gekomen. Dus laat je niet beperken door je gevoel, maar ontdek wat God voor ogen heeft voor jou. Klop, en er zal worden opengedaan.

Blogs

God vangt mijn tranen op

Leestijd: 6 minuten

Geloof hebben en geloof blijven houden. Behoorlijk uitdagend in deze tijden, al zeg ik het zelf. Als je denkt in wat rustiger vaarwater te zitten, dan komt er weer iets de hoek omzeilen wat alles weer onder je voeten probeert vandaan te slaan. Herkenbaar?

Tranen van verdriet

Op dit moment schrijf ik deze blog met tranen in m’n ogen. Tranen van verdriet en het niet kunnen begrijpen waar het allemaal naartoe gaat. In wat voor wereld zijn wij terechtgekomen? De gekste dingen gebeuren: kosten die de pan uit rijzen, energiemaatschappijen die failliet gaan en jij als consument wordt dan doorgeschoven naar een andere energieleverancier met tarieven die nog hoger liggen en dan nog niet te spreken over Corona.

Hoe dan? Denk ik dan. Hoe blijf je dan nog in geloof staan voor voorziening, zodat je je vaste lasten nog steeds kan blijven betalen en je nog geld overhoud om te eten? Hoe houd je de angst en zorgen buiten de deur?

Aardse afleidingen

Het is steeds je blik gericht blijven houden op God. Blijven lezen en luisteren naar Zijn waarheid. Wat in het aardse niet zichtbaar is, betekent niet dat het in het geestelijke niet haalbaar is! Maar ik ben ook heel eerlijk, je wordt zo snel afgeleid door het aardse. Omdat je mailtjes binnen krijgt met hogere kosten. Omdat er rekeningen op je mat vallen die betaald moeten worden en wanneer je het nieuws aanzet, wordt je overspoeld met negativiteit.

Dat is wat je ziet, daar wordt je door meegenomen en dat zorgt voor afleiding. Als ik niet oplet, dan zit ik allerlei artikelen online te lezen en wordt ik meegezogen in de aardse onrust en angst. Ook ervaar ik veel aardse afleidingen als ik me voorgenomen heb om een stukje bijbels onderwijs te gaan luisteren. Zelfs met het schrijven van een blog word ik aan alle kanten afgeleid door kleine of grote dingen, zodat ik die blog maar niet ga schrijven.

De duivel heeft géén zeggenschap

Maar gelukkig heeft de duivel géén zeggenschap in ons leven. Gelukkig hebben wij een eigen wil en kunnen we eigen keuzes maken. De duivel probeert je wel te overtuigen dat hij grip heeft in jouw leven en dat je vast zit. Maar dat zijn allemaal leugens. De duivel is heel geniepig. Hij schreeuwt niet, maar plant kleine zaadjes in je gedachten. Die zaadjes worden groter doordat wij die zaadjes aandacht beginnen te geven en voordat je het weet begin je te geloven dat de duivel regeert in je leven.

Het blijft iedere dag, in ieder situatie weer die keuze voor God blijven maken. Het is niet zo dat wanneer je eenmaal voor God gekozen hebt en gezegd heb dat je in God gelooft dat het daar dan stopt. Integendeel, dan begint het pas!

Wijs twijfels de deur

Iedere dag groeit mijn geloof steeds meer en meer. En nee, niet omdat het aardse dat bevestigd. Integendeel. Als ik daar naar luister en kijk, dan kan ik net zo goed stoppen. Nee, mijn geloof groeit, omdat ik steeds weer besluit om Zijn waarheid op te zoeken en daarop te gaan mediteren.

Ik ben de kop en niet de staart. Ik ga uitsluitend omhoog en niet omlaag!

Gelukkig hebben we een boek vol waarheden en bemoedigingen. Gelukkig hebben we een liefdevolle Vader die voor ons zorgt en ons beschermt. Daar mogen we in blijven geloven en vertrouwen. De twijfels mogen we deur wijzen, want die komen van de duivel die ons weg wil houden van God.

Laat je niet intimideren

We mogen autoriteit daarin nemen en zeggen tegen de duivel: ‘En nu opzouten uit mijn huis.’ Hij is namelijk een indringer die zonder uitnodiging jouw huis binnenkomt en zich overal mee gaat bemoeien. Het interesseert hem niet wat hij allemaal kapot maakt, want hij is er alleen om te stelen, te roven en te vernietigen. Dat jij gebroken wordt, maakt niet uit.

Maar wij hebben een God die groter en machtiger is en Zijn Heilige Geest leeft in jou! Ik moet mezelf dat ook steeds blijven herinneren. Soms maak ik me automatisch klein en laat ik me intimideren door de omstandigheden. Terwijl de duivel gewoon een lafaard is en wanneer jij de naam Jezus uitspreekt rennen ze snel weg.

Wij moeten ons niet laten intimideren door de vijand. Hij zou zich juist geïntimideerd moeten voelen door jou! Hij moet denken ‘Ah nee, daar heb je haar weer!’

