Wie ben jij?

Leestijd: 5 minuten

Als iemand jou de vraag stelt ‘Wie ben jij?’, dan ben ik snel geneigd om te zeggen dat ik een blogger ben. Maar als dat mij afgenomen zou worden wie ben ik dan? Dan ben ik iemand die ziek thuis zit en last heeft van lichamelijke klachten. Ok, maar als dat geen rol meer speelt, wie ben ik dan? Tsja, wie ben ik eigenlijk? Goeie vraag!

Veroordeling

Wij mensen zijn heel snel geneigd om te kijken naar wat we doen of waar we last van hebben als die vraag aan ons gesteld wordt. Alleen dat zijn slechts rollen wie wij vervullen, maar dat vertelt niet wie je echt bent.

Onlangs sprak ik met een zus vanuit de kerk. En tijdens dat gesprek werd voor mij heel erg duidelijk dat er veel veroordeling is naar mezelf toe. En doordat ik met een oordelende bril naar mezelf kijk is er geen ruimte voor liefde en het zien van mijn ware ik.

Reageren vanuit oude emoties

Ik kan heel erg reageren vanuit oude emoties. Er gebeurt iets (soms is het echt heel erg klein) en ik reageer meteen op manier A. Soms leidt dit tot een kleine confrontatie. Op zo’n moment baal ik enorm dat ik weer zo gereageerd heb. Want ik weet en voel dat het oude pijn is wat naar boven komt, maar ik kan mijn reactie niet tegenhouden.

Ik zal eens een voorbeeld noemen: ik heb een plantje gekocht, in een potje gedaan en deze op een standaard gezet. Ik ben er heel erg blij mee. Sven geeft aan dat hij het potje op het standaard niet zo mooi vind staan en dat wellicht een ander potje beter past. Niks bijzonders zou je zeggen. En dat weet ik zelf ook. Maar mijn eerste reactie is meteen ‘ik word afgewezen!’. En ik weet dat het de afwijzing van vroeger is en niet van nu. Alleen voordat ik het weet voel ik de pijn van toen wat totaal niet past bij de huidige situatie. Ik reageer kortaf en op mijn gezicht is te lezen dat ik het niet leuk vind.

Ik schaam me daarvoor. Want het gaat om zoiets kleins, maar wat er in mijn lichaam gebeurt is zo ontzettend veel.

Recht hebben op

Maar God is God niet als Hij op mijn reis nog meer dingen laat zien. Pijnlijke dingen vind ik zelf. Ik kreeg een tijd geleden de vraag van een andere zus ‘Denk je dat je recht hebt op bijvoorbeeld aandacht?’ Ik dacht eerst: waar heb je het over? Ik begrijp het niet helemaal.

Ik denk niet dat ik het niet begreep, maar ik was bang om het toe te geven. Want als ik ‘ja’ zou zeggen, dan ben ik toch een ontzettend egoïstisch en slecht mens? Want wie ben ik om recht te hebben op iets? Ik vond het echt een pijnlijke vraag. En ik vroeg me af waarom ik die vraag kreeg.

Een wilsbesluit

‘Dan ben ik toch een ontzettend egoïstisch en slecht mens’. Hoeveel veroordeling en schaamte zit er naar mezelf toe in die zin? Zolang ik vol veroordeling en schaamte naar mezelf blijf kijken, dan zie ik niet wie ik echt ben. Ik zie dan een ‘slecht’ mens die slechte dingen doet. Maar is er niet iemand voor deze zonde naar het kruis gegaan voor mij?

Onlangs zag ik de film ‘Overcomer’ op Netflix. Het is mooi hoe God spreekt door films heen en mij raakt. In die film werd de vraag gesteld ‘Wie ben jij?’. Het meisje wist niet wie ze was. Totdat ze voor Jezus koos, toen wist ze wie ze was. Een gewenst en geliefd kind van God. Vergeven en rechtvaardig.

Ik heb ook gekozen voor Jezus, maar weet ik wel wie ik ben in Christus? Of blijf ik me verschuilen achter mijn klachten, schaamte en veroordeling en zal op deze manier nooit de liefde en identiteit van Christus in mijn hart landen. Dat is niet wat ik wil. En dat is ook niet wat God wil. En daarom geeft Hij mij die inzichten zodat ik daarmee samen met Hem aan de slag kan gaan. Want dit zit zo vastgeroest in mijn systeem dat mijn systeem als het ware gereset mag gaan worden. En dat kan ik niet alleen en dat hoeft ook niet alleen. Ik heb God daarbij nodig, want ik wil mezelf niet meer veroordelen en schamen. Ik wil niet meer automatisch uit oude emoties reageren. Dat heb ik nu al veel te lang gedaan en daar wil ik mee stoppen. Dat is mijn wilsbesluit!