Die houding moet groeien en gun jezelf ook die tijd en ruimte daarin. Ik merk dat ik zeker de momenten heb dat ik ervan baal en verdrietig ben. Maar ik zie wel een verschil tussen nu en een paar maanden geleden. Ik blijf er niet meer lang in hangen. Ik doorzie nu veel sneller wat er gebeurt en ik ga dan op Gods beloften staan. Ik stuur de vijand weg in de naam van Jezus. Want hij heeft geen recht in mijn leven. De enige die mag heersen in mijn leven is Jezus.

Wees het licht voor de mensen om je heen

Waar het allemaal heen gaat? Geen idee. Ergens wil ik het ook niet weten. God weet het wel en Hij baant een weg door de wildernis voor ons. Dat hoeven wij niet uit eigen kracht te doen. Wat wij mogen doen is onszelf laten voeden met Zijn woord en beloften, zodat we steeds weer de keuze maken om dat te laten regeren in ons leven.

En laten we het licht zijn voor de mensen om ons heen die struggelen en hulp kunnen gebruiken. Want Jezus is nog niet terug en ik denk persoonlijk dat Hij niks liever zou willen dat er nog meer mensen tot geloof komen voordat Hij terugkomt. Er is zo veel angst en zorgen bij mensen en wij kunnen laten zien dat Jezus in je leven zo’n groot verschil maakt!

Daar kan ik van getuigen! Want als ik Jezus niet had gekend, dan weet ik echt niet waar ik nu had gestaan. Het zal in ieder geval vast geen leuke ‘plek’ zijn geweest. Want ik zag altijd het glas half leeg en ik liet me leiden door negativiteit, angst en zorgen. Ik ben blij dat deze dingen steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. Is het uitdagend? Ja, maar God geeft me de kracht, energie en moed. Elke dag weer! Gelukkig is Hij elke seconde van mijn leven aanwezig en vangt Hij de tranen op als ik verdrietig ben.

Blogs

Stap uit in geloof!

Leestijd: 5 minuten

Doen wat de Heilige Geest je ingeeft, ook wel uitstappen in geloof genoemd, veroorzaakt bij mij vaak een vorm van kortsluiting. Want hoe kan ik uitstappen in geloof als ik me niet goed voel? Of wat als ik uitstap in geloof, maar er gebeurt niks? Allerlei gedachten gaan door m’n hoofd en dat veroorzaakt een drempel die steeds hoger en hoger wordt. Waardoor ik uiteindelijk niet uitstap in geloof, maar gewoon blijf (af)wachten.

God doet het werk wel

Ik hoor vaak mensen zeggen: ‘God doet het werk wel en ik zie wel wat er gebeurt.’ OF ‘Als ik het op mijn hart heb dan stap ik uit, anders niet.’ Ja, het klopt dat je niet hoeft te zwoegen en dat we het niet helemaal zelf hoeven te doen. En ja, God legt dingen op je hart waarbij je weet dat je iets mag doen. Maar wij mogen ook uit eigen initiatief uitstappen in geloof. We hoeven niet passief te zijn, maar mogen ook actief in beweging komen samen met God. Dus niet vanuit eigen kracht, maar vanuit Zijn kracht. Wij zijn het lichaam en Jezus is het hoofd. Als wij als lichaam niks doen, dan heeft Jezus een verlamd lichaam dat niks doet. Het is een samenspel, een samenwerking, met andere woorden een relatie die je samen met Jezus hebt.

Dat is niet voor mij weggelegd

Ondanks dat ik dit geloof en dit nu opschrijf, vind ik het zelf nog best spannend en is die drempel niet ineens verdwenen. Maar ik merk wel dat de afgelopen periode het vuur steeds groter en groter is geworden. Er is iets in mij aangegaan dat in beweging wil gaan komen. Ik weet nog dat ik een paar maanden geleden tegen een vriendin zei dat hardop bidden voor genezing niet voor mij was weggelegd. Zij kan dit wel en doet het ook gewoon, maar ik zag alleen maar angst en probeerde mezelf ervan te overtuigen dat ik wellicht andere kwaliteiten heb.

Nu heeft ieder zijn eigen talenten en kwaliteiten, maar we hebben ook allemaal de gaven van Jezus ontvangen. Wanneer angst jou tegenhoudt, dan is het niet omdat God jou die gave niet heeft gegeven, want angst komt niet van God. Angst komt van de vijand die jou probeert te weerhouden om die gave (verder) te ontwikkelen, want blijkbaar is hij bang dat jij daar vele mensen tot zegen gaat zijn.

Dus jou ervan overtuigen dat dit niet voor jou is, is natuurlijk dé manier om jou weg te houden van God. De vijand zal allerlei afleidingen en barrières bedenken, maar het is aan jou wat je ermee gaat doen. Blijf je in de overtuiging hangen dat dit niet voor jou is weggelegd of ga je Gods waarheid leren kennen en ontdekken dat het juist wél voor jou is weggelegd?

Overtuigingen snel voor waarheid aangenomen

De afgelopen tijd ben ik veel bezig met Bijbels onderwijs. Want ook daar had ik een overtuiging liggen die niet van God kwam: Begrijpend lezen is niet mijn sterkste kant geweest, dus ik zal de Bijbel toch wel niet begrijpen. Ook deze overtuiging is niet bemoedigend of opbouwend. Integendeel! Ook deze overtuiging probeerde mij weg te houden van dé waarheid.

Ik vind het soms bizar hoe makkelijk en onbewust je overtuigingen kan aannemen als acceptabel, zonder je er heel erg bewust van te zijn dat dit niet van God komt, maar van iemand die je juist ergens ver vandaan probeert te houden. Als ik voor mezelf spreek dan heb ik veel overtuigingen erg snel voor waarheid aangenomen en ben ik daar ook naar gaan handelen. Daardoor bleef ik lauw in mijn geloof en kreeg ik een passievere houding.

Wees waakzaam en alert

Wees waakzaam en alert voor de overtuigingen die op je afgevuurd worden en word bewust van de overtuigingen die je door de jaren heen voor waarheid hebt aangenomen. Durf jij uit te stappen in geloof? Zo niet, welk gevoel houdt je tegen? Angst, onrust, onzekerheid of iets anders? Weet dat deze negatieve gevoelens niet van God komen. Welke overtuiging(en) ligt/liggen hieronder? Denk je bijvoorbeeld dat je het niet kan of ben je bang om teleurgesteld te worden?

Weet dat je een keuze hebt om die overtuigingen aan God te geven en deze te gaan vervangen door Gods overtuigingen en niet door die van de vijand. Laat Gods waarheid door jou heen stromen door in Zijn woord te duiken. Luister wat Hij over jouw leven uitspreekt. Alles wat in de bijbel staat is voor jou.

Waar kies jij voor?

Door mezelf onder te dompelen in Gods waarheid, ervaar ik dat mijn angst steeds meer en meer plaats gaat maken voor mijn verlangens en passies. Ik wil niet langer meer (af)wachten, ik wil uitstappen in geloof, anderen genezen en bevrijden, over God en Jezus vertellen en het licht zijn in de wereld. Ja, het is spannend, maar het is ook een groot avontuur dat ik met beide handen wil aangrijpen. Ik zeg ‘ja!’ tegen God en ‘nee!’ tegen de vijand.

Jij en ik hebben een keuze. En nee, het is niet altijd makkelijk en soms super, super spannend. Maar God is erbij en we hoeven het niet alleen te doen. Hij gaat met ons mee en Hij beschermt en helpt ons. Maar ik kies ervoor dat ik wil wandelen in Gods plan en in Zijn waarheid. Alles wat het tegenovergestelde zegt of laat voelen is een leugen en een overtuiging die ik niet meer laten heersen in mijn leven. Waar kies jij voor? Vergeet de broers en zussen om je heen niet die jou een zetje in de goede richting kunnen geven en je kunnen aanmoedigen als je het even spannend vindt. We hoeven het niet alleen te doen 🙂

Blogs

Wees een levende getuigenis

Leestijd: 6 minuten

“Wees een levende getuigenis in deze tijden.” Dat waren één van de woorden van onze senior pastor afgelopen zondag tijdens de online kerkdienst. Dit was een zondag die even anders ging dan anders. Net voor het weekend werd vanuit de overheid besloten dat samenkomen in een kerk met meer dan 100 mensen niet meer toegestaan was. Gelukkig leven we nu in een digitale wereld waar veel mogelijk is. Dus zo zat ik onder een fleece-kleed op de bank live onze kerkdienst mee te maken samen met Sven. Is toch even wennen van een paar 100 man op een zondag naar 2 man.

Twijfel en angst

Het voordeel van afgelopen zondag was dat niet alleen onze kerk online ging, maar dat heel veel kerken over de hele wereld online gingen. Dus zo kon je je de hele dag voeden met goed en Hemels voedsel. Iets wat iedereen op dit moment heel erg nodig heeft. Want overal om je heen voel je de angst. De angst om ziek te worden, de angst dat je een ander besmet, de angst dat er straks geen baan of eten meer is en de angst om überhaupt nog in het openbaar te kunnen hoesten of te niezen. Het hooikoorts seizoen komt er ook weer aan, alleen mensen om je heen twijfelen of het hooikoorts is en als je zelf niet oplet ga je zelf ook twijfelen. Twijfel en angst. Dat is wat de duivel nu aan het zaaien is bij iedereen. En door de maatregelen (die wij overigens netjes horen te respecteren) raken veel mensen ook nog geïsoleerd.