Afscheid

Wie ben ik? Ik ben vol liefde uitgekozen. God heeft mij gemaakt zoals ik ben. Ik ben met zorg ‘ontworpen’. Mijn zonden Zijn vergeven en door Zijn genade ben ik gered. Niet wat ik denk, voel of doe bepaalt mijn identiteit, maar wat Jezus voor mij heeft gedaan. Ik ben 100% goedgekeurd, vrij, vergeven en aanvaard. Dat is een geschenk van God aan mij. Ik ben rechtvaardig voor God door Jezus Christus. Ik ben een geliefde dochter van God. En niks of niemand kan mij scheiden van Zijn liefde. Zijn liefde is oneindig. Hij oordeelt niet naar mij, dus ik mag nu stoppen met het oordelen over mezelf.

En ik mag stoppen met te denken dat ik iets tekort kom. Wellicht dat ik vroeger dingen tekort ben gekomen, maar God is er nu bij. Hij heeft Zijn zoon voor mij gegeven, dus waarom zou Hij niet alle dingen schenken?

Het voelt alsof ik ergens afscheid van ga nemen. Iets wat altijd erg vertrouwd heeft gevoeld, maar waarvan je weet dat het niet ‘gezond’ was. Het inslaan van nieuwe wegen zal in het begin juist erg onveilig voelen, maar het zal mijn hart en nieuwe deuren gaan openen.

Ik ben er klaar mee om zo naar mezelf te blijven kijken en te blijven reageren. Het zal niet meteen allemaal vanzelf gaan, maar daar mag ik oordeelloos naar kijken zoals God dat ook doet.

Blogs

Hello world, here I come!

Leestijd: 5 minuten

Hello world, ik ben nu even moe. Het was even wat stiller vanaf mijn kant. De verhuizing en alles rondom het huis nam toch wat meer tijd en energie in beslag dan van te voren bedacht. Dan denk je alles zo ruim gepland te hebben, en dat hadden we ook, maar leek het 2 weken voor de verhuizing een zooitje te worden. De schilder was nog niet klaar, de vloer was niet goed waardoor we een nieuwe vloer moesten laten bestellen, het leggen van de vloer nam meer tijd in beslag dan verwacht en ga zo door. De gezegde “De laatste loodjes wegen het zwaarst” kan ik echt beamen. Die 2 weken hebben me een hoop grijze haren gekost. Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en zitten we nu inmiddels 3 weken in onze nieuwe woning.

(Vakantie)huis

In het begin was het onwijs wennen. Meer ruimte en meer comfort. Dat is juist heel positief, maar het was echt wennen. Het leek alsof ik in een huis van iemand anders woonde. Zeker omdat de woonkamer nog relatief leeg is. We kwamen van 45m2 naar dit. Dan mis je ineens wat meubels of vallen de meubeltjes compleet weg in de ruimte. Ach, iets om over na te denken de komende tijd. Ik merkte namelijk dat na de verhuizing ik helemaal niet meer na wou denken. Daar was ik wel even klaar mee. Tijdens het klussen werden elke dag tientallen vragen op me afgevuurd dat ik op een gegeven moment dacht “Geen idee, doe maar iets!”.

Mountain move

Inmiddels zijn we al even in 2020. Het nieuwe jaar. In 2019 is er een hoop gebeurt. Pittige dingen, uitdagingen, maar ook veel goede dingen. Zo heb ik in 2019 mijn coaching opleiding met succes mogen afronden en mag ik officieel aan de slag als coach! Iets wat al heel lang op mijn hart lag, maar ik niet de moed had om er iets mee te gaan doen. Ik zag altijd bergen op mijn weg en ik had geen idee hoe ik die moest beklimmen. Maar gelukkig hoef ik die berg niet te beklimmen. In Jezus’ naam gaan die bergen wijken. Gisteren hadden we Vision2020 vanuit onze kerk. En de visie voor dit jaar is “Mountain move”. Ik heb in mijn eigen leven nog wel wat bergen te overwinnen, maar ik ga dit niet alleen doen. Hij is erbij!

Coaching praktijk, here I come!