Ik merk dat ik het zelf heel moeilijk vind om niet mee te gaan in die zorgen, angst en twijfel. Ik wil niet mee doen met het hamsteren, maar daardoor ben ik wel diegene die dan steeds misgrijpt. Ik wil niet gaan twijfelen, maar ik ga me toch afvragen waarom God dit nu niet stopt. En voordat ik het weet verdrink ik in allerlei vragen en twijfels. En grijpt de angst me naar de keel.

Hoe dan?

Ik keek zo uit naar 25 april, onze trouwdag. Maar zoals het er nu uit gaat zien, moeten wij onze bruiloft weer gaan verplaatsen. Vorig jaar was dit een vrijwillige keuze van ons, vanwege onze gezondheid. Maar nu wordt het een onvrijwillige keuze. De weg naar onze bruiloft gaat al niet vanzelf, vanwege onze gezondheid, maar ik zag het wel als iets waar ik ontzettend naar uit keek. We waren bezig om de laatste puntjes op de ‘i’ te zetten en zijn halverwege met onze dansles. Nu komt alles stil te liggen. Als de datum gaat veranderen dan moeten we de nodige aanpassingen gaan maken in stickers, etc.. Gelukkig zijn de meeste leveranciers heel coulant en kunnen we zonder kosten de bruiloft doorschuiven. Dank U Jezus!

En hoe blijf je dan in Gods beloften staan in deze tijd? En hoe word je een levende getuigenis zoals onze senior pastor zei. Terwijl je zelf overspoeld wordt door twijfel en angst?

Aanklagen

Mijn eerste reactie op dit alles was: “Dit is niet eerlijk! Waarom gebeurt dit? Hoe kan de gunst van God op ons liggen, maar toch gebeurt er steeds weer wat? Hoe erg moeten we op de proef gesteld worden? Wat hebben we misdaan? Kan het nou nooit op een ‘normale’ manier gaan? Waar is deze uitdaging nou goed voor? Hebben we de afgelopen maanden niet genoeg gehad? Waarom stopt God het nu niet?”

Het maakt(e) me boos en verdrietig. Maar toen dacht ik: “Nee, dit is niet hoe ik erin wil gaan staan. Want dit is precies wat de duivel wil. Dit is niet de reactie die ik erop wil geven. Dit is de reactie die de duivel wil dat ik erop ga geven. Zodat ik ga twijfelen. Twijfelen aan Gods beloftes en twijfelen aan onszelf. Aanklagen, dat is zijn grootste truc. Maar ook zo ontzettend doorzichtig, want ik herkende het meteen.

Ik kies voor Hem!

Ik kies er daarom ook voor om God te blijven vertrouwen en te geloven. En als het even niet lukt, dan spreek ik dit ook hardop uit: “Ik wil U blijven geloven en vertrouwen, Heer! Help mij daarbij, want soms vind ik het zo moeilijk.”

De duivel kan doen wat hij wil, maar het Hemelse huwelijk gaat komen, linksom of rechtsom. Ja, ik zal het verdrietig vinden als we het moeten doorschuiven, maar uitstel is geen afstel. En ik geloof dat ons huwelijk fantastisch gaat zijn, want daar zal God voor gaan zorgen. Hij heeft een hoopvolle toekomst voor ons en Hij maakt af waar Hij aan begonnen is. Het pad naar ons huwelijk toe duurt wellicht wat langer bij ons, maar samen zijn wij sterk en door Zijn kracht blijven we doorlopen. We gaan niet bij de pakken neerzitten. Dat is niet wat Hij wil voor ons en dat is ook zeker niet wat wij willen. De enige die dat wil is de duivel en die mag wat mij betreft door het gat van de deur verdwijnen.

Zoek je rust op bij Jezus

Ik wil iedereen bemoedigen die nu in een moeilijke situatie zit. Wat je situatie ook is op dit moment, God is groter dan dat! Blijf je op Hem richten, hoe moeilijk het soms ook is. En je mag het ook uitspreken dat je het moeilijk vind. Maar het blijft jouw wilsbesluit om een keuze te maken om God te blijven vertrouwen en je blik op Hem te blijven houden. Op dit moment zal er nog meer dan anders duivelse afleiding(en) zijn. Laat je niet klein en gek maken door die duivel. Maar laat je in de rust brengen door Jezus.

Levende getuigenis?

Hoe kun je dus een levende getuigenis zijn? Door onder andere dit soort verhalen te delen. Want als jij je afzondert in je huis, wat nu heel makkelijk gaat, dan heeft de duivel je precies waar hij je hebben wilt. Geïsoleerd in angst!

Maar door middel van social media kunnen we, zonder de straat op te gaan, toch een levende getuigenis zijn voor anderen. Deze wereld heeft nu nog meer bemoedigingen nodig dan normaal. Dus laat je niet ontmoedigen en laat je zien!

Jesus is our redemption and our salvation!

Blogs

Hello world, here I come!

Leestijd: 5 minuten

Hello world, ik ben nu even moe. Het was even wat stiller vanaf mijn kant. De verhuizing en alles rondom het huis nam toch wat meer tijd en energie in beslag dan van te voren bedacht. Dan denk je alles zo ruim gepland te hebben, en dat hadden we ook, maar leek het 2 weken voor de verhuizing een zooitje te worden. De schilder was nog niet klaar, de vloer was niet goed waardoor we een nieuwe vloer moesten laten bestellen, het leggen van de vloer nam meer tijd in beslag dan verwacht en ga zo door. De gezegde “De laatste loodjes wegen het zwaarst” kan ik echt beamen. Die 2 weken hebben me een hoop grijze haren gekost. Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en zitten we nu inmiddels 3 weken in onze nieuwe woning.

(Vakantie)huis

In het begin was het onwijs wennen. Meer ruimte en meer comfort. Dat is juist heel positief, maar het was echt wennen. Het leek alsof ik in een huis van iemand anders woonde. Zeker omdat de woonkamer nog relatief leeg is. We kwamen van 45m2 naar dit. Dan mis je ineens wat meubels of vallen de meubeltjes compleet weg in de ruimte. Ach, iets om over na te denken de komende tijd. Ik merkte namelijk dat na de verhuizing ik helemaal niet meer na wou denken. Daar was ik wel even klaar mee. Tijdens het klussen werden elke dag tientallen vragen op me afgevuurd dat ik op een gegeven moment dacht “Geen idee, doe maar iets!”.

Mountain move

Inmiddels zijn we al even in 2020. Het nieuwe jaar. In 2019 is er een hoop gebeurt. Pittige dingen, uitdagingen, maar ook veel goede dingen. Zo heb ik in 2019 mijn coaching opleiding met succes mogen afronden en mag ik officieel aan de slag als coach! Iets wat al heel lang op mijn hart lag, maar ik niet de moed had om er iets mee te gaan doen. Ik zag altijd bergen op mijn weg en ik had geen idee hoe ik die moest beklimmen. Maar gelukkig hoef ik die berg niet te beklimmen. In Jezus’ naam gaan die bergen wijken. Gisteren hadden we Vision2020 vanuit onze kerk. En de visie voor dit jaar is “Mountain move”. Ik heb in mijn eigen leven nog wel wat bergen te overwinnen, maar ik ga dit niet alleen doen. Hij is erbij!

Coaching praktijk, here I come!

Ik hoop dit jaar een coaching praktijk op te mogen gaan zetten, zodat ik anderen kan gaan helpen vanuit mijn ervaring. Want hoewel de ervaringen niet leuk waren, kan ik het nu ook als zegen zien. Want doordat ik dingen heb meegemaakt kan ik nu een ander gaan helpen. Ik zie het als een voorrecht om met anderen te mogen gaan oplopen in hun leven. Hen handvatten te geven die ik toen niet heb gekregen. Het heeft mij jaren gekost om de missende puzzelstukjes te vinden om het ‘gat’ op te vullen.

Totdat ik in 2017 tot geloof kwam en Jezus leerde kennen. Toen begonnen er puzzelstukjes op zijn plek te vallen en begon het gat gevuld te raken van Zijn liefde en heling. Ik wil hiervan getuigen dat de 2,5 jaar geloof mij veel meer gebracht heeft dan alle therapieën en therapeuten binnen de GGZ bij elkaar. Zij hebben hun best gedaan, maar konden dat laatste stukje niet voor mij oplossen. Dat kan alleen Jezus! Want Hij is de naam boven alle namen!

Een nieuw pad

Betekent dit dat ik geen uitdagingen meer heb? Nou, dat heb ik zeker wel. Want het oude denken blijft mij ook lastig vallen en ik merk ook strijd. Geestelijke strijd omdat ik sterker wordt en de vijand wil dit niet. Dat stemmetje wil mij klein houden en mij van het geloof weghouden. Lukt dat? Soms wel. Er zijn genoeg momenten dat ik denk “Waar zijn wij eigenlijk aan begonnen? Heeft het geloof ons het niet alleen maar moeilijker gemaakt?”

Maar ik blijf geloven in Zijn waarheid ook al zie ik het soms (nog) niet. Ik geloof dat Zijn plan allang klaar ligt voor mij en Hij weet waar we naar toe gaan. En stapje bij stapje bewegen we voorwaarts. We maken een nieuw pad. En dat pad is niet al 1.000x bewandeld en dus makkelijk, maar het is juist verwilderd en het lijkt onbegaanbaar. Maar samen met Jezus maak ik dat pad vrij en ontdekken we samen nieuwe dingen. En straks kunnen andere mensen ook dat pad nemen. Het pad van heling en liefde i.p.v. het pad van oordeel, ziekte en afgunst. Het ene pad lijkt misschien veilig, omdat iedereen die neemt. Maar juist het nieuwe pad zal veiligheid brengen ook al lijkt dat nu nog niet zo. Ik hoop samen met Jezus met deze mensen het nieuwe pad te mogen bewandelen binnen mijn praktijk.