Ik hoop dit jaar een coaching praktijk op te mogen gaan zetten, zodat ik anderen kan gaan helpen vanuit mijn ervaring. Want hoewel de ervaringen niet leuk waren, kan ik het nu ook als zegen zien. Want doordat ik dingen heb meegemaakt kan ik nu een ander gaan helpen. Ik zie het als een voorrecht om met anderen te mogen gaan oplopen in hun leven. Hen handvatten te geven die ik toen niet heb gekregen. Het heeft mij jaren gekost om de missende puzzelstukjes te vinden om het ‘gat’ op te vullen.

Totdat ik in 2017 tot geloof kwam en Jezus leerde kennen. Toen begonnen er puzzelstukjes op zijn plek te vallen en begon het gat gevuld te raken van Zijn liefde en heling. Ik wil hiervan getuigen dat de 2,5 jaar geloof mij veel meer gebracht heeft dan alle therapieën en therapeuten binnen de GGZ bij elkaar. Zij hebben hun best gedaan, maar konden dat laatste stukje niet voor mij oplossen. Dat kan alleen Jezus! Want Hij is de naam boven alle namen!

Een nieuw pad

Betekent dit dat ik geen uitdagingen meer heb? Nou, dat heb ik zeker wel. Want het oude denken blijft mij ook lastig vallen en ik merk ook strijd. Geestelijke strijd omdat ik sterker wordt en de vijand wil dit niet. Dat stemmetje wil mij klein houden en mij van het geloof weghouden. Lukt dat? Soms wel. Er zijn genoeg momenten dat ik denk “Waar zijn wij eigenlijk aan begonnen? Heeft het geloof ons het niet alleen maar moeilijker gemaakt?”

Maar ik blijf geloven in Zijn waarheid ook al zie ik het soms (nog) niet. Ik geloof dat Zijn plan allang klaar ligt voor mij en Hij weet waar we naar toe gaan. En stapje bij stapje bewegen we voorwaarts. We maken een nieuw pad. En dat pad is niet al 1.000x bewandeld en dus makkelijk, maar het is juist verwilderd en het lijkt onbegaanbaar. Maar samen met Jezus maak ik dat pad vrij en ontdekken we samen nieuwe dingen. En straks kunnen andere mensen ook dat pad nemen. Het pad van heling en liefde i.p.v. het pad van oordeel, ziekte en afgunst. Het ene pad lijkt misschien veilig, omdat iedereen die neemt. Maar juist het nieuwe pad zal veiligheid brengen ook al lijkt dat nu nog niet zo. Ik hoop samen met Jezus met deze mensen het nieuwe pad te mogen bewandelen binnen mijn praktijk.

Ik kom eraan

Ik wordt er nu al blij van als ik daar over droom. Maar ik vind het ook super, super spannend. Ik ben nu 1 jaar ziek en straks ga ik weer aan het werk. Het liefst ga ik naast de coaching nog iets voor 2 dagen in de week doen als vastigheid. Wellicht iets in combinatie met schrijven? Wie weet. Ik zou dat heel erg tof vinden! Ik ga me laten leiden door God en ik ga ontdekken waar we heen gaan.

Ik vind het eerlijk gezegd doodeng en het voelt als een sprong in het diepe, maar ik merk ook dat ik toe ben aan nieuwe uitdagingen en ik graag de wereld in wil trekken om te vertellen over Jezus. Ik wil iedereen laten zien en horen wat Zijn heling met mij gedaan heeft, zodat dit ook in jouw leven zichtbaar mag gaan worden! Hello world, here I come!

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.

Blogs

Ik verbreek de relatie!

Leestijd: 5 minuten

Eind 2000 hebben we elkaar leren kennen. Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht. Jij vond mij erg leuk en wou een relatie, maar ik niet. Maar je gaf niet op. Je bleef maar terugkomen en je liet me zien wat jouw positieve kanten waren. Door jou kreeg ik aandacht! Het was misschien niet helemaal de aandacht waar ik van droomde, maar het was aandacht. En jij wist dat wanneer ik genegeerd zou worden dat ik me dan heel erg alleen zou voelen. De angst om alleen achter te blijven was erg groot en dat wist je. Dus je probeerde die leegte op te vullen met jouw aandacht en liefde. Wat ik op dat moment niet door had was dat jij mij steeds afhankelijker van jou maakte.

Ik vond het fijn dat jij er was en ging een relatie met jou aan. Je had me overtuigd van jouw aandacht en liefde. Ik was gelukkig! Door jou had ik afleiding. Ik was niet meer bezig met mijn gevoel of emoties. Want die zorgde voor een vervelend gevoel en dat wou ik niet meer. Jij was er voor me en gaf er wat anders voor in de plaats. Aandacht.