Ik kom eraan

Ik wordt er nu al blij van als ik daar over droom. Maar ik vind het ook super, super spannend. Ik ben nu 1 jaar ziek en straks ga ik weer aan het werk. Het liefst ga ik naast de coaching nog iets voor 2 dagen in de week doen als vastigheid. Wellicht iets in combinatie met schrijven? Wie weet. Ik zou dat heel erg tof vinden! Ik ga me laten leiden door God en ik ga ontdekken waar we heen gaan.

Ik vind het eerlijk gezegd doodeng en het voelt als een sprong in het diepe, maar ik merk ook dat ik toe ben aan nieuwe uitdagingen en ik graag de wereld in wil trekken om te vertellen over Jezus. Ik wil iedereen laten zien en horen wat Zijn heling met mij gedaan heeft, zodat dit ook in jouw leven zichtbaar mag gaan worden! Hello world, here I come!

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.

Blogs

Ik verbreek de relatie!

Leestijd: 5 minuten

Eind 2000 hebben we elkaar leren kennen. Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht. Jij vond mij erg leuk en wou een relatie, maar ik niet. Maar je gaf niet op. Je bleef maar terugkomen en je liet me zien wat jouw positieve kanten waren. Door jou kreeg ik aandacht! Het was misschien niet helemaal de aandacht waar ik van droomde, maar het was aandacht. En jij wist dat wanneer ik genegeerd zou worden dat ik me dan heel erg alleen zou voelen. De angst om alleen achter te blijven was erg groot en dat wist je. Dus je probeerde die leegte op te vullen met jouw aandacht en liefde. Wat ik op dat moment niet door had was dat jij mij steeds afhankelijker van jou maakte.

Ik vond het fijn dat jij er was en ging een relatie met jou aan. Je had me overtuigd van jouw aandacht en liefde. Ik was gelukkig! Door jou had ik afleiding. Ik was niet meer bezig met mijn gevoel of emoties. Want die zorgde voor een vervelend gevoel en dat wou ik niet meer. Jij was er voor me en gaf er wat anders voor in de plaats. Aandacht.

Vanaf 2010 werd onze relatie nog intenser. Je liet me zien dat je er elke dag, elke minuut en elke seconde er voor me was. Ik vond het soms wat benauwend en dan wou ik wat meer afstand. Ik dacht, ik kan het wel alleen af. Maar dan sloeg de paniek toe en dacht ik: “Nee, dit kan ik helemaal niet. Ik kan dit niet zonder jou.” Dus vroeg ik je weer terug te komen in mijn leven. Jij vond het niet fijn als ik je afwees en daardoor werd je wat dwingender.

De jaren die volgde geloofde ik niet meer dat ik zonder jou zou kunnen leven. Dus liet ik je toe in mijn leven. Ik kon gewoon geen afscheid van je nemen. Je was te belangrijk voor mij geworden. Maar samen met jou leven is niet makkelijk. Ondanks dat ik aandacht krijg, merk ik ook wel dat het heel veel energie kost. Maar uit elkaar gaan durf ik niet. Want wat moet ik dan? Wie ben ik dan? Jij bent wie ik ben. Dat is de waarheid die ik ben gaan geloven.

Nee, dat is de waarheid die jij mij hebt doen geloven. Tot nu! Daarom schrijf ik deze brief. Hoeveel jij mij denkt ook gegeven te hebben, jij hebt ook een hele hoop van mij afgenomen. Mijn rust, mijn genezing, mijn geluk, mijn vertrouwen, mijn geloof, mijn hoop, mijn identiteit, mijn dromen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Jij hebt mij (letterlijk en figuurlijk) klein gehouden en mij verandert in een meisje die altijd angstig is, rusteloos voelt, continu gestrest is, waakzaam is over alles, altijd lichamelijke klachten heeft, haar dromen heeft weggegooid en niet gelukkig is met zichzelf. Jij hebt mijn identiteit afgenomen. Jij hebt mijn vertrouwen en geloof aan het wankelen gebracht. Het vertrouwen in mezelf, maar ook in anderen en in God.

Ik heb al die tijd geloofd dat jij mij een hele hoop gaf, maar eigenlijk gaf je me een klein beetje, maar nam jij een hele hoop van mij af. Jij maakte mij afhankelijk van jou en liet me denken dat ik niks waard was en dat ik jou nodig had.

Guess what? Ik geloof daar niet meer in. En daarom beëindig ik ook nu onze relatie! Het is uit tussen ons! Ik ga zonder jou verder. Nee, beter gezegd, ik ga met Jezus verder. Met Hem ga ik een relatie aan. Want Hij houdt onvoorwaardelijk van mij. En voor Hem hoef ik niet door hoepeltjes te springen. Ik mag er zijn zoals ik ben: geaccepteerd en geliefd! Hij zal mijn wonden genezen en niet openhouden om mij afhankelijk van Hem te maken zoals jij hebt gedaan. En mijn angst zal verdrinken in Zijn liefde.