Vanaf 2010 werd onze relatie nog intenser. Je liet me zien dat je er elke dag, elke minuut en elke seconde er voor me was. Ik vond het soms wat benauwend en dan wou ik wat meer afstand. Ik dacht, ik kan het wel alleen af. Maar dan sloeg de paniek toe en dacht ik: “Nee, dit kan ik helemaal niet. Ik kan dit niet zonder jou.” Dus vroeg ik je weer terug te komen in mijn leven. Jij vond het niet fijn als ik je afwees en daardoor werd je wat dwingender.

De jaren die volgde geloofde ik niet meer dat ik zonder jou zou kunnen leven. Dus liet ik je toe in mijn leven. Ik kon gewoon geen afscheid van je nemen. Je was te belangrijk voor mij geworden. Maar samen met jou leven is niet makkelijk. Ondanks dat ik aandacht krijg, merk ik ook wel dat het heel veel energie kost. Maar uit elkaar gaan durf ik niet. Want wat moet ik dan? Wie ben ik dan? Jij bent wie ik ben. Dat is de waarheid die ik ben gaan geloven.

Nee, dat is de waarheid die jij mij hebt doen geloven. Tot nu! Daarom schrijf ik deze brief. Hoeveel jij mij denkt ook gegeven te hebben, jij hebt ook een hele hoop van mij afgenomen. Mijn rust, mijn genezing, mijn geluk, mijn vertrouwen, mijn geloof, mijn hoop, mijn identiteit, mijn dromen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Jij hebt mij (letterlijk en figuurlijk) klein gehouden en mij verandert in een meisje die altijd angstig is, rusteloos voelt, continu gestrest is, waakzaam is over alles, altijd lichamelijke klachten heeft, haar dromen heeft weggegooid en niet gelukkig is met zichzelf. Jij hebt mijn identiteit afgenomen. Jij hebt mijn vertrouwen en geloof aan het wankelen gebracht. Het vertrouwen in mezelf, maar ook in anderen en in God.

Ik heb al die tijd geloofd dat jij mij een hele hoop gaf, maar eigenlijk gaf je me een klein beetje, maar nam jij een hele hoop van mij af. Jij maakte mij afhankelijk van jou en liet me denken dat ik niks waard was en dat ik jou nodig had.

Guess what? Ik geloof daar niet meer in. En daarom beëindig ik ook nu onze relatie! Het is uit tussen ons! Ik ga zonder jou verder. Nee, beter gezegd, ik ga met Jezus verder. Met Hem ga ik een relatie aan. Want Hij houdt onvoorwaardelijk van mij. En voor Hem hoef ik niet door hoepeltjes te springen. Ik mag er zijn zoals ik ben: geaccepteerd en geliefd! Hij zal mijn wonden genezen en niet openhouden om mij afhankelijk van Hem te maken zoals jij hebt gedaan. En mijn angst zal verdrinken in Zijn liefde.

Ik ben blij dat ik je heb leren kennen, want nu weet ik hoe je bent en hoe je je kan gedragen. En dat heeft mij heel veel inzichten gegeven. Door die inzichten weet ik nu wat wel en niet goed voor me is. En kan ik voorkomen dat een soortgelijke mij zal proberen te verleiden. De enige die ik me kan verleiden om Hem te volgen is Jezus. Want Hem vertrouw ik en Zijn woord is dé waarheid! En de rest zijn leugens. En straks zal ik ook anderen kunnen wijzen op hun ongezonde relatie en ondersteunen in het beëindigen van die relatie.

Je zal vast proberen om me achterna te gaan, om mij te verleiden met jouw positieve kanten en je mooie verhalen. Maar bespaar je alsjeblieft de moeite. We hebben een hoop meegemaakt samen, maar dat hoofdstuk is nu definitief afgesloten en het boek is uit. Ik open nu een nieuw boek. Een boek met een nieuwe toekomst, met nieuwe ervaringen, met nieuwe kansen en verhalen. Een verhaal over mij. Een verhaal zonder jou. Een verhaal waarbij angst en ziekte niet meer de hoofdrol zal spelen, maar waarin Jezus de hoofdrol zal spelen.

Het gaat je goed.

Liefs, Aida

TIP: Wil je doordeweekse bemoedigt worden en tips lezen over hoogsensitiviteit (HSP) of op de hoogte blijven van mijn nieuwste blogs? Volg mij dan op Facebook of Instagram.

Blogs

Erken het en vraag Zijn hulp

Leestijd: 4 minuten

Ik zat laatst in de auto te luisteren naar een podcast van David de Vos. En een zin die heel erg bleef hangen was het volgende: “Als je wilt weten wat er in je hart afspeelt, dan moet je luisteren over hoe je over jezelf praat. Aan de hand daarvan kun je wel bepalen of je hart gezond is.”