Ik ben blij dat ik je heb leren kennen, want nu weet ik hoe je bent en hoe je je kan gedragen. En dat heeft mij heel veel inzichten gegeven. Door die inzichten weet ik nu wat wel en niet goed voor me is. En kan ik voorkomen dat een soortgelijke mij zal proberen te verleiden. De enige die ik me kan verleiden om Hem te volgen is Jezus. Want Hem vertrouw ik en Zijn woord is dé waarheid! En de rest zijn leugens. En straks zal ik ook anderen kunnen wijzen op hun ongezonde relatie en ondersteunen in het beëindigen van die relatie.

Je zal vast proberen om me achterna te gaan, om mij te verleiden met jouw positieve kanten en je mooie verhalen. Maar bespaar je alsjeblieft de moeite. We hebben een hoop meegemaakt samen, maar dat hoofdstuk is nu definitief afgesloten en het boek is uit. Ik open nu een nieuw boek. Een boek met een nieuwe toekomst, met nieuwe ervaringen, met nieuwe kansen en verhalen. Een verhaal over mij. Een verhaal zonder jou. Een verhaal waarbij angst en ziekte niet meer de hoofdrol zal spelen, maar waarin Jezus de hoofdrol zal spelen.

Het gaat je goed.

Liefs, Aida

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.

Blogs

Is mijn identiteit in angst of in Jezus?

Leestijd: 4 minuten

Mijn identiteit is gebaseerd op mijn omstandigheden. Ik weet niet beter dan dat ik het meisje ben die last heeft van duizeligheid, moe is en pijnklachten heeft. En als dat er niet was dan speelde er wel iets anders. Maar bepaalt dat wie ik ben?

Gebroken dromen

Het antwoord is natuurlijk ‘nee’, alleen is dat antwoord voor mezelf altijd een ‘ja’ geweest. Alles draait daaromheen. Wat ik doe, waar ik van droom. Mijn dromen? Die heb ik niet eens in de ijskast gezet, maar in de prullenbak gegooid. Want dat gaat me toch niet lukken, zei dat stemmetje in mijn hoofd. En in de loop der jaren ben ik gewoon vergeten wat die dromen waren en ben ik die leugen gaan geloven. Het gaat me nu toch niet lukken. Maar, als ik echt beter ben dan ………… dan wat? Dan ga ik pas leven? Dat is toch niet hoe God het bedoeld heeft? Hij wil dat je vrij bent en jezelf ziet zoals Hij jou ziet. En Hij meet jouw identiteit niet aan jouw omstandigheden. Het gaat erom WIE je bent, wie je werkelijk bent.

Vasthouden aan mijn omstandigheden

Maar hoe breek ik daarvan los? Een openbaring die ik kreeg is dat ik aan ene kant heel graag beter wil worden, maar aan de andere kant me ook keihard vasthoudt aan de omstandigheden. Ik weet namelijk niet beter en ergens voelt het wel vertrouwd. Je weet dat het niet goed voor je is, maar je bent bang voor wat er anders gaat komen. Ik ben gewend om ergens last van te hebben. En als dat weg zou vallen, maakt me dat bang.
Er zijn 2 dingen die me bang maken:

1. Ik ben bang dat wanneer ik alleen al zou zeggen me beter te voelen, dat het een kwestie van tijd is voordat ik weer tegen een muur aanloop. Het vertrouwen in mezelf en in mijn lichaam is weg. En doordat ik zo weinig vertrouwen heb, vind ik het heel moeilijk om het vertrouwen wel in de Heer te hebben. Ik durf niet blij te zijn over kleine positieve vorderingen, want het zal toch van korte duur zijn, zegt dat stemmetje in mijn hoofd.

2. Dit vind ik nog het lastigste om te delen, maar ik ga het toch doen 😉 Op dit moment ervaar ik een bepaalde manier van ‘aandacht’ van mensen om mij heen. Een bepaald soort aandacht die je krijgt als het niet zo goed met je gaat. En op het moment dat ik “beter” zou zijn dan verandert die aandacht. Waardoor dat stemmetje in mijn hoofd zegt dat ik straks alleen achter blijf. Ik weet namelijk niet meer hoe het anders kan zijn.

Angst is de sleutel tot vrijheid

Ik ben me er nu heel erg van bewust dat ik in het bovenste stukje heel vaak het woord “bang” noem. Angst is een hardnekkige emotie die mij zo ontzettend op de rem zet. Maar het is ook de sleutel tot vrijheid. Want als ik de angst ga doorbreken, dan zal ik vrij zijn. Dan ga ik mijn dromen weer dromen en najagen. Dan ga ik mijn omstandigheden loslaten en me niet daarop focussen. Dan ga ik de stapjes omhoog zien i.p.v. steeds naar beneden te kijken en zien wat er nog niet gaat. Dan ga ik leven, ondanks dat mijn omstandigheden misschien nog wel een rol spelen in mijn leven. Maar de omstandigheden krijgen niet meer de hoofdrol in mijn leven. Het krijgt een bijrolletje.