Waar ben ik aan begonnen?

Ik dacht: “Oe, mijn hartje is nog niet zo gezond.” 🙁 Maar ik geloof dat daar verandering in zal komen. Het is een reis die ik nu maak en ik beamen dat die zeker niet altijd even makkelijk is, pfff.. Heel soms denk ik: Waar ben ik aan begonnen? Help! Maar ik zie ook mooie, kleine dingen gebeuren.

Zo voelde ik me zaterdag down en dan zit ik vanmorgen in de auto de preek van afgelopen zondag terug te luisteren en dan denk ik: Tsja, Hij weet echt precies wat in mij speelt, want die preek was weer op mijn lijf geschreven. Verrassend? Eigenlijk niet 😉

Afwijzing

Wat ik bij mezelf bespeur is dat ik mijn geluk nog steeds heel erg laat afhangen van een ander. Als een ander anders reageert dan ik verwacht, dan voel ik me afgewezen. Ik vind dat heel erg, want ergens weet ik dat het niet de waarheid is maar een leugen. Het is echt bizar hoe hardnekkig mijn hart deze leugen gelooft. Aan de andere kant is het ook niet zo raar, want ik geloof deze leugen al bijna 33 jaar. Ik ervaar wel dat ik er bewuster van ben geworden, alleen dat maakt me op zo’n moment ook wel verdrietig. Verdrietig dat ik zo’n leugen geloof.

In de preek die ik vanmorgen geluisterd heb van Paul van Dormael (Jong & Vrij Amersfoort) verteld hij heel duidelijk wat je op zo’n moment kan doen:

Vraag God jouw leugen(s) in jouw hart (of jouw verslaving, etc…) aan het licht te brengen.
Erken dat het er is, hoe pijnlijk het misschien ook voelt.
Verstop je niet. Schaam je niet.
Ga naar God.
Accepteer Zijn liefde, genade en kracht.
Vraag Hem om het bij je weg te halen. Zeg bijvoorbeeld het volgende: “Ik heb er last van. Mijn omgeving heeft er last van. Help mij. Maak mij vrij.”

Want onthoud wel twee dingen:

Jij gaat het niet zelf op kunnen lossen.
God dringt zich niet aan jou op. Hij wil jou heel graag helpen, maar wel wanneer jij er klaar voor bent en jij het bij Hem neer durft te leggen.

God helpt graag

God accepteert je ook hoe je nu bent, maar Hij zal altijd een betere toekomst voor je willen. Dus als Hij jou daarin mag helpen, dan komt Hij graag! Hij kan jouw hart herschrijven. Hoeveel tijd daarvoor nodig zal zijn? Dat weet niemand. Waarschijnlijk in mijn ogen te veel tijd, maar dat is mijn ongeduld die dan spreekt, wat ook zo’n dingetje is 😉 Een dingetje die van mij best “weg” mag.

Beken elkaar jouw zonden en bid voor elkaar, dan zul je genezen.
Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet.
Jacobus 5:16

God is overal

God is met jou, bij jou en om jou heen. Hij houdt ontzettend veel van jou. Ik merk wel dat op de momenten dat je juist die donkere wolk boven je heb hangen met al die leugens erin, dat het juist goed is om in het Woord van God te duiken. Door muziek, lezen, horen, dat maakt niet uit. Maar probeer je er toe te zetten om Zijn woorden op te zoeken. Want dat kan je helpen om onder die donkere wolk vandaan te komen en die mooie boog te zien. Ik merk dat ik mezelf er ook onwijs toe moet zetten soms. En juist op donkere moment heb ik juist geen zin om iets te lezen.

Maar vanmorgen heeft die ene preek me stiekem toch enorm geholpen 😉 Dat heeft me weer inspiratie gegeven voor een nieuwe blog! Wees gezegend allemaal. Hij houdt van jou!

Blogs

Laat angst jouw verhaal niet schrijven, maar schrijf zelf jouw verhaal

Leestijd: 4 minuten

“Laat angst jouw verhaal niet schrijven, maar schrijf zelf jouw verhaal.” Wauw! Dat is zo waar! Maar oh zo moeilijk. Angst is een sluiper. Voordat je het weet doe je dingen niet, vanwege angst.

Niet laten leiden door angst

Vaak heb ik dat zelf niet eens door. Ik kan altijd wel een argument verzinnen waarom ik iets niet zou doen en dan te negeren dat eigenlijk angst mij tegenhoudt.

Me niet laten leiden door angst vind ik niet makkelijk. Zeker bij grote beslissingen in mijn leven. Zodra ik die ene grote beslissing maak, dan denk ik meteen: “Oh jeeh, als dat maar goed gaat. Weet ik het wel zeker? Maar straks kan ik het helemaal niet? Hoe gaat het zijn? Is dit eigenlijk wel voor mij weggelegd? En wat als ….?”

Angst houdt me tegen

En voordat ik het weet wil ik bijna mijn beslissing intrekken. Maar als ik diep in mijn hart kijk sta ik wel achter mijn beslissing, maar het is angst die mij tegenhoud, die mij aan het twijfelen brengt en onrust geeft. Maar als ik toe zou geven aan mijn angst, dan zou angst mijn verhaal gaan schrijven. Die zou mijn leven gaan bepalen. Dat betekent dat ik een hoop dingen niet zou gaan doen.

God is liefde

Een andere tekst die ik in huis heb hangen is: De sleutel om vrij te zijn van angst is liefde. God is liefde. Daar vind ik mijn antwoord. In dit soort situaties moet ik me niet richten op mijn angst, maar op God. Het is menselijk om dingen spannend te vinden, maar dat betekend niet dat je dingen moet laten. Dat is niet hoe Hij dat voor ogen heeft. Hij zou niks liever willen dan dat jij jouw dromen najaagt, hoe spannend die ook mogen zijn.
Besef je dan op zo’n moment dat Hij bij je is. Je hoeft het niet alleen te doen. En dat is wat bij mij nu anders is dan bijvoorbeeld 1,5 jaar geleden. Toen had ik het idee dat ik alles zelf moest doen en dat lukte me toch niet. Nu hoeft dit niet meer. Hij is er altijd en Hij kan alles! Hij is goed en heeft het beste met je voor.

Op de proef gesteld

Voor mij betekent dit nu niet dat het ineens alles makkelijker maakt. In dit soort situaties wordt ik juist heel erg op de ‘proef’ gesteld. Ga je toegeven aan je angst of richt je angst de rug toe en richt je je op Jezus? Pak jij Zijn hand vast en laat je door Hem leiden? Leg je jouw zorgen bij Hem neer en laat je het Hem oplossen of ga je het zelf proberen op te lossen? Ren je naar Jezus toe of ren je juist van Hem weg? Wat zou jij doen?

Ik vertrouw en geloof Hem

Wat zou ik doen? Ik zou me omdraaien en voorzichtig naar Jezus toelopen. Ik zou Zijn hand voorzichtig vastpakken (omdat ik het toch stiekem een beetje spannend vind), maar ik zou ‘m stevig vasthouden en niet meer loslaten. Ik laat me leiden door Hem over die ene weg die Hij voor ogen heeft. Niet de weg die angst voor ogen heeft! Ik vertrouw op Hem en niet op angst. Ik geloof in Hem en niet in angst. Angst is niet mijn wijze raadgever, dat is Jezus. Angst heeft mijn ongeluk voor ogen, maar Jezus heeft mijn geluk voor ogen en zal mij een hoopvolle toekomst geven.

Angst ziet jou als een bedreiging

Angst ziet jou als een bedreiging als jij jouw dromen najaagt. Geef daar niet aan toe! Jij bent gemaakt om mooie dromen na te jagen. Hij heeft grote plannen met mij, met jou, met iedereen. Het is aan jou wie jij daarin gelooft: jouw angst of jouw liefdevolle Vader? Ik weet wel wie ik kies. Wie kies jij?

Blogs

Een reis door mijn hart

Leestijd: 4 minuten

Een tijdje geleden heb ik het boek “Reis door je hart” gelezen van David de Vos. Daarin stond dat God jou wil helpen om een reis door je hart te laten maken. Om erachter te komen waar jouw pijnplekken liggen, jouw littekens. Maar Hij gaat alleen die reis met je aan wanneer jij dat wilt en er klaar voor bent. Hij zal jou niet dwingen. Hij zal jou dan jouw pijnplekken laten zien, maar nooit meer dan dat je aankan.

Laten we samen die reis gaan maken

Toen ik dat boek uit had zei ik tegen God: “Ok Vader, laten wij die reis samen gaan maken. Ik vind het doodeng, maar ik wil er samen met U achter komen waar mijn pijnplekken liggen. En het belangrijkste, hoe kan ik ermee om gaan?”

In de afgelopen tijd merk ik dat er steeds meer dingen aan mij ‘gepresenteerd’ worden. God laat me zien wat mijn triggers zijn en Hij helpt mij om bewuster te zijn van wat ik voel.