De laatste stap in herstel

Ik weet dat dit de laatste, maar ook zeker de moeilijkste, drempel gaat zijn voor mijn weg naar herstel. Dat is een stap die ik zeker weten niet alleen kan maken. Maar ik weet dat God die stap wel samen met mij wil gaan maken. Alleen ik zal de eerste stap moeten gaan zetten, want het is aan mij wie ik laat regeren. Angst of God?

Dit zal een moeilijke stap gaan worden, dus ik vraag je hulp. Bid je mee voor kracht en moed om die stap te gaan maken? 🙂

Blogs

Als Jezus mij in één keer zou genezen, zou ik dan geholpen zijn?

Leestijd: 4 minuten

Een vraag die ik voorheen heel snel met een “ja” beantwoord zou hebben, maar die ik nu met een “nee” zou beantwoorden. Wil ik dan niet snel van mijn klachten afkomen? Natuurlijk wel. Liefst gisteren dan morgen. Mijn vlees wil het snel, maar God heeft soms een bepaalde weg in gedachte die ik misschien liever niet wil nemen. Een weg die in Zijn ogen wel belangrijk is.

Het antwoord op die vraag

Als jij mij die vraag een paar weken geleden gesteld zou hebben, dan zou ik volmondig ‘JA’ hebben gezegd. Natuurlijk ben ik dan geholpen. Want dan kan ik weer aan het werk, dan kan ik de dingen doen die ik nu (even) niet kan. Dan kan ik weer leven, gelukkig zijn, heb ik geen pijn meer en ga zo maar door. Hij heeft een hoopvolle toekomst voor mij, dus Hij kan en wil mij genezen. Maar betekent genezen dat het in één keer klaar is? Of is er ook een andere manier van genezen?

Als jij mij die vraag nu stelt, dan zou ik zeggen ‘Nee’. Nee, dan ben ik niet geholpen. Van de week zei een zus ook tegen mij: ‘Stel dat Hij dat zou doen, dan zou je dat niet eens aan kunnen’. Dat klopt ook, want mijn lichaam weet niet hoe het is om te leven zonder stress. Dus als dat ineens weggenomen zou worden, dan zou er een interne paniek optreden denk ik. Want het lichaam is nu zo ingesteld dat het kan overleven. Nee, het is geen gezonde overlevingsstrategie, maar het heeft voor mij tot nu toe wel gewerkt. Het heeft me gebracht tot waar ik nu ben. Ik sta nog overeind!

Een leer-reis samen met Hem

Daarnaast als Jezus ineens alles weg zou nemen, dan heb ik er ook niks van geleerd. Dus hoe kan ik dan voorkomen dat ik mijn lichaam weer overbelast? Hoe weet ik wat mijn grenzen zijn? Hoe leer ik dan dingen los te laten? Hoe leer ik dan om mijn angsten los te laten? Hoe weet ik wie ik ben? En zo kan ik nog even verder gaan.

Zou ik willen dat het snel opgelost zou worden? Natuurlijk zou ik dat willen. Maar ik wil er ook van geleerd hebben, zodat ik weet hoe ik met bepaalde situaties om kan gaan. Ik wil dingen uit het verleden een plekje kunnen geven, zodat ik geen nachtmerries meer heb. Ik wil ontdekken wie ik ben, wat ik kan. Het mooie aan dit alles is, is dat ik het allemaal niet alleen hoef te doen. Jezus loopt met mij mee. De gehele reis, en met alle reizen die nog komen gaan. Als ik ontmoedigd raak, dan moedigt Hij mij aan. Als ik verdrietig ben, dan troost Hij mij. Als ik val, dan vangt Hij mij op. Als ik in paniek raak, dan geeft Hij rust. Als ik een overwinning behaal, dan juicht Hij met mij mee!

Krachtiger

De komende periode ga ik mezelf zeker tegen komen en ga ik een hele hoop kanten van mezelf leren kennen. Ik vind het super spannend, maar ook super waardevol. Ik weet dat ik hier krachtiger uit ga komen samen met Hem! Hij staat naast me, achter me, voor me. Hij leeft in mij. Het wordt een mooie, zware, pittige, verdrietige, waardevolle periode. En ik zal genoeg momenten gaan hebben dat ik wil opgeven, dat ik denk dat ik het niet aan kan. Maar dan staan er gelukkig ook een hoop broers, zussen, vrienden en familie om mij heen om me vanaf de zijlijn aan te moedigen.

Want ik weet heel goed dat ik het niet alleen kan en gelukkig hoef ik dat ook niet. Samen met Hem ga ik de overwinning behalen en gaat Hij mij helpen om innerlijk te genezen. Na mijn innerlijke genezing, zal de fysieke genezing vanzelf gaan volgen. Daar geloof ik in. Want Hij is mijn Redder, mijn Geneesheer. Alle glorie aan Hem!