Uitgediepte voorvalletje

Vandaag had ik weer een afspraak staan bij mijn therapeut. Toen ik onderweg was, dacht ik bij mezelf: Waar wil ik het vandaag over hebben? Toen zei ik tegen God: “Laat Uw Heilige Geest maar leiden wat het mag worden vandaag.” En dat heb ik geweten 😉 Ik begon te vertellen over een klein voorvalletje. Iets wat eigenlijk weinig voorstelt. Ik ging met de therapeut dat voorvalletje uitdiepen, want zij zei: “Daar zit vaak meer achter.”

Het voorvalletje was het volgende: ik zat een verhaal te vertellen en halverwege mijn verhaal werd er gevraagd of ik even stil wou zijn, want er was even iets interessants op de tv. Niks bijzonders zou je zeggen. Maar op dat moment werd er een pijnplek geraakt en werd ik bot en begon ik te mopperen over het feit dat ik m’n verhaal niet mocht afmaken. Dat gaf weer een negatieve reactie naar de ander toe en toen was het cirkeltje rond. Dan hebben we het nog steeds over iets kleins.

Ik mag er niet zijn

Uiteindelijk gaat het niet om over hoe klein of hoe groot iets is. Als een pijnplek word geraakt dan zet dat iets in gang. In mijn geval werd de pijnplek ‘Ik mag er niet zijn’ geraakt. Dat is iets wat de kleine Aida denkt en voelt, maar de volwassen Aida weet dat het nu anders is, alleen die pijnplek is mijn waarheid altijd geweest en die mag nu vervangen gaan worden voor de waarheid van God. Want dat is niet God Zijn waarheid. Mijn waarheid mag herschreven gaan worden.

Alleen vind ik dat heel moeilijk. Ik vond de confrontatie vanmorgen ook heel moeilijk. Ook omdat ik naar die persoon niet eerlijk gereageerd heb. Ik heb die persoon het gevoel gegeven dat er niks tegen me gezegd kan worden en dat alles om mij draait.

Hoe denkt U over mij?

Ik zit nu midden in het proces en ik mag vaker aan God vragen mij hierin te helpen. Ik mag gaan waarnemen hoe ik het doe zonder oordeel en mijn pijnplek/gevoelens/behoefte in contact brengen met God. Ik mag aan Jezus vragen om mijn wond te verzorgen en vragen aan God: “Hoe denkt U over mij?”

Ik vind de confrontaties met mezelf super lastig. Ik baal er dan van dat het zo is. Maar het is nu eenmaal zoals het nu is. Daar kan ik niks meer aan veranderen. Wat ik nu wel kan doen is kijken hoe ik daar anders mee om kan gaan. Hoe meer ik het waarneem zonder oordeel, hoe meer ik kan gaan leren om anders om te gaan met een situatie/trigger. Omdat de pijnplek uiteindelijk ook zal gaan afnemen.

Help Vader

Alleen zolang ik er tegen blijf vechten en eraan blijf irriteren, dan neem ik de kleine Aida niet serieus en neem ik dus mezelf niet serieus.

Één ding weet ik nu wel, dit kan ik niet zonder Zijn hulp. Afgelopen zondag kregen we te horen dat juist in het midden van je problemen/zonden je juist naar Hem toe mag gaan. Juist dan! Dus lieve Abba Vader: “Hier ben ik met al mijn tekortkomingen. Help!”

Blogs

Schrijf een brief vanuit Jezus naar jezelf…

Leestijd: 2 minuten

Gisteren had ik mijn 2e Crowned Connect. We kregen de opdracht mee, schrijf een ‘brief’ naar jezelf vanuit Jezus. Ik dacht “Jeetje, ok, nou ben benieuwd”. Er werd ook gezegd dat je in het begin zal denken dat je het zelf schrijft en niet vanuit Hem. Maar als je bemoedigende woorden op papier zet, dan komen ze van Hem. Zo gezegd, zo gedaan. In 10 minuten had ik mijn ‘brief’ klaar.

De brief

“Lieve Aida,

Jij mag er zijn! Kruip niet weg, maar pak Mijn hand en kom onder die rots vandaan. Jij mag op die rots gaan staan, want iedereen mag zien dat jij er bent. Jij bent Mijn vriendin, Mijn allermooiste. Ik wil jouw onrust, jouw negatieve gedachtes van jou wegnemen. Kom in Mijn rust. Wees niet bang om Mij te vertrouwen. Ik zal jou nooit verlaten. Ik zal er altijd voor jou zijn, want jij bent mijn liefdevolle vriendin. Ik wil jou alles geven. Een fijn huis op een mooie plek. Die bruiloft waar jij al jaren over droomt. Ik zal je genezen. Pak Mijn hand en ik laat je nooit meer los. Ik hoop dat jij op een dag jij jezelf gaat zien zoals Ik jou zie. Jij kan zoveel meer dan dat jij weet. Maar daar ga Ik jou bij helpen. Jij kan altijd bij Mij terecht!

Ik hou van jou lieve vriendin.”
Jezus

Wauw! Wat was dit gaaf om te doen. Het is gaaf om daarna terug te lezen wat je eigenlijk opgeschreven hebt. Een brief die je elke dag weer opnieuw mag lezen. Ik raad iedereen aan om dit ook eens te proberen. Want daarna denk jij ook “Wauw! Komt dit via mij op papier?”.

Blogs

Van geen geloof naar geloof…

Leestijd: 3 minuten

Een jaar geleden waren wij helemaal niet bezig met het geloof. Ons leven zag er toen heel anders uit. Totdat Wouter tegen ons zei dat we eens een keertje moesten komen kijken binnen Redemption Church Amersfoort (voorheen: Jong&Vrij Amersfoort). “Jaja, dat doen we wel een keer”, dachten we toen.

Zondag 10 september 2017

Er gingen maanden overheen voordat we besloten een kijkje te gaan nemen. Zondag 10 september 2017 liepen we De Flint binnen. Beetje ongemakkelijk, niet wetende wat we moesten verwachten.

We gingen zitten op die heerlijke theater stoelen en we dachten “Laat het maar over ons heen komen”. Nou, dat gebeurde ook! Tijdens onze eerste dienst kregen we een video-preek te zien van Joseph Prince over de wortels van veroordeling. Dat was meteen een goede binnenkomer!

Wauw!

We liepen overdonderd De Flint uit en keken elkaar aan en dachten “Wauw!”. Sinds die ene zondag in september kwam God bij ons binnen en Hij heeft nooit meer losgelaten. Hij dacht waarschijnlijk: “Yes, eindelijk. Nu kan Ik ze alle liefde geven die Ik al die tijd voor hun klaar had liggen.”

Toen we het eenmaal hadden laten bezinken, kwamen de eerste boeken van o.a. Joseph Prince en bijbels het huis binnen. Ik werd hongerig naar meer. In november begon een Connect-ronde. “Super gaaf”, dacht ik. Ik melde me meteen aan voor 2 Connects omdat ik niet kon kiezen.

Thuis

Ik voelde alsof ik “thuis” was gekomen. Het voelde als zo’n warm bad! En iedere keer liep ik met een enthousiast gevoel de kerk uit. Alleen op een gegeven moment kwam er een omslagpunt voor mij. Ik merkte dat onvoorwaardelijke liefde ontvangen niet vanzelf ging. Ik merkte dat het ontvangen dat je als persoon goed genoeg was heel moeilijk voor mij was. Ik kwam er toen echt achter wat veroordeling is. Veroordeling over jezelf. 🙁

Emotioneel tijdens elke dienst

Ik werd tijdens elke dienst ineens overspoeld door emoties. Ik heb bijna bij elke dienst tot aan nu moeten huilen. Soms weet ik niet of het van verdriet of juist van geluk was. Wel weet ik dat ik jarenlang goed ben geworden in het onderdrukken van mijn emoties. Ik wilde namelijk nooit de pijn van binnen voelen. Maar sinds dat ik het geloof ben ingestapt, lijken er schilletjes van mijn hart af te vallen en lijk ik steeds meer bij mijn gevoel te komen. Het gevoel wat er gewoon al die tijd al zat, maar waar ik totaal geen aandacht aan had geschonken. En nu lijkt dit alles eruit te komen.

Jezus is de beste psycholoog

Toen ik die ene zondag de Flint binnen kwam lopen had ik niet verwacht dat het geloof mij zo diep zou raken. Ik wist niet dat God mij zo diep zou raken. Iemand zei tegen mij “Jezus is de beste psycholoog die je kan hebben.” En ik kan dit nu al beamen.

Er is geen therapeut geweest die mij zo diep heeft weten te raken en zo goed een spiegel heeft voorgehouden dan Hij! Hij weet namelijk precies waar jouw pijn zit en als jij Hem vraagt om dit ook aan jou te laten zien, dan zal Hij dit ook doen. Maar…. Hij zal jou ook helpen bij de verwerking. Je hoeft het niet alleen te doen. Hij staat altijd aan jouw zijde. “Wauw!”